IV. Ağa Han
IV. Ağa Han, asıl adı Kerim el-Hüseyin Şah, Kerim Ağa Han olarak da bilinir (d. 13 Aralık 1936, Cenevre, İsviçre), Şiîliğin Nizârî-İsmailî mezhebinin kırk dokuzuncu ve şimdiki imâmı.
IV. Ağa Han | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||||
| Vatandaşlık | Birleşik Krallık Fransa İsviçre Portekiz Kanada (onursal) | ||||||||||||||||||||||||
| Meslek | İmam (manevi lider), hayırsever, işadamı | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kimliği
değiştirEcdadı önce Haşhaşilere sonra da Alamut Devleti'nin gizlenen Nizârî imâmları vasıtasıyla Fâtımîler Halifeliği'nden Ebû Mansûr Nizâr el-Mustafâ li-Dîn’il-Lâh'a dayanır. Babası olan Cleope Teresa Magliano'nun oğlu Prens Ali (Aly Salomone) (13 Haziran 1911 - 13 Mayıs 1960) Salman 15 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Han'ın ilk eşi, III. Churston Baronu John Yarde-Buller ile Leinster Düşesi (Denise Orme) Jessica FitzGerald'ın kızları, Viskontes Camrose Joan Barbara Berry'den doğan ilk oğludur. 1957 tarihinde ölen dedesi III. Ağa Han'ın yerine Şiiliğin Nizârî İsmâilîyye mezhebinin Kırk Dokuzuncu İmâm-ı Zamanı ve "Alevî-Bâtınîlik âleminin Dâ’î-i Â'zamı" oldu. Kaçarlar Hanedanlığı'ndan "Feth Ali Şah" neslinden gelmesi nedeniyle İngiltere tarafından soyundan gelenlere ve çocuklarına 1938 yılında Prens/Prenses unvanları verildi.[2]
Hayatı
değiştir"IV. Ağa Han" imamlığının ilk yılında dünyanın çeşitli yerlerine dağılmış olan mezhep üyelerini ziyarete başladı. Cemaatine, yerleştikleri ülkelerin vatandaşlığına geçmelerini ancak güçlük ve baskıyla karşılaştıkları ülkelerden de ayrılmalarını telkin etti.
Eğitimi
değiştir1959 yılında Harvard Üniversitesinden İslam Tarihi alanında lisans derecesi alarak mezun oldu.
Evlilikleri, boşanmaları ve çocukları
değiştirAğa Han ilk evliliğini daha sonra Begüm Selime Ağa Han adını alan eski İngiliz manken Sarah ("Sally") Fransas Croker-Poole ile 22 Ekim 1969 (sivil) ve 28 Ekim 1969 (dinî) tarihlerinde, o zaman ikamet etmekte olduğu memleketi Paris'te gerçekleştirdi. Yirmi yıllık evlilikleri müddetince çiftin üç evladı dünyaya geldi. Daha pek fazla süre geçmeden babası Ali Han gibi o da eşinden ayrı bir yaşantı sürmeye başladı.[5][6] Bu durum eşi Begüm Selime Hanım'ı bayağı mutsuz etti.[6] 1984 yılına geldiklerinde Ağa Han ile Begüm Selime tamamen ayrı yaşamaya başladılar.[6] Bununla birlikle evliliklerinin resmen boşanma ile neticelenmesi, Ağa Han'ın 20 Milyon £ ödemeyi kabullenmesiyle tam on bir sene sonra 1995 yılında gerçekleşti. Neticede Begüm Selime'ye hediye olarak aldığı mücevherleri ve meşhur Mavi Begüm Elmasını 17,5 Milyon £ karşılığı satma hakkını elde etti.[6][7][8] Ağa Han ile Begüm Selime çiftinin bir kız iki erkek evladı oldu:
- Prenses Zehra Ağa Han (18 Eylül 1970)
- Prens Rahim Ağa Han (12 Ekim 1971)
- Prens Hüseyin Ağa Han (10 Nisan 1974)
Ağa Han ikinci kez daha sonra Begüm Inaara Ağa Han adını alan Gabriele Prinzessin zu Leiningen ile Fransa'nın Gouvieux kentinin duvarlarla çevrili Aiglemont Şatosu'nda 30 Mayıs 1998'de evlendi. Bununla beraber, evliliğin üzerinden altı yıl geçtikten sonra Begüm Inaara ile Ağa Han boşanmak üzere 8 Ekim 2004 tarihinde mahkemeye müracaat ettiler.[9][10][11] 2011 Eylül ayında boşanmaları için Begüm Inaara'ya 50 Milyon £ ödenmesine karar verildi.[11][12] Begüm Inaara'nın Ağa Han'ın bir hostes ile olan yaşantısını izlemek amacıyla özel bir dedektif kiraladığı da mahkemede açıklandı.[11] Halen devam eden boşanma davası sürecinde 50 milyon £ tazminat Fransa mahkemesine Ağa Han tarafından ödenmekle birlikte, Begüm Inaara ile Ağa Han'ın evlilikleri yasal olarak devam etmektedir.[13] Begüm Inaara ile Ağa Han'ın bir oğlu vardır:
- Prens Aly Muhammad Ağa Han (7 Mart 2000)
Özel zevkleri
değiştirİş yaşamındaki becerisiyle de ün kazanan IV. Ağa Han, Sardinya Adası'ndaki Costa Esmeralda'nın (Zümrüt Kıyısı) bir tatil yöresi olarak gelişmesini sağlayan konsorsiyumu yönetti. İslam mimarisinin gelişmesi için özel bir çaba sarf eden IV. Ağa Han bu alanda Ağa Han Mimarlık Ödülü adında bir de teşvik programı yürütmektedir. Ayrıca ailesinin at yetiştiriciliği geleneğini de sürdürmektedir.
Şahsî serveti
değiştirForbes dergisinin 2009 yılında açıkladığına göre yaklaşık olarak 900 Milyon $ olan servetiyle IV. Ağa Han dünyanın en zengin on kraliyet ailesinden birisidir.[14]
IV. Ağa Han - Kerim el-Hüseyin Şah'ın soyağacı
değiştirUnvan, şeref, fahri doktora ve ödülleri
değiştirUnvanları
değiştir- 1936–1957: Prens[2] Kerim Ağa Han
- 1957 yılından itibaren: Ekselansları IV Ağa Han
- 1959 yılından itibaren: Majesteleri IV Ağa Han
Pakistan-Karaçi Ağa Han Üniversitesi'nde Ağa Han tarafından kurdurulan Müslüman Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü içerisinde yer alan İsmaili-Araştırmalar Enstitüsü'nde görevli araştırmacılardan Ferhad Defteri'nin açıkladığına göre, Ağa (Osmanlı Devleti) ve Han (unvan) kelimelerinden oluşan Ağa Han unvanı I. Ağa Han'a henüz On Üç yaşındayken babasının öldürülmesinin hemen ardından verilmiş bir unvandı. Defteri'nin ek olarak yaptığı açıklamaya göre, daha sonra bu lakap onun soyundan gelen Nizârî İmamlarına miras olarak kaldı.[15] Diğer taraftan bir adli dava esnasında III. Ağa Han, Ağa Han'ın bir unvan değil ama I. Ağa Han'a gençliğinde verilen takma bir isim olduğunu açıklamıştı.[16]
Şerefleri
değiştirBahreyn: Bahreyn Nişanı Birinci Sınıf Üyeliği (2003)[17]
Kanada: Honorary Companion of the Kanada Nişanı (CC, 2005)[18]
Komorlar: Yeşilay Nişanı Büyük Haçı (1966)[17]
Fransa: Légion d'honneur Komutanı (1990)[17]
İran İran Şahı İmparatorluk Taç Nişanı Büyük Kordonu (1967)[17]
İtalya: İtalyan Hükûmeti Hüner Nişanı Büyük Haç Şövalyesi. (Bu nişanı alan ilk Müslüman oldu.) (1977)[17]
Fildişi Sahili: Büyük Haç Milli Nişanı (1965)[17]
Kenya: Altın Yüreklik Nişanı Şefi (2007),[17][19]
Madagaskar: Madagaskar Cumhuriyeti Büyük Nişanı Büyük Haçı (1966)[17]
Mali: Mali Milli Nişanı Büyük Haçı (2008)[17]
Moritanya: Milli Hüner Nişanı Komutanı (1960)[17]
Fas: Taht Nişanı Büyük Kordonu (1986)[17]
Pakistan: İmtiyaz Nişanı (NI, 1970)[17]
Portekiz: Prens Henri Nişanı Büyük Haçı (GCIH, 1960)[17]
Senegal: Milli Arsan Nişanı Büyük Memuru (1982)[17]
İspanya: Sivil Hüner Nişanı Büyük Haçı (1991)[17]
Tacikistan: Arkadaşlık Nişanı Ödülü (1998)[17]
Birleşik Krallık: Britanya İmparatorluk Nişanı Komutan Şövalyesi (KBE, 2003),[17][20]
Yukarı Volta: Yukarı Volta Milli Nişanı Büyük Haçı (1965)[17]
Zanzibar: Zanzibar Sultanlığı'nın Parıldayan Yıldızı Nişanı Büyük Haçı (1957)[17]
Fahri doktoraları
değiştirMısır: Fahri D.H.L. derecesi, Kahire Amerikan Üniversitesi (2006)[kaynak belirtilmeli]
İrlanda: Fahri Hukuk Doktora - LL.D. derecesi, İrlanda Milli Üniversitesi (2008)[kaynak belirtilmeli]
Kırgızistan: Osh Devlet Üniversitesi Fahri Profesörlüğü (2002)[kaynak belirtilmeli]
Lübnan: Fahri D.H.L. derecesi, Beyrut Amerikan Üniversitesi (2005)[kaynak belirtilmeli]
ABD: Fahri Hukuk Doktora - LL.D. derecesi, Brown Üniversitesi (1996)[kaynak belirtilmeli]
Ödülleri
değiştirAlmanya: Die Quadriga Ödülü, (2005)[17]
Ürdün: Dünya'daki en etkili 500 Müslüman'dan biri, Kraliyet İslam Stratejik Araştırma Merkezi, (2009)
Kazakistan: Barış ve İlerleme Kazakistan Devlet Ödülü (2002)[17]
Monako: "Deniz Şahsiyeti", Monako Prensi Albert tarafından. (1999)
Rusya: Rusya Müftüleri Konseyi Devlet Sektörü Başkanlığı tarafından Dünya'daki en etkili 15 Müslüman önderden birisi seçildi. (2012)
İskoçya: Andrew Carnegie Filantropi Madalyası (2005)[17]
İsveç: Archon Ödülü, Uluslararası Hemşirecilik Şeref Topluluğu, Sigma Theta Tau Enternasyonal (2001)[17]
Tanzanya: Darüsselam Fahri Yurttaşı (2005)[17]
Özbekistan: Semerkant Anahtarlarıyla birlikte kendisine sunulan Semerkant Şeref Yurttaşlığı unvanı. (1992)[17]
Ayrıca bakınız
değiştirDış bağlantılar
değiştir- www.ismaili.net 10 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Biyografi-Aga Khan Development Network
- Prens Kerim Ağa Han IV (1376/1957....) 5 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
değiştir- ^ "1957 Aga Khan IV Ceremonial Installation: Presentation of "Sword of Justice" Signified Ismaili Imam's Role as "Defender of Faith"". Simerg. 8 Temmuz 2010. 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019.
- ^ a b Edwards, Anne (1996). Throne of Gold: The Lives of the Aga Khans, New York: William Morrow and Company. ISBN 0-00-215196-0
- ^ "Prince Wants Yasmin Back" 2 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AP, October 31, 1953. Accessed June 13, 2009.
- ^ "Rita Says No to Million" 2 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Sydney Morning Herald, September 13, 1953. Accessed June 13, 2009.
- ^ Harriman, Pamela (30 Mayıs 2005). "Lives and Loves: Pamela Harrima". The Scotsman, p. S2.
- ^ a b c d Hollingsworth, Mark (Mart 2011). "Aga in Waiting" (PDF). ES Magazine. 3 Eylül 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ Alleyne, Richard (9 Ekim 2004). "A very discreet divorce for the Aga Khan and his wife". The Telegraph. Londra. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2011.
- ^ MacDonald, Marianne (11 Kasım 1995). "Aga Khan fails to stop former wife's jewellery sale". The Independent. Londra. 11 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2011.
- ^ "Princess Inaara Foundation". 12 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2014.
- ^ Leppard, David; Winnett, Robert (21 Kasım 2004). "Aga Khan faces the $1 billion divorce". The Sunday Times. Londra. 20 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2008.
- ^ a b c Samuel, Henry (12 Ocak 2012). "The Aga Khan, the alleged affair with an air hostess and the $75 million divorce settlement". Sydney Morning Herald. 13 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ Kay, Richard. "Third time lucky for Aga Khan?". Londra: Daily Mail. 7 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ "Aga Khan appeals wife's bumper divorce payout". AFP. 7 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ Pendleton, Devon; Serafin, Tatiana; von Zeppelin, Cristina (17 Haziran 2009). "In Pictures: World's Richest Royals: Prince Karim Al Husseini, Aga Khan". Forbes. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013.
- ^ Daftary, Farhad (2007). The Ismailis: Their History and Doctrines (2nd edition). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-511-35561-5.
- ^ "Bombay High Court:Haji Bibi vs H.H. Sir Sultan Mahomed Shah 1 September 1908". Russell, High Court of Bombay. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2012.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn "List of honours". 6 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2014.
- ^ "Aga Khan, C.C. – Order of Kanada". 22 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2006.
- ^ Kenya: Country Honours Aga Khan (Page 1 of 1) 11 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – website allAfrica.com
- ^ London Gazette, Sayı 57155, sahife 24, 31 Aralık 2003.
- ^ Eight hundred year-old Cambridge University awards Mawlana Hazar Imam an honorary degree 7 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Theismaili.org.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2014.
- ^ url=http://www.parl.gc.ca/HousePublications/Publication.aspx?Language=E&Mode=1&Parl=40&Ses=2&DocId=4012641#SOB-2849627%7Ctarih=19 Haziran 2009|house=House 7 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. of Commons
- ^ "Book of Members, 1780–2010: Chapter A" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. 10 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Nisan 2011.