Ηρακλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ηρακλής
Θεός της δύναμης, των ηρώων, των αθλημάτων, της υγείας, της γονιμότητας, του εμπορίου, της μαντικής και της προστασίας των ανθρώπων.
Σύζυγος-οι	Δηιάνειρα, Μεγάρα, Ήβη (μυθολογία) και Ομφάλη
Σύντροφος-οι	Αστυδάμεια, Αύγη, Βόλβη, Κελτίνη, Chalciope, Μελίτη, Μελίτη, Φιαλώ, Πυρήνη, Τίγγη, Αισχρηίς, Αγλαΐα, Κέρθη, Ελαχία, Εύβοια, Μάρση, Νικίππη, Meda, Barge, Ξενοδίκη, Εξόλη, Αστυόχη, Πρόκρις, Παρθενόπη, Ανθίππη, Ασωπίδα, Επικάστη, Autonoe, Αργήλη, Μυρτώ, Archedice, Κλυτίππη, Ηλάκατος, Χρυσηίδα, Ἠώνη, Επιλαΐς, Λυσιδίκη, Euryca, Νίκη, Λαοθόη, Τιφύση, Ολύμπουσα, Πραξιθέα, Τοξικράτη, Ιπποκράτη, Ερασίππη, Άνθεια, Psophis, Δαρδανίς, Hippo και Eurypyle
Γονείς	Δίας και Αλκμήνη
Σχετικά πολυμέσα
wikidata (π)

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ηρακλής (αποσαφήνιση).

Ο Ηρακλής ή Αλκαίος ή Αλκείδης (αρχ. ελλην.: Ἡρακλῆς, από το όνομα Ἥρα και το επίθημα -κλῆς του ουσιαστικού κλέος = δόξα) ήταν αρχαίος μυθικός ήρωας, θεωρούμενος ως ο μέγιστος των Ελλήνων ηρώων. Γεννήθηκε στη Θήβα και ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης.

Ο μύθος

Η μητέρα του Αλκμήνη ήταν παντρεμένη με τον Αμφιτρύωνα, με τον οποίον κατέφυγαν στη Θήβα, επειδή ο Αμφιτρύωνας είχε δολοφονήσει τον Ηλεκτρύωνα κατά λάθος (πατέρα της Αλκμήνης). Ο Δίας πήρε τη μορφή του Αμφιτρύωνα και κοιμήθηκε με την Αλκμήνη. Πριν γεννηθεί ακόμη ο Ηρακλής, ο Δίας ανήγγειλε στους Θεούς ότι θα γεννηθεί από την Αλκμήνη απόγονος του Περσέα, που θα βασιλεύσει στον Θρόνο των Περσιδών.

Παράσταση του στραγγαλισμού των όφεων από το βρέφος Ηρακλή.

Όταν γεννήθηκε ο Ηρακλής, η Ήρα, η γυναίκα του Δία, η οποία τον ζήλευε για τις απιστίες του, έστειλε στην κούνια του δύο φίδια, αλλά το βρέφος τα στραγγάλισε. Ο θετός πατέρας του Ηρακλή, ο Αμφιτρύωνας, ο οποίος ανέλαβε να τον μεγαλώσει, τον δίδαξε την τέχνη του ηνιόχου, ο Κάστορας του δίδαξε την οπλασκία, ο Αίλυκος την πάλη, ο Εύρυτος το τόξο, ο κένταυρος Χείρωνας τις Επιστήμες και ο Λίνος τη Μουσική.

Ο μύθος που σώθηκε από τον Ξενοφώντα, μας διηγείται το περιστατικό εκείνο, όταν ο Ηρακλής καθισμένος σε κάποιο σταυροδρόμι, είδε να περνούν από μπροστά του δύο πανέμορφες κοπέλες. Η μια του έδειξε έναν εύκολο δρόμο, φαρδύ και ίσιο, που αν τον ακολουθούσε, θα χαιρόταν τη ζωή, αλλά θα έκανε ένα σωρό κακές πράξεις που θα τον καταδίκαζαν στην κρίση των ανθρώπων. Αυτή ήταν η Κακία. Η άλλη κόρη, η Αρετή, του έδειξε ένα δύσκολο δρόμο, γεμάτο κοφτερές πέτρες και αγκάθια, στενό και δύσβατο, που θα τον βάδιζε δύσκολα, αλλά θα κέρδιζε στο τέλος του την αναγνώριση από τους συνανθρώπους του. Έτσι ο Ηρακλής ακολούθησε την Αρετή, προτιμώντας να υποφέρει για να διαβεί το δύσβατο δρόμο της, αλλά να γνωρίσει τη δόξα και την τιμή με τις καλές του πράξεις και την αρετή του.

Ο Ηρακλής παλεύει με το λιοντάρι της Νεμέας. Λευκή λήκυθος του «Ζωγράφου του Διόσφου», πρώτο τέταρτο 5ου αι. π.Χ. Μουσείο του Λούβρου

Ως έφηβος προκάλεσε τον πόλεμο μεταξύ της Θήβας με το βασίλειο του Ορχομενού. Ως ανταμοιβή για τη νίκη του εναντίον του Ορχομενού, πήρε για γυναίκα του τη Μεγάρα, κόρη του βασιλιά της Θήβας, με την οποία απέκτησε τρία (κατ' άλλους περισσότερα) παιδιά. Η Ήρα όμως τον τρέλανε, με αποτέλεσμα να σκοτώσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Όταν συνειδητοποίησε τι έκανε, αποφάσισε να πάει στο Μαντείο των Δελφών για να πάρει χρησμό, ώστε να μάθει με ποιον τρόπο θα μπορούσε να εξαγνισθεί. Σύμφωνα με τον χρησμό, έπρεπε να υπηρετήσει για δώδεκα χρόνια τον Ευρυσθέα, βασιλιά των Μυκηνών, και να πραγματοποιήσει τους άθλους που θα του πρόσταζε εκείνος.

Άθλοι του Ηρακλή

Στο πλαίσιο των άθλων:

1. Ο Ηρακλής σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας,
2. Σκότωσε τη Λερναία Ύδρα,
3. Ἐπιασε το γοργό ελάφι της Κερύνειας,
4. Έπιασε και αργότερα θυσιασε τον Ερυμάνθιο Κάπρο,
5. Καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία,
6. σκότωσε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες,
7. Ἐπιασε τον άγριο ταύρο της Κρήτης,
8. Έκλεψε τα άγρια άλογα του Διομήδη,
9. Πήρε τη ζώνη της Ιππολύτης,
10. Έφερε τα βόδια του Γηρυόνη στον Ευρυσθέα,
11. Άρπαξε τα μήλα των Εσπερίδων,
12. Και τέλος έφερε τον Κέρβερο από τον Άδη

Άλλα μυθικά κατορθώματα

Εκτός από τους άθλους, ο Ηρακλής πραγματοποίησε κι άλλα μυθικά κατορθώματα.

• Πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία κι ελευθέρωσε την Ησιόνη, κόρη του Τρώα βασιλιά Λαομέδοντα, από ένα θαλάσσιο τέρας. Δεν συνέχισε όμως μέχρι τέλους την εκστρατεία.
• Στη Λιβύη νίκησε τον γίγαντα Ανταίο, γιο του Ποσειδώνα και της Γης, ο οποίος ήταν πολύ δυνατός, επειδή έπαιρνε δύναμη πατώντας στη Γη, το κορμί της μητέρας του. Ο Ηρακλής, καταλαβαίνοντας σε τι οφειλόταν η δύναμή του, τον σήκωσε στον αέρα με τα δυνατά μπράτσα του και τον έπνιξε χωρίς δυσκολία.
• Ύστερα από αυτό το κατόρθωμα, ο Ηρακλής, κουρασμένος, έπεσε να κοιμηθεί. Τότε οι Πυγμαίοι, ένας λαός νάνων, τον αλυσόδεσαν και τον κάρφωσαν στη γη. Όταν ξύπνησε ο Ηρακλής, τινάχτηκε επάνω κι αρπάζοντάς τους στη χούφτα του, τους τύλιξε όλους στο τομάρι του λέοντα της Νεμέας που φορούσε.

  

  Ο Ηρακλής φονεύει τον κένταυρο Νέσσο. Μελανόμορφος αμφορέας του Ζωγράφου του Νέσσου, περ. 620-610 π.Χ.

Ο Ηρακλής πιάνει το ελάφι της Κερύνειας. Αττικός μελανόμορφος αμφορέας περ. 530–520 π.Χ.

• Ο Ηρακλής ελευθέρωσε και τον Προμηθέα, που τον είχε δέσει ο Δίας στον Καύκασο για να τον τιμωρήσει επειδή είχε χαρίσει στους ανθρώπους το μυστικό της φωτιάς και σκότωσε τον αετό που έτρωγε το συκώτι του Τιτάνα.
• Αυτός έφερε την Άλκηστη από τον Άδη, αφού πάλεψε με τον Χάρο και την ελευθέρωσε. Η Άλκηστη ήταν γυναίκα του βασιλιά των Φερών Αδμήτου, η οποία, για να σώσει τον άντρα της, δέχτηκε να πεθάνει αντί γι' αυτόν. Ο Ηρακλής έτυχε να περνά εκείνες τις μέρες από τις Φερές και πέρασε να επισκεφτεί τον φίλο του τον βασιλιά. Μαθαίνοντας τη μεγάλη συμφορά που είχε βρει το παλάτι του, έτρεξε και, προλαβαίνοντας τον Χάρο, πάλεψε μαζί του κι έφερε στη ζωή ξανά την όμορφη Άλκηστη.
• Ο Ηρακλής σκότωσε, ακόμη, για να απαλλάξει τους ανθρώπους από την τυραννία, τον αιμοβόρο τύραννο της Αιγύπτου Βούσιρι.
• Επιστρέφοντας από την Ισπανία μετά τον άθλο με τα βόδια του Γηρυόνη, ο Ηρακλής εξόντωσε στην ιταλική χερσόνησο τον τρικέφαλο γίγαντα Κάκο ο οποίος του άρπαξε τέσσερις δαμάλες και τέσσερις ταύρους.
• Ελευθέρωσε τον Θησέα από τη φυλακή του βασιλιά των Μολοσσών στην Ήπειρο.
• Το τελευταίο κατόρθωμα του Ηρακλή ήταν ο φόνος του κενταύρου Νέσσου, ο οποίος προσπάθησε να κλέψει τη γυναίκα του ήρωα, την όμορφη Δηιάνειρα.

Ίδρυση Ολυμπιακών αγώνων

Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη και τον Απολλόδωρο η καθιέρωση των Ολυμπιακών αγώνων αποδίδεται στον Ηρακλή.

[4,14] Τελέσας δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ καθιέρωσε. στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων οὐδένα λαβὼν μισθόν. τὰ δ´ ἀθλήματα πάντα αὐτὸς ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ πάλιν τὸν ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς κατανοῆσαι. διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων τῶν ἀγώνων οὗτος, τὴν ἀρχὴν ἀπ´ ἀγαθοῦ λαβών. από τη Βικιθήκη - Διόδωρος Σικελιώτης

[4,14] «Όταν εκτέλεσε και αυτόν τον άθλο (Κρητικός ταύρος), εγκαινίασε τους ολυμπιακούς αγώνες, αφού διάλεξε για μια τόσο μεγάλη πανήγυρη την ωραιότερη τοποθεσία, που ήταν η πεδιάδα στις όχθες του Αλφειού ποταμού, όπου καθιέρωσε αυτούς τους αγώνες προς τιμή του Δία, του πατέρα του. Και όρισε έπαθλο για τους νικητές ένα στεφάνι, γιατί και αυτός ευεργέτησε το ανθρώπινο γένος, χωρίς να λάβει κανένα μισθό. Και σε όλα τα αγωνίσματα κέρδισε τη νίκη, γιατί κανένας δεν τόλμησε να συγκριθεί μαζί του για την υπερβολική του αρετή, αν και τα αθλήματα ήταν πολύ διαφορετικά το ένα με το άλλο. Γιατί ο πυγμάχος ή ο παγκρατιαστής (αθλητής της πάλης και της πυγμαχίας μαζί) ήταν δύσκολο να νικήσει τον δρομέα ταχύτητας και πάλι ο πρώτος στα ελαφρά αγωνίσματα είναι δύσκολο να καταβάλει αυτούς που υπερέχουν στα βαριά. Γι’ αυτό οι Ολυμπιακοί εύλογα θεωρήθηκαν οι πιο τιμημένοι από όλους τους αγώνες, αφού καθιερώθηκαν από ένα γενναίο άνδρα.»

---

(Απολλόδωρος 2.139-141). αὖθις δὲ τῆς τρίτης ἰσθμιάδος τελουμένης, Ἠλείων τοὺς Μολιονίδας πεμψάντων συνθύτας, ἐν Κλεωναῖς ἐνεδρεύσας τούτους Ἡρακλῆς ἀπέκτεινε, καὶ στρατευσάμενος ἐπὶ τὴν Ἦλιν εἷλε τὴν πόλιν. Καὶ κτείνας μετὰ τῶν παίδων Αὐγείαν κατήγαγε Φυλέα, καὶ τούτῳ τὴν βασιλείαν ἔδωκεν. Ἔθηκε δὲ καὶ τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα, Πέλοπός τε βωμὸν ἱδρύσατο, καὶ θεῶν δώδεκα βωμοὺς ἓξ ἐδείματο. από τη Βικιθήκη Απολλόδωρος

[Απολλόδωρος 2.139-141]όταν πάλι τελούνταν για τρίτη φορά τα Ίσθμια, και οι Ηλείοι έστειλαν τους Μολιονίδες να πάρουν μέρος στην τέλεση των θυσιών, ο Ηρακλής έστησε ενέδρα στις Κλεωνές και τους σκότωσε, εκστράτευσε εναντίον της Ήλιδας και κυρίευσε την πόλη. Ο Φυλέας είχε πάρει το μέρος του Ηρακλή, όταν ο πατέρας του αθέτησε τον λόγο του να του δώσει ένα μέρος από τα κοπάδια του. Καθιέρωσε και τους Ολυμπιακούς αγώνες και ίδρυσε βωμό προς τιμή του Πέλοπα και έκτισε έξι βωμούς για τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου.»

Ο Ηρακλής στο αρχαίο θέατρο

Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο της κλασικής εποχής, ο Ηρακλής εμφανίζεται σε πολλές τραγωδίες.

• Στο έργο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, ο Ηρακλής σκοτώνει τον αετό και σπάει τις αλυσίδες και ο Προμηθέας απελευθερώνεται.
• Στο έργο του Σοφοκλή "Τραχίνιαι", όπου ο Ηρακλής εμφανίζεται ετοιμοθάνατος από τον ποτισμένο με το αίμα του Κενταύρου Νέσσου χιτώνα, όπου καταλαβαίνει πως επαληθεύεται ένας παλαιός χρησμός που είχε πάρει.
• Στο έργο του Ευριπίδη "Ηρακλής μαινόμενος" η δαιμόνισα Λύσσα, σταλμένη από την "Ήρα θολώσει το μυαλό του Ηρακλή με αποτέλεσμα να φονεύει τη γυναίκα του και παιδιά του. Πηγή * [1] Remacle

Ηρακλής μαινόμενος

Απόδοση

Χορός Ὀτοτοτοτοτοῖ, στέναξον· ἀποκείρεται 875 σὸν ἄνθος πόλεος, ὁ Διὸς ἔκγονος. Μέλεος ῾Ελλάς, ἃ τὸν εὐεργέταν ἀποβαλεῖς, ὀλεῖς μανίαισιν Λύσσας χορευθέντ' ἐναύλοις. Βέβακεν ἐν δίφροισιν ἁ πολύστονος, 880 ἅρμασι δ' ἐνδίδωσι κέντρον ὡς ἐπὶ λώβᾳ Νυκτὸς Γοργὼν ἑκατογκεφάλοις ὄφεων ἰαχήμασι, Λύσσα μαρμαρωπός. Ταχὺ τὸν εὐτυχῆ μετέβαλεν δαίμων, 885 ταχὺ δὲ πρὸς πατρὸς τέκν' ἐκπνεύσεται..

Χορός . Στέναξε, αλί! κόβεται τ᾽ άνθος της πόλης μας, του Διός ο γιος. Δύστυχη Ελλάδα, που θα χάσεις τον ευεργέτη από μανίας λύσσα μεγάλη χορευμένον δίχως σουραύλι! Ανέβηκε στο διπλό αμάξι 880η πολυστέναχτη και τ᾽ άλογα κεντρίζει για καταστροφή της Νύχτας η Γοργόνα με σφυρίγματα εκατοκέφαλα φιδιών, η Λύσσα η μαρμαρόθωρη. Ω! γρήγορ᾽ άλλαξεν η τύχη του ευτυχισμένου, και τα τέκνα γοργά θα σκοτωθούν απ᾽ τον πατέρα..

• Στην κωμωδία Όρνιθες του Αριστοφάνη, ο Ηρακλής εμφανίζεται στους στίχους 1639-1773.

Ο Ηρακλής στη λογοτεχνία

Ο Ομηρικός Ύμνος Προς Ἡρακλέα λεοντόθυμον υμνεί τα κατορθώματα του Ηρακλή

().Ἡρακλέα Διὸς υἱὸν ἀείσομαι, ὃν μέγ᾽ ἄριστον

γείνατ᾽ ἐπιχθονίων Θήβῃς ἔνι καλλιχόροισιν
Ἀλκμήνη μιχθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι•
ὃς πρὶν μὲν κατὰ γαῖαν ἀθέσφατον ἠδὲ θάλασσαν
πλαζόμενος πομπῇσιν ὕπ᾽ Εὐρυσθῆος ἄνακτος 5
πολλὰ μὲν αὐτὸς ἔρεξεν ἀτάσθαλα, πολλὰ δ᾽ ἀνέτλη•
νῦν δ᾽ ἤδη κατὰ καλὸν ἕδος νιφόεντος Ὀλύμπου
ναίει τερπόμενος καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην.

Χαῖρε ἄναξ Διὸς υἱέ• δίδου δ᾽ ἀρετήν τε καὶ ὄλβον.
από τη Βικιθήκη Εἰς Ἡρακλέα λεοντόθυμον

[Εἰς Ἡρακλέα λεοντόθυμον] Τον Ηρακλή, του Διός τον υιό, αείσομαι,

ο οποίος γεννήθηκε μέγας άριστος από τους επιχθονίους όταν στην καλλίχορη
Θήβα μίχθηκε η Αλκμήνη με τον μελαινόνεφο Κρονίωνα.
Ο οποίος πριν κατά την αθέσφατη γαία και την θάλασσα
πλανόταν σταλμένος από τον άνακτα Ευρυσθέα έπραξε πολλά ατάσθαλα ο ίδιος,
και πολλά υπέμεινε. Τώρα όμως ήδη ναίει τερπόμενος στο καλό έδος του νιφόεντος Ολύμπου
και έχει την καλλίσφυρον Ήβη.

Χαίρε, άναξ, του Διός υιε. Δίδε μας αρετή και όλβο..»

---

Στα Ειδύλλια του Θεόκριτου μετά το νανούρισμα της Αλκμήνης εμφανίζονται δυο μαύρα φίδια που έστειλε η Ήρα αλλά ο Ηρακλής κατάφερε να τα πνίξει με τα χέρια του.

ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ - Εἰδύλλια

Απόδοση

ἁπτομένα δὲ γυνὰ κεφαλᾶς μυθήσατο παίδων· «εὕδετ᾽, ἐμὰ βρέφεα, γλυκερὸν καὶ ἐγέρσιμον ὕπνον· εὕδετ᾽, ἐμὰ ψυχά, δύ᾽ ἀδελφεοί, εὔσοα τέκνα· ὄλβιοι εὐνάζοισθε καὶ ὄλβιοι ἀῶ ἵκοισθε.» 10 ὣς φαμένα δίνησε σάκος μέγα· τοὺς δ᾽ ἕλεν ὕπνος. ἆμος δὲ στρέφεται μεσονύκτιον ἐς δύσιν Ἄρκτος Ὠρίωνα κατ᾽ αὐτόν, ὃ δ᾽ ἀμφαίνει μέγαν ὦμον, τᾶμος ἄρ᾽ αἰνὰ πέλωρα δύω πολυμήχανος Ἥρα, κυανέαις φρίσσοντας ὑπὸ σπείραισι δράκοντας, 15 ὦρσεν ἐπὶ πλατὺν οὐδόν, ὅθι σταθμὰ κοῖλα θυράων οἴκου, ἀπειλήσασα φαγεῖν βρέφος Ἡρακλῆα. τὼ δ᾽ ἐξειλυσθέντες ἐπὶ χθονὶ γαστέρας ἄμφω αἱμοβόρους ἐκύλιον· ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν δὲ κακὸν πῦρ ἐρχομένοις λάμπεσκε, βαρὺν δ᾽ ἐξέπτυον ἰόν. 20 ἀλλ᾽ ὅτε δὴ παίδων λιχμώμενοι ἐγγύθεν ἦνθον, καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ ἐξέγροντο, Διὸς νοέοντος ἅπαντα, Ἀλκμήνας φίλα τέκνα, φάος δ᾽ ἀνὰ οἶκον ἐτύχθη. ἤτοι ὅγ᾽ εὐθὺς ἄυσεν, ὅπως κακὰ θηρί᾽ ἀνέγνω κοίλου ὑπὲρ σάκεος καὶ ἀναιδέας εἶδεν ὀδόντας, 25 Ἰφικλέης, οὔλαν δὲ ποσὶν διελάκτισε χλαῖναν φευγέμεν ὁρμαίνων· ὁ δ᾽ ἐναντίος ἵετο χερσίν Ἡρακλέης, ἄμφω δὲ βαρεῖ ἐνεδήσατο δεσμῷ, δραξάμενος φάρυγος, τόθι φάρμακα λυγρὰ τέτυκται οὐλομένοις ὀφίεσσι, τὰ καὶ θεοὶ ἐχθαίροντι.

Κι είπε, τα κεφαλάκια των χαϊδεύοντας η Αλκμήνη: «Ύπνο γλυκό κι ύπνο αλαφρό, παιδιά μου κοιμηθείτε, κλείσετε τα ματάκια σας, ευτυχισμένα αδέρφια· καλότυχο το πλάγιασμα και το ξημερωμά σας». 10Και λέγοντας τα λόγια αυτά κουνούσε την ασπίδα και τα παιδιά κοιμήθηκαν κι ύπνος γλυκός τα πήρε. Και κει προς τα μεσάνυχτα, δυο δράκοντες, δυο φίδια, μαύροι, κυματοσάλευτοι, σταλμένοι από την Ήρα με προσταγή τρομαχτική τον Ηρακλή να φάνε, 15ορμήσανε κι εδιάβηκαν της θύρας το κατώφλι. Εσέρνονταν κατάχαμα κι οι δυο τους μ᾽ άγρια λύσσα κι ανάλαμπαν τα μάτια των και φλόγες εσκορπούσαν και μέσ᾽ από το στόμα των πικρό φαρμάκι εφτύναν. 20Μα όταν τα χείλη γλείφοντας εσίμωσαν τα βρέφη ευθύς εκείνα εξύπνησαν με φώτιση του Δία και φως εχύθη ολόγυρα κι έλαμψε όλο το σπίτι. Και μόλις είδ᾽ ο Ιφικλής απάνω απ᾽ την ασπίδα εκείνα τα κακά θεριά, τα σκιαχτερά των δόντια, 25έκραξεν απ᾽ το φόβο του κι εκλότσησεν αμέσως το μάλλινό του σκέπασμα γυρεύοντας να φύγει· όμως ο άλλος, ο Ηρακλής, άπλωσ᾽ ευθύς τα χέρια κι εγίνηκαν τα δάχτυλα χαλκάδες στο λαιμό τους εκεί που τα φαρμάκια τους όλα τα φίδια κρύβουν, τα φίδια αυτά που κι οι θεοί τα εχθρεύονται για πάντα.

Το τέλος του ήρωα

Τη στιγμή που ο Νέσσος πέθαινε από τα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή, εκμυστηρεύθηκε στη Δηιάνειρα ότι ο σύζυγός της δεν την αγαπούσε πια, και ότι για να ξανακερδίσει την αγάπη του, έπρεπε να του δώσει να φορέσει έναν χιτώνα, αφού τον βουτήξει πρώτα μέσα στο αίμα του νεκρού κενταύρου. Η Δηιάνειρα, η οποία δεν ήξερε ότι το αίμα του Νέσσου ήταν δηλητηριασμένο από τα βέλη, έδωσε τον χιτώνα στον ήρωα. Οι πόνοι του Ηρακλή ήταν τόσο φρικτοί, ώστε τρελάθηκε. Μάζεψε ξύλα και παρακαλούσε κάποιον να τον κάψει. Ο Φιλοκτήτης τότε τον λυπήθηκε και άναψε τη φωτιά πάνω στην κορυφή του βουνού Οίτη, και ο Ηρακλής κάηκε ζωντανός. Ακόμη και σήμερα, η υψηλότερη κορυφή αυτού του βουνού ονομάζεται Πυρά. Σύμφωνα με τον Martin Nilsson το φρικτό τέλος του Ηρακλή στην Οίτη προέρχεται από έθιμο, που υπήρχε στο βουνό Οίτη, στο οποίο λατρευόταν ο Ηρακλής. Οι πιστοί άναβαν φωτιές και πετούσαν μέσα ανθρώπινα ομοιώματα και δικαιολογούσαν αυτό το έθιμο λέγοντας ότι γινόταν εις ανάμνηση της αυτοπυρπολήσεως του Ηρακλή.

Μετά το θάνατό του, ο Ηρακλής αποθεώθηκε, έγινε δηλαδή θεός της δύναμης και της ρώμης, και αρχηγός των ηρώων. Ο Δίας τον πήρε στον Όλυμπο και τον πάντρεψε με τη θεά της νιότης, την Ήβη. Η Ήρα τον έκανε παιδί της.

Τον Ηρακλή οι αρχαίοι Έλληνες τον παρίσταναν συνήθως ντυμένο με τη λεοντή, να κρατά ένα ρόπαλο στο χέρι, με παράστημα γίγαντα και σώμα δυνατό, νεανικό και εύρωστο.

Ο Ηρακλής θεωρείται σύμφωνα με τους Ορφικούς ο δημιουργός του Θεών και του Κόσμου και λέγεται "Δράκων ελικτός"

Δείτε επίσης

• Άθλοι του Ηρακλή
• Ηρακλής Μουσαγέτης
• Ο αστεροειδής 5143 Ηρακλής (5143 Heracles), που ανακαλύφθηκε το 1991, πήρε το όνομά του από τον ήρωα.
• Άγαλμα του Ηρακλή στο Μπεχιστούν

Έκθεση φωτογραφιών

• 
  Ο Ηρακλής και η Μούσα
• 
  Άτλαντας και Ηρακλής
• 
  Άτλαντας και Ηρακλής
• 
• 
  Ο θρίαμβος του Ηρακλή
• 
  Ο Ηρακλής απελευθερώνει τον Προμηθέα
• 
  Ο Ηρακλής απελευθερώνει τον Προμηθέα
• 
  Ο Ηρακλής σκοτώνει τη Λερναία Ύδρα
• 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Αρχαίες Ελληνικές Πόλεις - Θήβα - Ηρακλής
• Ελληνική Μυθολογία - Ηρακλής
• Ηρακλής, ο μυθικός ήρωας (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)