Składnia listy wyciągu

Lista instrukcji to zakodowany w formacie JSON plik lub fragment kodu w dobrze znanej lokalizacji.

Lokalizacja listy wyciągów

Informacje o tym, gdzie należy przechowywać tę listę, znajdziesz w artykule Tworzenie listy instrukcji.

Składnia

Lista instrukcji lub ich fragment składa się z tablicy JSON zawierającej co najmniej jedną instrukcję witryny lub aplikacji jako obiekty JSON. Wyciągi mogą być w dowolnej kolejności. Oto ogólna składnia:

[
  {
    "relation": ["relation_string"],
    "target": {target_object}
  } , ...
]

relation

Tablica z co najmniej jednym ciągiem tekstowym opisującym zadeklarowaną relację dotyczącą elementu docelowego. Zobacz listę zdefiniowanych ciągów relacji. Przykład: delegate_permission/common.handle_all_urls

cel

Zasób docelowy, którego dotyczy ta informacja. Dostępne typy celów:

• Witryna docelowa

  "target": {
    "namespace": "web",
    "site": "site_root_url"
  }

  przestrzeń nazw

  W przypadku witryn musi to być web.

  witryna

  Identyfikator URI witryny, która jest celem wyrażenia, musi mieć format http[s]://<hostname>[:<port>], gdzie <hostname> to pełny i jednoznaczny sposób, i pomiń <port>, jeśli używasz portu 80 w przypadku HTTP lub 443, gdy korzystasz z HTTPS. Miejscem docelowym witryny może być tylko domena główna. Nie można ograniczyć dostępu do konkretnego podkatalogu. Będą pasować wszystkie katalogi w tym katalogu głównym. Subdomen nie należy traktować jako pasujących: to znaczy, że jeśli plik z wyciągiem znajduje się na stronie www.example.com, adres www.szczeniaki.example.com nie powinien być uznawany za dopasowanie. Reguły i przykłady dopasowania celów w witrynie znajdziesz w dokumentacji celów. Przykład: http://www.example.com

• Docelowa aplikacja na Androida

  "target": {
    "namespace": "android_app",
    "package_name": "fully_qualified_package_name",
    "sha256_cert_fingerprints": ["cert_fingerprint"]
  }

  przestrzeń nazw

  W przypadku aplikacji na Androida wartość to android_app.

  package_name

  Pełna i jednoznaczna nazwa pakietu aplikacji, której dotyczy to stwierdzenie. Przykład: com.google.android.apps.maps

  sha256_cert_fingerprints

  Odcisk cyfrowy SHA265 pisany wielkimi literami certyfikatu aplikacji, do której odnosi się ta instrukcja. Możesz to obliczyć za pomocą openssl lub keytool w Javie, jak pokazano poniżej:

  • openssl x509 -in $CERTFILE -noout -fingerprint -sha256
  • keytool -printcert -file $CERTFILE | grep SHA256

  Przykład: ["14:6D:E9:83:C5:73:06:50:D8:EE:B9:95:2F:34:FC:64:16:A0:83:42:E6:1D:BE:A8:8A:04:96:B2:3F:CF:44:E5"].

  Jeśli w swojej aplikacji używasz podpisywania aplikacji przez Google Play, odcisk cyfrowy certyfikatu generowany lokalnie przez uruchomienie keytool lub openssl zwykle nie jest zgodny z odciskiem na urządzeniach użytkowników. To, czy korzystasz z usługi podpisywania aplikacji przez Google Play w swojej aplikacji, możesz sprawdzić na koncie dewelopera w Konsoli Play w sekcji Release > Setup > App Integrity. Jeśli to zrobisz, na tej samej stronie znajdziesz też prawidłowy fragment kodu JSON protokołu Digital Asset Links dla swojej aplikacji.

Przykładowa lista instrukcji

Oto przykładowa lista wyrażeń dotyczących witryn, która zawiera informacje zarówno o witrynach, jak i o aplikacjach: http://example.digitalassetlinks.org/.well-known/assetlinks.json

skalowanie do co najmniej dziesiątek instrukcji

W niektórych przypadkach podmiot zabezpieczeń może chcieć składać wiele różnych stwierdzeń na temat różnych celów. Może też być konieczne wysyłanie instrukcji od różnych podmiotów zabezpieczeń do tego samego zbioru celów. Na przykład witryna może być dostępna w wielu różnych domenach najwyższego poziomu w poszczególnych krajach i wszystkie mogą wymagać opinii na temat tej samej aplikacji mobilnej.

W takich sytuacjach przydatne mogą być instrukcje include. Za pomocą tego mechanizmu możesz skonfigurować wskaźniki z wielu różnych podmiotów zabezpieczeń do jednej centralnej lokalizacji, która definiuje instrukcje dla wszystkich podmiotów zabezpieczeń.

Możesz na przykład zdecydować, że lokalizacja centralna powinna mieć postać „https://example.com/includedstatements.json”. Ten plik można skonfigurować tak, aby zawierał te same treści co w powyższych przykładach.

Aby skonfigurować wskaźnik z witryny internetowej do pliku dołączanego, zmień „https://example.com/.well-known/assetlinks.json” na:

[{
  "include": "https://example.com/includedstatements.json"
}]

Aby skonfigurować wskaźnik z aplikacji na Androida do pliku dołączanego, zmień „res/values/strings.xml” na:

<resources>
  ...
  <string name="asset_statements">
    [{
      \"include\": \"https://example.com/includedstatements.json\"
    }]
  </string>
</resources>

Więcej informacji

Bardziej szczegółowe objaśnienie formatu listy wyciągów i podstawowych pojęć znajdziesz w dokumentacji.