[go: nahoru, domu]

Жэлаці́н (фр.: gelatine, ад лац.: gelātus «замарожаны») — сталярны (касцяны) клей, празрыстая глейкая маса, якая ўяўляе сабой часткова гідралізаваны бялок калагену, што не мае колеру або мае жаўтлявае адценне. З'яўляецца прадуктам перапрацоўкі (дэнатурацыі) злучальнай тканкі жывёл (калагену).

Ужыванне

правіць

Жэлацін ужываюць у вытворчасці

Ужываецца для падрыхтоўкі кардона і палатна пры маляванні маслам.

Заменнікі

правіць

Пры вытворчасці харчовых прадуктаў замест жэлаціну могуць выкарыстоўвацца раслінныя жэлеўтваральнікі:

Гл. таксама

правіць