[go: nahoru, domu]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		H. H. Asquith (Αγγλικά)
Γέννηση12  Σεπτεμβρίου 1852[1][2][3]
Morley[4]
Θάνατος15  Φεβρουαρίου 1928[5][1][2]
The Wharf[6]
Αιτία θανάτουεγκεφαλοαγγειακή νόσος
Τόπος ταφήςChurch of All Saints
Κατοικία20 Cavendish Square[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΘρησκείαCongregational churches
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[8]
ΣπουδέςΚολέγιο Μπέλιολ
City of London School[6]
νομική σχολή του Πανεπιστημίου Σίτι του Λονδίνου
Fulneck School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[6]
διπλωμάτης
δικηγόρος (μπάριστερ)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦιλελεύθερο Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάργκο Άσκουιθ (1894–1928)[9][6][10]
Helen Kelsall Melland (1877–1891)[9][6][10]
ΤέκναElizabeth Bibesco[6]
Raymond Asquith[9]
Herbert Asquith[9]
Arthur Asquith[6]
Violet Bonham Carter[9]
Cyril Asquith, Baron Asquith of Bishopstone[9]
Άντονι Άσκουιθ[9]
ΓονείςJoseph Dixon Asquith[11][9] και Emily Willans[11][9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1908–1916)[6]
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1920–1922)
Υπουργός Πολέμου (Μάρτιος 1914 – Αύγουστος 1914)
Leader of the House of Commons (1908–1916)
Υπουργός των Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας (1905–1908)
Υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου (1892–1895)
μέλος του Ιδιωτικού Συμβουλίου της Ιρλανδίας (από 1916)[12]
μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου (από 1892)[12]
μέλος της 33ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1923–1924, Paisley)[13]
μέλος της 32ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1922–1923, Paisley)[13]
μέλος της 31ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1920–1922, Paisley)[13]
μέλος της 30ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1910–1918, East Fife)[13]
μέλος της 29ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιανουάριος 1910 – Νοέμβριος 1910, East Fife)[13]
μέλος της 28ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1906–1910, East Fife)[13]
μέλος της 27ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1900–1906, East Fife)[13]
μέλος της 26ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1895–1900, East Fife)[13]
μέλος της 25ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1892–1895, East Fife)[13]
μέλος της 24ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1886–1892, East Fife)[13]
First Lord of the Treasury (1908–1916)[12]
Πρύτανης (1908–1911, Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1916–1918)
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

O Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ (Herbert Henry Asquith, 12 Σεπτεμβρίου 1852 – 15 Φεβρουαρίου 1928), ευρέως γνωστός ως HH Asquith, ήταν Βρετανός πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1908 έως το 1916. Ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός του Φιλελεύθερου Κόμματος που διηύθυνεε μια κυβέρνηση πλειοψηφίας και ο πιο πρόσφατος φιλελεύθερος που υπηρέτησε ως ηγέτης της αντιπολίτευσης. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό και την ψήφιση μεγάλης φιλελεύθερης νομοθεσίας και στη μείωση της εξουσίας της Βουλής των Λόρδων. Τον Αύγουστο του 1914, ο Άσκουιθ έβαλε τη Μεγάλη Βρετανία και τη Βρετανική Αυτοκρατορία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια του 1915, η κυβέρνησή του δέχτηκε σφοδρή επίθεση για έλλειψη όπλων και πυρομαχικών και την αποτυχία της εκστρατείας της Καλλίπολης. Σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με άλλα κόμματα, αλλά δεν κατάφερε να ικανοποιήσει τους επικριτές του, οπότε αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον Δεκέμβριο του 1916 και δεν ανέκτησε ποτέ την εξουσία.

Αφού φοίτησε στο Balliol College της Οξφόρδης, έγινε επιτυχημένος δικηγόρος. Το 1886 ήταν ο υποψήφιος των Φιλελευθέρων για το East Fife, μια έδρα την οποία κράτησε για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Το 1892 διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών στην τέταρτη Κυβέρνηση Γκλάντστοουν, παραμένοντας στη θέση έως ότου οι Φιλελεύθεροι έχασαν τις εκλογές του 1895. Στη δεκαετία της αντιπολίτευσης που ακολούθησε, ο Άσκουιθ αναδείχθηκε σε σημαντική προσωπικότητα στο κόμμα και όταν οι Φιλελεύθεροι ανέκτησαν την εξουσία υπό τον Σερ Χένρι Κάμπελ-Μπάνερμαν το 1905, ο Άσκουιθ ονομάστηκε Καγκελάριος (Υπουργός) Οικονομικών. Το 1908 ο Άσκουιθ τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. Οι Φιλελεύθεροι ήταν αποφασισμένοι να προωθήσουν το μεταρρυθμιστικό τους πρόγραμμα. Ένα εμπόδιο σε αυτό ήταν η Βουλή των Λόρδων, η οποία απέρριψε τον Λαϊκό Προϋπολογισμό του 1909. Εν τω μεταξύ, ψηφίστηκε ο Νόμος της Νότιας Αφρικής του 1909. Ο Άσκουιθ προκήρυξε εκλογές για τον Ιανουάριο του 1910 και οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν, αν και συρρικνώθηκαν σε κυβέρνηση μειοψηφίας. Μετά από άλλες γενικές εκλογές τον Δεκέμβριο του 1910, κατάφερε την υπερψήφιση του νόμου του Κοινοβουλίου του 1911, ένα νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τρεις φορές από τη Βουλή των Κοινοτήτων σε διαδοχικές συνόδους να ψηφιστεί ξεχωριστά και από τη Βουλή των Λόρδων. Ο Άσκουιθ ήταν λιγότερο επιτυχημένος στην αντιμετώπιση του Irish Home Rule. Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις οδήγησαν σε όπλα και βία, αγγίζοντας τον εμφύλιο πόλεμο.

Όταν η Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία ως απάντηση στη γερμανική εισβολή στο Βέλγιο, οι εγχώριες συγκρούσεις σχετικά με την Ιρλανδία και το δικαίωμα ψήφου των γυναικών ανεστάλησαν. Ο Άσκουιθ ήταν περισσότερο επιτυχημένος συντονιστής παρά δυναμικός ηγέτης. Επόπτευσε την εθνική επιστράτευση, την αποστολή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος στο Δυτικό Μέτωπο, τη δημιουργία ενός μαζικού στρατού και την ανάπτυξη μιας βιομηχανικής στρατηγικής σχεδιασμένης για την υποστήριξη των πολεμικών στόχων της χώρας. Μετά τη λήξη του Πολέμου αναδείχθηκε το αίτημα για καλύτερη ηγεσία. Αναγκάστηκε να σχηματίσει συνασπισμό με τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς στις αρχές του 1915. Αποδυναμώθηκε από τη δική του αναποφασιστικότητα σχετικά με τη στρατηγική, την επιστράτευση και τη χρηματοδότηση.[14] Ο Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ τον διαδέχτηκε ως πρωθυπουργός τον Δεκέμβριο του 1916. Έγιναν άσπονδοι εχθροί και πολέμησαν για τον έλεγχο του ταχέως παρακμάζοντος Φιλελεύθερου Κόμματος. Έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα ο ρόλος του Άσκουιθ στη δημιουργία του σύγχρονου βρετανικού κράτους πρόνοιας (1906–1911), αλλά ιστορικοί επισημαίνουν και τις αδυναμίες του ως αρχηγού πολέμου και ως επικεφαλής κόμματος μετά το 1914. Παρέμεινε ο μόνος πρωθυπουργός μεταξύ 1827 και 1979 που υπηρέτησε περισσότερα από οκτώ συναπτά έτη σε μία μόνο θητεία.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119608636. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m621z6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 11437. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 30483.
  7. ↑ National Heritage List for England. 1210070. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2016.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119608636. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 «Kindred Britain»
  10. ↑ 10,0 10,1 p1106.htm#i11060. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Who's who» (Βρετανικά αγγλικά, Αγγλικά) A & C Black. U201266.
  13. ↑ 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 (Αγγλικά) Hansard 1803–2005.
  14. ↑ Cameron Hazelhurst, "Herbert Henry Asquith" in John P McIntosh, ed. British Prime Ministers in the 20th Century (1977) 105–106


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χέρμπερτ_Χένρι_Άσκουιθ&oldid=10734474"