adure
Etimolodjeye
Do viebe « dure », avou l’ betchete « a- » d’ aprepiaedje des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -re » des viebes.
Prononçaedje
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ˈdyːʀ/ /a.dyːˈʀe/ /a.ˈdwiːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈdyːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | adû |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | adujhoz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | adujhans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | adujhnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | adurè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | adujheu |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | adujhe |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | adût |
| Ôtes codjowaedjes | come cure |
adure (viebe å coplemint) (å prono : s’ adure)
- amoenner (di l’ aiwe tot djåzant d’ ene buze, on bî).
- I vlént fé ene grande raiwire po-z adure l’ aiwe do Senegal aviè des setchès vås.
- (mot d’ colebeu) amoenner des colons po lzès fé acopler.
- (mot d’ colebeu) fé s’ abitouwer (des colons a leu colebî).
- Dj’ a yeu des rujhes po-z adure des pidjons.
- (imådjreçmint) afaiti, abitouwer
- Taiss ki c' est ene sacwè k' î les djins n' î sont waire adûs, wai, nouv côps so dijh— David Blaude, Li Rantoele, l° 106 p. 7.
Parintaedje
Ortografeyes
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
