βαλλίζω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

βαλλίζω < βάλλ(ω) (ρίχνω) + -ίζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷelH-. H λατινική ballare (χορεύω) συνδέεται αλλά δεν είναι άμεσο δάνειο.

Ρήμα

βαλλίζω (σύνηθες στη Σικελία και τη Μεγάλη Ελλάδα)

1. ρίχνω τα πόδια μου εδώ κι εκεί
2. χορεύω

   ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 8, 63 @perseus.tufts.edu

   καί τινος εἰπόντος ὅτι βαλλίζουσιν οἱ κατὰ τὴν πόλιν ἅπαντες τῇ θεῷ, ‘ὦ λῷστε᾽, ὁ Οὐλπιανὸς γελάσας ἔφη, ‘καὶ τίς Ἑλλήνων τοῦτο βαλλισμὸν ἐκάλεσεν, δέον εἰρηκέναι κωμάζουσιν ἢ χορεύουσιν ἤ τι ἄλλο τῶν εἰρημένων

   και σε Σχόλιο 2, 1, 173, 20-22

   ὅτι τὸ βαλλίζειν ἤτοι κωμάζειν ἢ χορεύειν ἤ τι τοιοῦτον καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ παραγόμενον ὁ βαλλισμός, παρὰ πολλοῖς τῶν ἀρχαίων εὕρηται, ᾿Επίχαρμός τε γάρ φησι καὶ Σώφρων καὶ ῎Αλεξις μέμνηται τῆς λέξεως.

   ※  [ελληνιστική μετάφραση^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)} από την αραμαϊκή διάλεκτο του συγγραφέα] Εφραίμ ο Σύρος, Ὅτι οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανούς, 241, 8-12

   Τίς ἐκ πάντων τούτων δύναται ἀποδεῖξαι ὅτι ἁρμόζει Χριστιανοῖς κιθαρίζειν, ἢ ὀρχεῖσθαι, ἢ βαλλίζειν, ἢ χοραυλεῖν, ἢ ἐπιφωνεῖν, ἢ μαντεύεσθαι, ἢ ποιεῖν τὰ λεγόμενα φυλακτήρια, ἢ φορᾶν αὐτά, ἢ ἐπερωτᾶν δαίμοσιν, ἢ μεθύσκεσθαι, ἢ ἀνέχεσθαι τῶν τὰ τοιαῦτα παράνομα ποιούντων ἔργα;

   ≈ συνώνυμα: κωμάζω, χορεύω

3. σκιρτώ
4. πηδάω

Δείτε επίσης

• (νέα ελληνική) μπαλέτο
• (νέα ελληνική) μπάλος
• λατινικά: ballo
  • αγγλικά: ball
  • γαλλικά: ballet
  • ιταλικά: ballare

Πηγές

• βαλλίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.