Парнаграфія ў Пэрсіі і Іране
Парнаграфія ў Пэрсыі й Іране забароненая і караецца законам можа да сьмерці[1].
Мінулае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У Іране парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна "па-ціху" прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі. У пачатку 20 ст. краіны Эўропы змаглі ўвесьці войскі ў нутро пэрсыдзкіх зямель. Разам з імі ў Пэрсыю прывезлі кіно і фатаграфіі, дзе нейкія зь іх мелі непрыстойны зьмест.
Пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы, блудзілішча і кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку і порна. Людзі, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў. Потым іх вывозілі па-за краіну ў Заходнюю Эўропу, ЗША, Брытанію й Ірляндыю, Японію і далей у іншыя краіны сьвету.
Порнавырабы сталі даступнымі для простага чалавека. Кінатэатры краіны паказвалі порна: «Эманюэль» і інш. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША.
Ісламская дзяржава
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля ісламскага перавароту ў 1979 годзе новы ўрад краіны пачаў уводзіць новыя ісламскія правілы. Гэта датычыла азначэньне слова непрыстойнасьць. У грамадзкім месцы стала забароненым паказвацца ў адзеньні з парушэньнем правілаў прыстойнасьці:
- адзеньне павінна прыкрываць усё цела
- мужчыны могуць не прыкрываць адзеньнем ступні, кісьці рук, галаву вышэй шыі, кісьці рук, ступні
- жанчыны могуць не прыкрываць адзеньнем толькі свой твар, кісьці рук і ступні
- любыя дотыкі мужчыны і жанчыны забароненыя, у тым ліку абдымкі й пацалунак
Усё астатняе было забароненае паказваць у грамадзкім месцы і здымаць на відэа, або фатаграфаваць. У кінатэатрах і тэлебачаньні перасталі паказваць плоцкія адносіны мужчыны й жанчыны. Пацалунак, адкрытыя валасы жанчыны ў кіно — непрыстойнасьць і караецца ісламскім правам.
У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША. З узьнікненьнем сеціва асноўнаю крыніцаю раздачы порнавырабаў стала сеціва.
Вытворчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Невядома час стварэньня першае порнастужкі ў Іране. У краіне неіснуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў краіне вырабляецца і распаўсюджваецца празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі». Асаблівасьць порна ў краіне — карыстаньне ісламскімі звычаямі. Жанчыны карыстаюцца тканінаю, каб схаваць свой твар і валасы пад час здымкаў порнастужак.
Рынак краіны мае ўсе віды порна:
Удзел у ММ, ЖЖ і скоталожніцтва забароненая і караецца па-ісламску: сьмерцю.
МЖ караецца рознымі пакараньнямі. Замужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні не са сваім мужам, то яны будуць пакараныя сьмерцю. Незамужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні з мужчынам, то яны будуць пакараныя да 40-ка ўдараў палкі.
Здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Здымкі паказаныя тут у Іране непрыстойныя:
-
1 здымак
-
2 здымак
-
7 здымак (2021 год)
-
8 здымак (2021 год)
-
9 здымак (2020 год)
-
10 здымак (2019 год)
-
11 здымак (2021 год)
-
12 здымак (2019 год)
-
13 здымак (2020 год)
-
14 здымак (1974 год)
-
15 здымак (2019 год)
-
16 здымак (2020 год)
-
17 здымак (2020 год)
-
18 здымак (2020 год)
-
19 здымак (2020 год)
-
20 здымак (2020 год)
-
21 здымак (2020 год)
-
22 здымак (2020 год)
-
26 здымак (2018 год)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Death Penalty For Porn In Iran?. CBS News (14 чэрвеня 2007). Праверана 1 верасьня 2022 г.
- ^ Нуры Казрай