[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

chantoire

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : chantoir.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « tchantoere »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /t͡ʃã.ˈtwɛːʀ/ (prononçaedje foirt probåbe, mins nén acertiné)

Sustantif

[candjî]

chantoire femrin

  1. scrijha dins on vî sistinme (sovint did divant l' an 1900) di : tchantoere.

Ortografeyes

[candjî]
E li scrîta (1100-1600) :

Francès d’ Beldjike

[candjî]

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do walon « tchantoere » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /ʃã.ˈtwaːʀ/ (Walonreye)

Sustantif

[candjî]

chantoire femrin (rålmint eployî) ca replaecî pa «chantoir» omrin.

  1. (djeyolodjeye) tchantoere, edujhoe, egoloe, egôrdjoe, egolina.

Sourdants

[candjî]