Diferencies ente revisiones de «BMW»

BMW (sieglas en alemán de: Bayerische Motoren Werke, "Fábriques bávares de motorees") ye un fabricante alemán d'automóviles y motocicletes, cuya sede central s'afaya en Munich. Les sos sosidiaries son Mini y Rolls-Royce. BMW ye'l llider mundial de ventes dientro de los fabricantes de gama alta

Hestoria de BMW

Entamu

El predecesor de BMW foi la empresa Rapp Motorenwerke GmbH, fundada en 1913 por Karl Rapp. Camudaron el nome n'abril de 1917, en primer llugar a BMW GmbH (sociedá llimitada) pa finar en BMW AG, un añu más sero tres la so torna en sociedá anónima. El primer direutor xeneral foi Franz Josef Popp, que caltendría'l cargu durante 20 años. L'inxenieru Max Friz encalcó na moza empresa por desendolcar en 1917 un motor d'avión d'alta compresión, pola mor de lo cual púdose amenorgar la pérdida de prestaciones nes altures. Esta innovación tuvo tal aceptación que BMW recibió un pedíu de 2000 motores por parte de l'alministración del exércitu prusianu. el 17 de xunu de 1919 algamóse'l récord d'altura de 9760 metros con un BMW IIIa. La fin de la Primer Guerra Mundial y el Tratáu de Versalles abultó ser la fas final de la empresa, ya qu'el tratáu prohibía l'aniciu per 5 años de motores d'avión, entós l'únicu productu de BMW. En 1922 Camillo Castiglioni, accionista cimeru de la compañía dexó la empresa pa dir a Bayerische Flugzeugwerke AG (BFW), llevando tamién los drechos de la marca BMW.

La empresa BFW yera orixinaria de la empresa Gustav-Otto-Flugzeugwerk, que fundó'l 7 de marzu de 1916 Gustav Otto, fíu de Nikolaus August Otto, inventor del motor de combustión. El 7 de marzu de 1916 camiéntase, na descripción de la hestoria de la empresa, como fecha oficial de fundación de BMW. Cola salida de Castiglioni los Bayerische Flugzeugwerke (BFW) dexaríen llugar a BMW. La empresa que se llamara hasta entós BMW pasó a llamase Süddeutsche Bremsen-AG y dempués Knorr-Bremse, empresa industrial d'importancia na estaya de los frenos.

Logotipu

El conocíu logotipu blanquiazul de BMW anicióse en 1917, cuando la empresa tovía se dedicaba al aniciu de motores d'avión y simboliza la bandera del Estáu Llibre de Baviera (erróneamente cuidóse que simbolizaba una héliz en movimientu sobre un cielu azul, imaxe que foi usada pola empresa pa una campaña publicitaria de 1929).

Primer motocicleta BMW

Un añu dempués del cambiu de nome, en 1923, Max Friz y Martin Stolle desendolcaron la primer motocicleta BMW, la R32, y afitaron asina les bases pa una nueva llinia d'aniciu: les motocicletes. Friz namás precisó de 5 selmanes pa'l desendolcu de la R32, que ya entós llevaben el clásicu motor de BMW de dos cilindros montaos horizontalmente en dambos llaos y refrixeráu por aire (motor xeitu "Boxer"). De magar 1924 volvieron a aniciase motores d'avión. El Schienenzeppelin fabricáu en 1930 foi propulsáu con un motor BMW.

Primer aniciu d'automóviles n'Eisenach

En 1928 BMW mercó la empresa VEB Automobilwerk Eisenach, el fabricante del pequeñu automóvil DIXI, tornándose asina en fabricante d'automóviles. El 22 de marzu de 1929 BMW anició'l so primer automóvil en serie n'Eisenach, nel land alemán de Thüringen. El modelu nomóse 3/15 PS, o tamién DA 2, y foi fabricao baxo llicencia del británicu Austin Seven. El vehículu anicióse en Berlín con una carrocería de la empresa Ambi-Budd, que remembrara al Rosengart, tamién aniciáu con una llicencia d'Austin. En 1932 llegaría el primer "auténticu" BMW nomáu AM1 (del acrónimu Automobilkonstruktion München Nr. 1, n'asturianu, "Aniciu d'automóvil München Nº 1"). L'AM1 yera un vehículu de mayor tamañu y técnica más avanzada qu'el DIXI, por exemplu, válvules controlaes dende arriba, frenos nes cuatro ruedes, exe pendular delantreru. El primer vehículu de nuevu aniciu lleváu a cabu dafechu polos propios técnicos de BMW foi'l 303, asoleyáu en 1933. Foi obra de Fritz Fiedler (1899-1972) y taba equipao con un motor de 6 cilindros y 1,2 litros de capacidá. Por aciu de l'ampliación del aniciu de motores d'avión de magar 1933, la estaya de vehículos y motocicletes pasó a ser un negociu menor. Asina y too, los modelos asoleyaos na dómina, el 326 (1935), el 327 (1937) y el roadster deportivu 328 asoleyau en 1936, foron afamaos. El BMW 326 tuvo aniciándose ente los años 1936 y 1941, les sos característiques y un preciu afayadizu (5500 RM) féxo-y algamar un éxitu de ventes. Llegaron a aniciase 16000 unidaes nel periodu. Tenía formes mui redondeaes, y na parte trasera yera bultable la presencia marcada de la rueda de repuestu nel maleteru. El chasis aniciáu con llargueros perimetrales permitía que la carrocería nun fora alta al permitir allugar los asientos dientro del perímetru. Enantes del entamu de la Segunda Guerra Mundial BMW aniciaba'l 327, un automóvil ampliu y luxosu, y el 328, un deportivu descapotable. Dambos modelos taben equipaos con un motor de 2 litros y foron mui avanzaos na so dómina. El 328 encalcó non sólo pol so aniciu sinon tamién polos numberosos éxitos nos circuitos de carreres, ente ellos la Mille Miglia cellebrada n'Italia en 1940. Esti modelu postió la imaxe de BMW como fabricante de vehículos deportivos, qu'avagara tres la Segunda Guerra Mundial. En Gran Bretaña foi tan afamao que se comercializó nel so mercáu baxo llicencia de BMW por Frazer-Nash, empresa que dende 1934 importaba motores de BMW pa los sos propios modelos.

Pela Segunda Guerra Mundial

Les ventes de la empresa hacia 1933 ascendieron a 32,5 millones de RM, pa llegar a los 280 millones de RM en 1939. L'aniciu de motores d'avión por parte de la nueva sosidiaria "BMW Flugmotorenbau GmbH" tenía llugar nes fábriques nueves "BMW Flugmotorenfabrik Allach GmbH" y "BMW Flugmotorenfabrik Eisenack GmbH". En 1939 l'aniciu de motores d'avión contribuyó al resultáu con nada menos que 190 millones de RM de les ventes. Cola compra de la fábrica de motores de Siemens en Brandemburg en 1939, que pasaríen a nomase "BMW Flugmotorenwerke Brandenburg GmbH", y cola fundación de "Niederbarnimer Flugmotorenwerke GmbH" xunto coles fábriques de motores d'avión de Zühlsdorf y Basdorf en 1941, BMW continuó'l so espardimientu na estaya de los motores d'avión hasta llegar al 90% de les ventes de la empresa. En 1944 la compañía algamó unes ventes de 750 millones de RM y 56000 emplegaos, de los qu'aprosimadamente la mitá yeren trabayadores a la fuercia. BMW sirvióse de grandes cantidaes de trabayadores forciosos y de presos con base nel campu de concentración de Dachau pal aniciu de motores d'avión na planta d'Allach. El motor d'avión BMW 801 foi ún de los más importantes de la industria alemana; cuntaba con 1467 kW (2000 CV) y yera un motor doble. Instalóse, ente otros modelos, nos aeroplanos Focke-Wulf Fw 190 y Junkers Ju 88. Otros motores d'avión de la casa BMW foron el BMW 132, BMW 802 y el BMW 803. Nes plantes más tradicionales de BMW anicióse'l "Wehrmachtsgespann" (una motocicleta pesada con sidecar pa la Wehrmacht), y ente 1937 y 1942 l'automóvil 325. A la fin tuvieron qu'aniciar un vehículu llixeru individual según los requisitos de la Wehrmacht de les mismes característiques que los fabricaos por Stoewer y Hanomag.

Postguerra

En 1945 la tradicional planta en München taba cuasi dafechu estrozada y la planta Automobilwerk Eisenack taba ocupada polos soviéticos (al traviés de la R.D.A.). Por aciu del fechu de que toles ferramientes d'aniciu s'afayaben na planta d'Eisenach, dempués de la guerra la empresa taba en condiciones de siguir aniciando los mesmos modelos qu'enantes de la guerra baxo la marca "BMW". Como BMW en München nun taba dispuestu a que s'aniciaren vehículos baxo la so marca ensin tener control dalguno sobre l'aniciu, en 1951 consiguieron nes cortes prohibir a la fábrica d'Eisenach qu'aniciaren vehículos baxo'l nome "BMW". Los productos de la fábrica d'Eisenach aniciáronse entós baxo'l nome "EMW". La empresa pasó a nomarse Volkseigenen Betrieb (VEB) en 1952. El modelu Wartburg foi aniciáu neses instalaciones. Hasta entós nunca s'aniciaren automóviles na planta de München, amás la planta foi estragada poles bombes aliaes. BMW consiguió caltenese a flote por aciu de la fabricación de motocicletes, olles y frenos. Enantes, la empresa inglesa Bristol Aeroplane Company pescudara la fábrica de BMW y marchara colos planos de los modelos aniciaos enantes de la guerra. Al cabu d'un tiempu, la nueva sosidiaria de la empresa inglesa, Bristol Cars, entamó l'aniciu del so modelu 400, que resultó ser cuasi idénticu al BMW 327, incluyendo l'afamáu frontal en forma de "doble reñón". Por mandáu de les fuercies d'ocupación aliaes, BMW nun pudo aniciar vehículos nos 3 años dempués de la guerra. Foi a la fin en 1951 cuando consiguió aniciase'l primer vehículu de la postguerra. Foi'l BMW 501, un modelu de luxu nun entamu con motores de 6 cilindros y posteriormente de 8 cilindros en V. Esti modelu ceo ganaríase'l nomatu de Barockengel (del alemán "ánxel del barrocu") pola so allargada carrocería. L'aniciu d'esti vehículu yera tan costosu que BMW perdía aprosimadamente 4000 DM por cada exemplar vendíu. La situación agravóse pola mor de la caída de ventes de motocicletes a mediaos de los años 1950. Tampoco'l míticu minivehículu Isetta, asoleyáu en 1955 baxo llicencia del consorciu italianu ISO, pudo paliar la crisis económica de la empresa.

Crisis de fines de los años 1950

Dempués d'arrastrar pérdides importantes nos años fiscales 1958 y 1959, tuvo llugar una dramática xunta d'accionistes el 9 d'avientu de 1959. Tanto los conseyeros como los miembros del conseyu de supervisores, dambos elexíos pol Deutsche Bank, fixeron una ufierta pa la venta de BMW a Daimler-Benz AG (igualmente col Deutsche Bank como accionista mayoritariu) y los pequeños accionistes foron cuasi desposeyíos. El destín de BMW abultaba selláu, ya qu'el Deutsche Bank, por aciu del drechu de votu pola custodia d'acciones, representaba aprosimadamente la mitá de les participaciones. Pero les coses salieron d'otra forma: un frente d'oposición, representando a la plantía y al comité d'empresa, a los concesionarios de BMW y a los pequeños accionistes, consiguieron refugar l'adquisición. Pa inclinar la balanza cuntaron col gabitu del empresariu del carbón Erich Nold y del abogáu Dr. Friedrich Mathern. Pa ello bastó-yos el 10% de los votos. De fechu les cuentes de resultaos yeren erróneos, ya que se contabilizaron los costes nel añu pal desendolcu del nuevu modelu 700. D'esta miente pudo evitase la compra.

Entamu de la recuperación y compra de Glas

BMW consiguió asitiar independiente, pero seguía faltando urxentemente un modelu pa la clas media. Pero, pal so desendolcu, facía falta un dineru que nun había. Ye entós cuando remanez la figura del empresariu Herbert Quandt, quien se declara con inclín a inxirir dineru por aciu d'una ampliación de capital, posterior a una merma de capital. D'esta miente consiguió enantar la so participación na compañía hasta'l 60%, a costa de los bancos que perdieron la so influencia en BMW. Pola mor d'esta operación, y de la venta de laplanta de turbines n'Allach, BMW consiguió los preseos económicos necesarios pal desenrollu d'un nuevu modelu pa la clas media. La idea yera aniciar un modelu con xeitu sedán con un motor de potencia, pa cobrir d'esta forma el güecu que dexara nel mercáu'l modelu Isabella, pola mor de la quiebra del fabricante Borgward. En 1962 presentóse'l nuevu BMW 1500, un vehículu de la Nueva Categoría, que, tres dalgunes dificultaes al entamu, tuvo una gran acoyida coles versiones BMW 1800 y BMW 2000, postiáu tamién colos éxitos atropaos na competición de Tourenwagen. La recuperación definitiva de BMW llegó en 1966 col modelu BMW E114 (1602, 1802, 2002/2002tii). En 1967 mercó la empresa Hans Glas GmbH allugada en Dingolfing, cerca de München, pa tornase nun centru d'aniciu de BMW. Dalgunos de los vehículos de Glas foron aniciaos durante un tiempu baxo la marca BMW-Glas col logu de BMW. Cuando estos modelos foron camudaos por otros, dexóse d'utilizar el nome Glas. El BMW E3 2500, presentáu en 1968, nomáu más sero tamién 2800, 3.0 SI pasmó a los profesionales del sector pol so silente motor y pola so potencia.

Dómina Kuenheim

Ente los años 1970-1993 Eberhard von Kuenheim desenvolvió'l cargu de conseyeru delegáu. Durante la so presidencia multiplicáronse les ventes por 18, gracias a la introducción d'estremaes llinies de nuevos modelos, hasta los 28 billones de marcos. L'aniciu d'automóviles cuadruplicóse y la de motocicletes triplicóse. Tamién la cantidá d'emplegaos medró de 23000 a 71000. Aniciáronse nuevos centros d'aniciu n'Alemaña (Ratisbona, Spandau), Austria, Suráfrica y nos Estaos Xuníos (Sparatanburg). En 1973 nauguróse'l Cuatro Cilindros, un edificiu de nueva costrucción cola forma de cuatro cilindros de motor, asitiáu xunta la Ciudá Olímpica de München, aniciáu pol arquiteutu austriacu Karl Schwanzer, pa tornase nel edificiu alministrativu cimeru de la empresa. En 1990 nauguróse'l Forschungs-und Innovationszentrum (FIZ) (n'asturianu, "Centru d'Investigación y Innovación"), la "Fábrica d'Idegues" de BMW con más de 6000 emplegaos.

La llaceria de Rover

Nel entamu de los años 90 cuidábase en BMW que la única forma d'asitiar nel mercáu yera como fabricante en masa. Poro, buscóse enantar la capacidá d'aniciu mercando en 1994 el frabricante británicu Rover Group (Rover, MG, Mini, Land Rover). Esta decisión demostró ser desafortunada y de graves consecuencies económiques. La compra algamó un valor de 9 billones de DM y supúnxo-y el puestu a Bernd Pischetsrieder, que tuvo que dexar la empresa. Dende l'entamu'l trabayu col grupu Rover foi problemáticu. La gama de productos desendolcaes en joint venture con Honda resultó ser avieyada y poco atractiva. Los remates de los vehículos nun yeran bonos abondo. Por aciu del so tradicional diseñu y de la reputación de Rover, les cifres de ventes que s'esperaben nunca foron algamaes. Amás, hubo una competencia interna ente la estaya Land Rover y la nueva gama de vehículos too terrén de BMW (nun entamu'l X5). Les pérdides que rexistró Rover viéronse agrandaes pola valoración d'un 30% de la llibra esterlina al respective del marcu alemán ente 1994 y 2000. Poro BMW decidió rematar el proyeutu Rover el 16 de marzu de 2000. Rover y MG foron vendíes por una suma simbólica de 5 llibres esterlines a inversores británicos. El 17 de marzu de 2000 Land Rover vendióse por un preciu bultable a Ford. Namás la marca de pequeños vehículos Mini, asitió en manos de BMW.

Anguaño

BMW foi inxiriendo selemente modelos de nuevu diseñu, centraos nes llamaes Serie 3, Serie 5 y Serie 7. Tamién inxertó'l col nome Z1 un modelu deportivu con carroceríes coupé y descapotable, qu'anguaño evolucionó hacia trés modelos estremaos, el Z3, que foi camudao más sero pol Z4, y el Z8, esti postreru de gran luzu. Nel ámbitu de los automóviles, BMW tamién desendolcó vehículos tooterrenos, el primeru d'ellos foi'l X5 (1999), de gran tamañu y luxu, seguíu pol X3 (2003), con dimensiones más reducíes qu'el X5, y recientemente BMW asoleyó un SAC (Sport Activity Coupe, clasificación fecha pola mesma BMW), llamáu X6, esti vehículu tien altura, tamañu de neumáticos y demás característiques d'un tooterrén, pero con proporciones y diseñu más averaos a un deportivu. Colos sos desenrollos y meyores costantes, BMW ye ún de los fabricantes mundiales d'automóviles pioneros na aplicación de la más moderna teunoloxía y ellectrónica a los sos vehículos. BMW nun abandonó la so vocación poles motocicletes y anicia anguaño una gama grande, qu'inclúi motos de carretera d'alta y media cilindrada, asina como motos tooterrén. Nos postreros años presentó tamién un scooter dafechu innovador, el C1, que dispón d'una estructura sólida porriba de la tiesta del conductor y d'un cintu de seguridá, lo que permite prescindir del cascu. L'éxitu d'esti scooter ye tovía duldosu, pero'l so desendolcu amuesa una vegada más que BMW fraya torgues cuando se trata d'innovar.