[go: nahoru, domu]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προ των ενόρκων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προ των ενόρκων
(Martin Roumagnac)
ΣκηνοθεσίαΖωρζ Λακόμπ[1]
ΣενάριοPierre Véry
ΠρωταγωνιστέςΖαν Γκαμπέν, Μαρλέν Ντίτριχ, Marcel Herrand, Ντανιέλ Ζελέν, Αλμπέρ Μοντινί, Camille Guérini, Charles Lemontier, Colette Georges, Κολέτ Ρεζί, Eugène Frouhins, Frédéric Mariotti, Georges Bever, Henri Poupon, Jane Maguenat, Jean Darcante, Jean d'Yd, Jean Gosselin, Jean Heuzé, Jean Vilmont, Julien Maffre, Lucien Nat, Marcel André, Μαρσέλ Περέζ, Marcelle Hainia, Μαργκό Λιόν, Marguerite de Morlaye, Μορίς Ντορλεάκ, Μωρίς Σαλαμπέρ, Mercédès Brare, Michel Ardan, Michel Barbey, Odette Barencey, Palmyre Levasseur, Paul Amiot, Πωλ Φέβρ, Philippe Olive, René Hell, René Marjac, Renée Thorel, Rivers Cadet, Robert Leray και Ρομπέρ Τομά
ΜουσικήΤζιοβάνι Φούσκο
ΦωτογραφίαRoger Hubert
Πρώτη προβολή18  Δεκεμβρίου 1946[2]
Κυκλοφορία
Διάρκεια115 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία
ΓλώσσαΓαλλικά
Ακαθάριστα έσοδα2,491,000 θεατές (Γαλλία)[3]

Το Προ των ενόρκων (Πρωτότυπος τίτλος: Martin Roumagnac) είναι Γαλλική δραματική ταινία του 1946 σε σκηνοθεσία Ζορζ Λακόμπ και σε σενάριο των Λακόμπ και Πιέρ Βερί, το οποίο αποτελεί διασκευή του μυθιστορήματος "Martin Roumagnac" (ελλ.: Μάρτιν Ρουμανιάκ) του Πιέρ-Ρενέ Βολφ που εκδόθηκε το 1935.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός εργολάβου οικοδόμων σε μια μικρή πόλη που ερωτεύεται μια λαμπερή αλλά ύπουλη μοιραία γυναίκα, με τραγικά αποτελέσματα και για τους δύο. Είναι αξιοσημείωτη ως η μοναδική φορά στην οποία εμφανίστηκαν μαζί στον κινηματογράφο οι δύο μεγάλοι σταρ της εποχής Ζαν Γκαμπέν και Μαρλέν Ντίτριχ, οι οποίοι ήταν εραστές και στην πραγματική ζωή.

Η Μαρλέν Ντίτριχ και ο Ζαν Γκαμπέν σε μια σκηνή από την ταινία.

Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, η Μπλανς Φεράν - τυχοδιώκτρια με καλούς τρόπους - ιδιοκτήτρια ενός μαγαζιού με σιτηρά και πτηνά, μετά τον θάνατο του συζύγου της, ελπίζει να παντρευτεί τον πλούσιο πρόξενο Ντε Λαμπρού, του οποίου η γυναίκα είναι σοβαρά άρρωστη.

Ένα βράδυ, καθώς παρακολουθεί έναν αγώνα πυγμαχίας, η Μπλανς, καθισμένη τυχαία δίπλα στον Μάρτιν Ρουμανιάκ, έναν εργολάβο οικοδομών, ρίχνει μια καρφίτσα που αντιπροσωπεύει ένα τετράφυλλο τριφύλλι. Ο Μάρτιν το σηκώνει και μετά από έναν διάλογο που έχουν, την ερωτεύεται παράφορα. Σύντομα οι δυο τους γίνονται εραστές. Ο Μάρτιν αγοράζει γη, βάζει τους εργάτες του να της φτιάξουν μια μεγάλη βίλα και καταστρέφεται οικονομικά για εκείνη.

Όταν πεθαίνει η σύζυγος του προξένου Ντε Λαμπρού, ο τελευταίος εμφανίζεται ενώπιον της Μπλανς και της ζητά να τον παντρευτεί. Πεπεισμένος ότι θα τον αφήσει, ο Μάρτιν, τρελός από τη ζήλια, δεν μπορεί πια να ελέγξει τον εαυτό του και στραγγαλίζει την Μπλανς που πέφτει στο έδαφος αναίσθητη. Μετά καθαρίζει το δωμάτιο, πυρπολεί άθελά του το σπίτι και φεύγει. Η Μπλανς είναι νεκρή και ο Μάρτιν κατηγορείται για φόνο.

Στη δίκη που ακολουθεί, ο Μάρτιν αθωώνεται χάρη σε ένα άλλοθι που εφευρέθηκε από την αδερφή του και την καθυστερημένη μαρτυρία του θείου του που δήλωσε ότι η Μπλανς, έχοντας απορρίψει τον πρόξενο, ο Μάρτιν δεν είχε ούτε κίνητρο ούτε λόγο να δολοφονήσει τη Μπλανς. Αυτό είναι το ίδιο το έγκλημα του πάθους για το οποίο εκείνη την εποχή οι δικαστές έδειχναν επιείκεια. Ωστόσο, το ήθος εκείνων των χρόνων υπαγορεύει ότι ένα έγκλημα δεν πρέπει να μένει ατιμώρητο: έτσι η ταινία τελειώνει με ένα τελευταίο πλάνο στο οποίο ο νεαρός επόπτης του κολεγίου που, στην αρχή της ταινίας, είχε έρθει να αγοράσει στο κατάστημα της Μπλανς ένα αχώριστο ζευγάρι πτηνών και είχε γίνει ο ντροπαλός εραστής, απειλεί τον Μάρτιν με το περίστροφό του. Ο τελευταίος, μη έχοντας πια διάθεση για ζωή, γυρίζει την πλάτη του και μένει ακίνητος χωρίς καμία αμυντική κίνηση και ο νεαρός επόπτης καταλήγει να τον σκοτώσει.

  • Ζαν Γκαμπέν - Μάρτιν Ρουμανιάκ, εργολάβος οικοδομών
  • Μαρλέν Ντίτριχ - Μπλανς Φεράν, τυχοδιώκτρια
  • Μαργκό Λιόν - Ζαν Ρουμανιάκ, αδερφή του Μάρτιν
  • Ζαν Ντ'Υντ - θείος της Μπλανς
  • Ντάνιελ Τζελίν - επόπτης κολεγίου, ντροπαλός εραστής της Μπλανς
  • Μαρσέλ Χεράν - Ντε Λαμπρού, διπλωμάτης

Η ταινία κυκλοφόρησε στις 18 Δεκεμβρίου 1946 στην Γαλλία, ενώ στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στις 30 Δεκεμβρίου 1953 στον κινηματογράφο Κοσμοπόλιτ της Αθήνας.[4]

Η ταινία είχε 2.491.000 εισητήρια στη Γαλλία[3] συμπεριλαμβανομένων 542.917 στο Παρίσι.[5]

Ο Ζαν Τουλάρντ έγραψε:

«Η μεγάλη κριτική που γινόταν πάντα σε αυτήν την ταινία ήταν η αφύσικη χρήση της Μαρλέν Ντήτριχ ως εντελώς απίθανης πωλήτριας σπόρων…από την άλλη, ο ρόλος του Γκαμπέν είναι πιο ενδιαφέρον, αυτός ξεκινά μια νέα φάση της καριέρας του, που είχε ως αποτέλεσμα, να αλλάξει εντελώς τον χαρακτήρα του».

— Ζαν Τουλάρντ, Film Guide, Éditions Robert Laffont (ISBN 2221068203)
  1. www.imdb.com/title/tt0038728/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. www.imdb.com/title/tt0038728/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2016.
  3. 3,0 3,1 «Martin Roumagnac». Box Office Story. 
  4. «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 30 Δεκεμβρίου 1953. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]