[go: nahoru, domu]

Brezhoneg

 
Plac'h o kousket.

  Etimologiezh

(Anv-kadarn) (1499) Cousquet er C'hatolikon[1]. Da geñveriañ gant ar verboù koska e kerneveureg ha cwsgu e kembraeg.
Deuet eus ur verb keltiek *kuf-sko-[2] ledanaet eus ar wrizienn indezeuropek *keubh₂-[3], kar d'ar verb latin cubāre.
(Furm verb) Savet diwar kousk-, pennrann ar verb kousket, hag an dibenn-ger -et.

  Verb

kousket /ˈkusket/ verb gwan (displegadur)

  1. Bezañ e stad ar c'housked.
  2. ober ur c'hrogad kousket
  3. kousket ur bannac'h
  4. kousket diwar gafe

Deveradoù

Gerioù kevrennek



Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Furm verb

kousket /ˈkusket/

  1. Furm ar verb kousket e trede gour unan an doare-gourc'hemenn; kouskit.

kousket /ˈkusket/

  1. Anv-gwan-verb ar verb kousket.
  2. gant ar verb-skoazell kaout


  Anv-gwan

kousket /ˈkusket/

  1. moredet


Notenn

  • O kousket emañ an dud, hag
  • kousket eo an dud.


  Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Ar c'hCatholicon
  • [2] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 228.
  • [3] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 423-24.