ฮาเร็ม
ฮาเร็ม (อังกฤษ: Harem; เปอร์เซีย: حرمسرا, อักษรโรมัน: haramsarā; อาหรับ: حَرِيمٌ ḥarīm, แปลว่า "สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ล่วงละเมิดไม่ได้; ฮาเร็ม; สมาชิกหญิงในครอบครัว")[1][2] สื่อถึงพื้นที่บ้านที่สงวนเฉพาะผู้หญิงในบ้านของครอบครัวมุสลิม[3][4][5] ผู้ที่อยู่ในฮาเร็มอาจมีทั้งภรรยาหรือบรรดาภรรยาของฝ่ายชาย เด็กผู้ชายก่อนเข้าวัยหนุ่มวัยสาว ลูกสาวที่ยังไม่แต่งงาน หญิงรับใช้ในบ้าน และญาติหญิงฝ่ายอื่น ๆ ที่ไม่ได้แต่งงาน ในอดีตมีนางบำเรอทาสก็อยู่ในนี้ด้วย บางฮาเร็มในอดีตจะมีขันทีเฝ้าดูผู้ที่สมควรเข้าข้างใน โครงสร้างฮาเร็มและขอบเขตของการมีคู่สมรสคนเดียวหรือมีภรรยาหลายคนนั้นแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับบุคลิกของครอบครัว สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม และประเพณีท้องถิ่น[3] สถาบันที่คล้ายคลึงกันนี้พบได้ทั่วไปในอารยธรรมแถบเมดิเตอร์เรเนียนและตะวันออกกลางอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มราชวงศ์และชนชั้นสูง[4] และบางครั้งใช้คำนี้ในความหมายอื่นด้วย[6]
แม้ว่าสถาบันนี้จะประสบกับการมีจำนวนลดลงอย่างมากในสมัยใหม่ เนื่องจากโอกาสทางการศึกษาและเศรษฐกิจสำหรับผู้หญิงที่เพิ่มขึ้น และอิทธิพลของวัฒนธรรมตะวันตก การแยกผู้หญิงยังคงปรากฏในบางพื้นที่ เช่นแถบชนบทของประเทศอัฟกานิสถาน และรัฐอนุรักษ์นิยมในอ่าวเปอร์เซีย[4][7]
ส่วนฮาเร็มในมุมมองของนักบูรพทิศชาวตะวันตกเป็นโลกซ่อนเร้นที่มีการกดขี่ข่มเหงทางเพศ โดยผู้หญิงจำนวนมากเอนกายในท่าทางที่ชี้นำทางเพศ ซึ่งมีอิทธิพลต่อภาพวาด การผลิตละครเวที ภาพยนตร์ และงานวรรณกรรมมากมาย[3][4] ภาพวาดสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยายุคแรกบางส่วนในคริสต์ศตวรรษที่ 16 แสดงผู้หญิงในฮาเร็มออตโตมันเป็นบุคคลที่มีสถานะและมีความสำคัญทางการเมือง[8] ผู้หญิงในฮาเร็มตามประวัติศาสตร์อิสลามในหลายยุค ใช้อำนาจทางการเมืองในหลายระดับ[9]
ภูมิหลังก่อนอิสลาม
แก้แนวคิดฮาเร็มหรือการแยกผู้หญิงไม่ได้มีต้นกำเนิดจากมุฮัมมัดหรือศาสนาอิสลาม[9] การแยกผู้หญิงเป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในชุมชนตะวันออกใกล้โบราณหลายแห่ง โดยเฉพาะในบริเวณที่สามารถมีคู่ครองหลายคนได้[10] ในอัสซีเรียและเปอร์เซียก่อนอิสลาม ราชสำนักส่วนใหญ่มีฮาเร็มของตนเอง โดยบรรดามเหสีและพระสนมของผู้นำอาศัยอยู่ในนั้นร่วมกับพนักงานหญิงและขันที[9] Encyclopædia Iranica ใช้คำว่า ฮาเร็ม เพื่อสื่อถึงวิถีปฏิบัติของตะวันออกใกล้ในสมัยโบราณ[11]
ในวัฒนธรรมอิสลาม
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
มุมมองตะวันตก
แก้ภาพจินตนาการอันแตกต่างของฮาเร็มเกิดขึ้นในโลกตะวันตกตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 เมื่อชาวยุโรปเริ่มตระหนักว่าในฮาเร็มของชาวมุสลิมมีผู้หญิงจำนวนมากอาศัยอยู่ ในสมัยการล่าอาณานิคมของยุโรปมีการสร้าง "ฮาเร็มในจินตนาการ" เพื่อใช้เป็นตัวแทนสิ่งที่นักวิชาการบูรพาทิศมองเป็นสถานะที่ถูกเหยียดหยามและกดขี่ของสตรีในอารยธรรมอิสลาม แนวคิดเหล่านี้ทำหน้าที่หล่อหลอมให้ตะวันตกเป็นประเทศที่เหนือกว่าทางวัฒนธรรมและสร้างความชอบธรรมให้กับบริษัทอาณานิคม[4] ฮาเร็มมักถูกมองว่าเป็นซ่องโสเภณีส่วนตัวที่มีผู้หญิงจำนวนมากนอนเล่นในท่าทางที่ส่อไปในทางชี้นำทางเพศ ชี้นำเรื่องเพศที่รุนแรงแต่ถูกกดขี่ต่อชายโสดในรูปแบบของ "ความรักใคร่เชิงแข่งขัน" (competitive lust) ซึ่งอยู่ภายใต้อิทธิพลของ อาหรับราตรี[3][4]
ภาพ
แก้ศิลปินตะวันตกหลายคนวาดภาพฮาเร็มตามจินตนาการของตน
- ภาพวาดฮาเร็ม
-
พาชาในฮาเร็มของเขา โดย Francois Boucher ป. 1735-1739
-
ฉากจากฮาเร็ม, Jean-Baptiste van Mour (ครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 18)
-
ฉากในฮาเร็ม, โดย Guardi
-
ฮาเร็มตามจินตนาการของศิลปินชาวยุโรป, The Dormitory of the Concubines, โดย Ignace Melling, 1811.
-
ฉากฮาเร็มโดย Dominique Ingres
-
The Reception, John Frederick Lewis, 1805–1875, อังกฤษ
-
ฉากจากฮาเร็ม โดย Fernand Cormon, ป. 1877
-
ฉากฉาเร็ม, Quintana Olleras, 1851–1919, สเปน
-
โปสเตอร์ Belle of Nelson whiskey (1878), อิงจากฉากฮาเร็มโดย Jean-Léon Gérôme.
-
ในฮาเร็ม, โปสการ์ด Lehnert & Landrock, คริสต์ทศวรรษ 1900-1910
-
The Virgin of Stamboul, โปสเตอร์ภาพยนตร์ ค.ศ. 1920
ดูเพิ่ม
แก้บุคคล
แก้อื่น ๆ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Wehr & Cowan 1976, pp. 171–172.
- ↑ Harem at WordReference.com
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Cartwright-Jones 2013, "Harem".
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 Anwar 2004, "Harem".
- ↑ Harem in Merriam-Webster Dictionary
- ↑ Haslauer 2005, "Harem".
- ↑ Doumato 2009, "Seclusion".
- ↑ Madar 2011.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 Britannica 2002.
- ↑
. สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 12 (11 ed.). 1911. pp. 950–952.
- ↑ A. Shapur Shahbazi (2012). "HAREM i. IN ANCIENT IRAN". Encyclopaedia Iranica.
ข้อมูล
แก้- Anwar, Etin (2004). "Harem". ใน Richard C. Martin (บ.ก.). Encyclopedia of Islam and the Muslim World. MacMillan Reference USA.
- Britannica (2002). "Harem". Encyclopaedia Britannica.
- Cartwright-Jones, Catherine (2013). "Harem". The Oxford Encyclopedia of Islam and Women. Oxford: Oxford University Press. doi:10.1093/acref:oiso/9780199764464.001.0001. ISBN 9780199764464.
- Doumato, Eleanor Abdella (2009). "Seclusion". ใน John L. Esposito (บ.ก.). The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. Oxford: Oxford University Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-06. สืบค้นเมื่อ 2023-03-06.
- Haslauer, Elfriede (2005). "Harem". The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt. Oxford: Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780195102345.001.0001. ISBN 9780195102345.
- Madar, Heather (2011). "Before the Odalisque: Renaissance Representations of Elite Ottoman Women". Early Modern Women. 6: 1–41. doi:10.1086/EMW23617325. S2CID 164805076.
- Wehr, Hans; Cowan, J. Milton (1976). A Dictionary of Modern Written Arabic (3rd ed.). Spoken Language Services.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Harem in the Ottoman Empire (English)
- Some paintings of harems
- Popular culture depictions of harems
- Harem Novel From Aslı Sancar
- Godwin, Parke (1879). . The American Cyclopædia.
บทความวัฒนธรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |