คนกลาง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คน-กฺลาง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kon-glaang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khon-klang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰon˧.klaːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]คนกลาง
- ผู้ถือเป็นกลางไม่เข้าข้างฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
- ผู้ทำหน้าที่ไกล่เกลี่ย
- ผู้ทำการค้าระหว่างผู้ผลิตกับผู้บริโภค
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (ผู้เป็นกลาง; ผู้ไกล่เกลี่ย): ตัวกลาง, สื่อกลาง
- (ผู้ทำการค้า): พ่อค้าคนกลาง, ยี่ปั๊ว, ซาปั๊ว