Ungerundeter fast offener Vorderzungenvokal
(Witergleitet vun IPA æ)
Ungrundete fascht-offnige Vorderzungevokal | ||
---|---|---|
IPA-Nummere | 325 | |
IPA-Zeiche | æ | |
IPA-Bildli | ||
Teuthonista | ||
X-SAMPA | { | |
Kirshenbaum | & | |
De ungrundet fascht-offnig Vorderzungevokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vor dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch æ. De Vokal gits numme in mangi Dialäkt vum Alemannische. Im Hochdütsche gits en überhaupt nit. Mer bezeichnet de Luut im Alemannische meischt als „überoffnigs-e“ oder „hells-a“.
D Transkription vo däm Luut isch im Alemannische nit ganz eiheitlich. In Transkriptione vum Elsässische findt mer au s Zeiche [a] für de Luut. Des Zeiche wird aber in vili Transkriptione für en „a-Luut“ bruucht, wo wyter hinte im Mund ussgsproche wird.
Artikulation
ändere- Es isch en Vorderzungevokal. D Zung isch so wyt füre wie mögli ohni dass im Mundruum e Engi entstoot.
- Es isch en fascht-offene Vokal. D Zung isch fascht so wyt unte im Mund wie bimene offnige Vokal, aber nit ganz.
- Es isch en ungrundete Vokal. D Lippe sin also nit grundet (gspreizt).
Verbreitig
ändereSprooch | Wort | IPA-Transkription | Bedütig | Bemerkig | |
---|---|---|---|---|---|
Baseldytsch[1] | churz | Mäss | [mæs] | ||
lang | Kääs | [kʰæːz̥] | |||
Bärndütsch | churz | Läbe | [læb̥ə] | ||
lang | schwäär | [ʃʋæːr] | |||
Elsässisch | churz | Walt | [ʋælt] | ||
lang | ? | ||||
Hotzewälderisch (Wäär)[2] | churz | bätsche | [ˈb̥ætʃə] | ||
lang | Wääg | [ʋæːg̊] | |||
Markgräflerisch[3] (Opfige) | churz | Gäld | [g̊æld̥](info) | ||
lang | Nääbel | [ˈnæːb̥l̩](info) | |||
Züritüütsch[4] | churz | schlächt | [ʃlæxt] | ||
lang | Määl | [mæːl] | |||
Änglisch | cat | [kʰæt] | 'Chatz' | in mangi Dialäkt offniger, in andri au diphthongiert. | |
Aserbaidschanisch | səs | [sæs] | 'Luut' | ||
Bengalisch | এক | [æk] | 'eis' | ||
Dänisch | Dansk | [d̥ænsɡ̊] | 'Dänisch' | ||
Finnisch | mäki | [ˈmæki] | 'Hügel' | ||
Norwegisch | lær | [læːɾ] | 'Leder' | ||
Persisch | در | [dær] | 'Tür' | ||
Slowakisch | deväť | [ˈɟevæc] | 'nüün' |
Bi Symbolpaare schtellt s jewiils linke Symbol de ungrundeti und s rechte Symbol de grundeti Vokal dar. |
Fuessnote
ändere- ↑ Suter, Rudolf. (1976). Baseldeutsch-Grammatik: 2. Auflage. Christoph Merian Verlag: Basel. ISBN 3-85816-001-6. pp. 35
- ↑ Schäuble, Bruno. (2002). Wäärerdütsch: Mundart in Wehr. Drey Verlag. ISBN 3-933765-11-0
- ↑ Sutter, Jürgen. (2008). Opfinger Wörterbuch. Schillinger Verlag: Freiburg. ISBN 978-3-89155-342-8
- ↑ Fleischer, Jürg un Schmid, Stephan. (2006). Illustrations of the IPA: Zurich German. Journal of the International Phonetic Association, 36/2.