De stimmlosi epiglottali Plosiv isch en Konsonant vo dr mänschliche Sprooch. Ùnter de Sprooche vo dr Wält chùnt er sälte vor. S Zeiche im IPA defür isch [ʜ].
Sprooch |
Wort |
IPA-Transkription |
Bedütig |
Bemerkig
|
Aghulisch[1]. |
|
[jaʡ] |
‚Zäntrum‘ |
|
Aliutorisch |
[ʡujamtawilʔ] |
‚Lüt‘ |
|
Amisisch |
QuQul |
[ʡuʡuɺ̠ᵊ] |
‚Näbel‘ |
het mangmool en Vibrant am Schlùss: [ʡʢ].
|
Artschinisch |
гӀарз |
[ʡarz] |
‚Bschwerde‘ |
|
Dahalo[2] |
[ndoːʡo] |
‚Boode‘ |
|
Haida |
nördlichi Dialäkt |
g̱antl |
[ʡʌntɬ] |
‚Wasser‘ |
Entspricht eme /ɢ̥/ in de südliche Dialäkt.
|
Jah Hut |
[ɲɔˑhɔˑʡ] |
‚Baum‘ |
|
- ↑ Ladefoged, Peter & Maddieson, Jan. (1996). The Sounds of the World's Languages. ISBN 0-631-19815-6. pp. 168
- ↑ Maddieson et al. (1993:27, 30, 33)
Konsonante
|
Lueg au: IPA, Vokale
|
|
Bi de Spalte wo grau sin, goot mer devo uss, dass si nit artikuliert werde chönne; wysi Spalte, ùn Zeiche, wo nit verlinkt sin, hen kei offiziels IPA-Zeiche un/oder sin uss keinere Sprooch bekannt.
|