Мэтафара: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 11:56, 24 лістапада 2019

Мэта́фара (па-старажытнагрэцку: μεταφορά — перанясенне) — троп, ужыванне слова ці выразуа ў пераносным значэнні праз супастаўленьне пэўнай зьявы ці прадмета зь іншай зьявай ці прадметам на аснове агульных для іх адзнак і ўласьцівасьцей. Паводле Арыстотэля, мэтафара — гэта «перанясеньне імені ці з роду на від, ці зь віду на род, ці зь віду на від, ці па аналёгіі». Мэтафара блізкая да параўнаньня, аднак адрозьніваецца ад яго тым, што мае толькі адзін член супастаўленьня — тое, з чым супастаўляецца, а тое, што супастаўляецца, не называецца (яно падразумяваецца). Мэтафара звычайна перафразоўваецца ў параўнаньне пры дапамозе словаў нібы, як, быццам і г. д. Мэтафары ўжываюцца ў бытавой мове (ідзе дождж, цяжкі характар, прыйшла зіма, садзіцца сонца), але асноўная сфэра іх выкарыстаньня — мастацкая літаратура, паэзія.

Тыпы мэтафараў

Простая мэтафара складаецца з аднаго слова ці выразу (П. Панчанка: «Замоўкнуў жураўліны скрып калысак, І калаўротаў гул чмяліны змоўк»).
Разгорнутая мэтафара ахоплівае вялікую частку або ўвесь твор (бітва — жніво («Слова пра паход Ігаравы»), жыцьцё — акіян (паэма А. Куляшова «Цунамі»)).

Віды мэтафараў

Літаратура

Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4

Вэрсія ад 16:03, 1 сакавіка 2017 рэдагаваць Taravyvan Adijene (гутаркі \| унёсак) 186 262 праўкі д -Катэгорыя:Стылістычныя сродкі; ±Катэгорыя:Мэтафары→Катэгорыя:Мэтафара з дапамогай HotCat ← Папярэдняя зьмена		Вэрсія ад 11:56, 24 лістапада 2019 рэдагаваць скасаваць 37.45.122.167 (гутаркі) Няма апісаньня зьменаў Меткі: Рэдагаваньне з мабільнай прылады Праўка праз мабільную вэрсію сайту Наступная зьмена →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Мэта́фара''' ({{мова-grc\|μεταφορά}} — ~~перанясеньне~~) — [[троп (літаратуразнаўства)\|троп]], ~~ужываньне~~ [[слова]] ці [[~~выраз~~]]а ў пераносным ~~значэньні~~ праз супастаўленьне пэўнай зьявы ці прадмета зь іншай зьявай ці прадметам на аснове агульных для іх адзнак і ўласьцівасьцей. Паводле [[Арыстотэль\|Арыстотэля]], мэтафара — гэта «перанясеньне імені ці з роду на від, ці зь віду на род, ці зь віду на від, ці па аналёгіі». Мэтафара блізкая да [[параўнаньне (літаратуразнаўства)\|параўнаньня]], аднак адрозьніваецца ад яго тым, што мае толькі		'''Мэта́фара''' ({{мова-grc\|μεταφορά}} — перанясенне) — [[троп (літаратуразнаўства)\|троп]], ужыванне [[слова]] ці [[выразу]]а ў пераносным значэнні праз супастаўленьне пэўнай зьявы ці прадмета зь іншай зьявай ці прадметам на аснове агульных для іх адзнак і ўласьцівасьцей. Паводле [[Арыстотэль\|Арыстотэля]], мэтафара — гэта «перанясеньне імені ці з роду на від, ці зь віду на род, ці зь віду на від, ці па аналёгіі». Мэтафара блізкая да [[параўнаньне (літаратуразнаўства)\|параўнаньня]], аднак адрозьніваецца ад яго тым, што мае толькі
	адзін член супастаўленьня — тое, з чым супастаўляецца, а тое, што супастаўляецца, не называецца (яно падразумяваецца). Мэтафара звычайна перафразоўваецца ў параўнаньне пры дапамозе словаў ''нібы, як, быццам'' і г. д. Мэтафары ўжываюцца ў бытавой мове (''ідзе дождж, цяжкі характар, прыйшла зіма, садзіцца сонца''), але асноўная сфэра іх выкарыстаньня — [[мастацкая літаратура]], [[паэзія]].		адзін член супастаўленьня — тое, з чым супастаўляецца, а тое, што супастаўляецца, не называецца (яно падразумяваецца). Мэтафара звычайна перафразоўваецца ў параўнаньне пры дапамозе словаў ''нібы, як, быццам'' і г. д. Мэтафары ўжываюцца ў бытавой мове (''ідзе дождж, цяжкі характар, прыйшла зіма, садзіцца сонца''), але асноўная сфэра іх выкарыстаньня — [[мастацкая літаратура]], [[паэзія]].