[go: nahoru, domu]

Эчтәлеккә күчү

Падей

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Падей latin yazuında])
Бастыру юрамасы башка кулланылмый һәм аңарда эшкәртү хаталары булырга мөмкин. Зинһар өчен, браузерның сакланмаларын яңартыгыз һәм моның урынына браузерның компьютер көйләгән бастыру функциясен кулланыгыз.
Падей
серб. Падеј
маҗар. Padé
Сурәт
Рәсми исем Падеј һәм Padé
Дәүләт  Сербия
Административ-территориаль берәмлек Чока[d]
Сәгать поясы UTC+01:00 һәм UTC+02:00
Халык саны 2882 (2002)
Диңгез дәрәҗәсе өстендә биеклек 82 ± 1 метр
Мәйдан 78,3 км²
Почта индексы 23325
Карта
 Падей Викиҗыентыкта

Падей (серб. Падеј) — Сербиянең Воеводина автоном крае Чока[d] җирлегендә (серб. општина) урнашкан торак пункт.[1][2][3]

Географиясе

Урта Дунай тигезлегенең көньяк өлешендә, диңгез дәрәҗәсе өстеннән 82 ± 1 метр биеклектә урнашкан.

Климаты

Климат уртача, континенталь. Биредә кышлар кыска һәм карлы, җәйләр җылы. Иң салкын ай – гыйнвар, иң җылы ай – июль. Июльнең уртача температурасы 22 — 24 °C, гыйнварның -1,2 — 2,6 °C. Явым-төшем күләме елына 550-750 мм.[4]

Демография

Ел Халык саны
2002 2882


Искәрмәләр

  1. „Књига 9”. Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. мај 2004. ISBN 86-84433-14-9.
  2. „Књига 1”. Становништво, национална или етничка припадност, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-00-9.
  3. „Књига 2”. Становништво, пол и старост, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-01-7.
  4. Становништво, језик и вера. Упознајте Србију.

Әдәбият

  • Никифоров К. В. Сербия на Балканах. XX век. — Москва: Индрик, 2012. — 176 с. — ISBN 978-5-91674-209-1.
  • Поспелов Е. М. Географические названия мира. Топонимический словарь / отв. ред. Р. А. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — 512 с. — 3000 экз. — ISBN 5-17-001389-2.
  • Љубоја, Бранко. Организација власти у локалној самоуправи у Републици Србији. — Београд: Стална конференција градова и општина — Савез градова и општина Србије, 2013. — 57 с. — ISBN 978-86-88459-08-2.
  • Ђурић В., Танасковић Д., Вукмировић Д., Лађевић П. Етноконфесионални и језички мозаик Србије. — Београд: Републички завод за статистику, 2014. — 209 с. — ISBN 978-86-6161-126-1.