[go: nahoru, domu]

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Δηίπυλος αναφέρονται τα ακόλουθα τρία πρόσωπα:

  1. Φίλος και σύντροφος του Σθενέλου στον Τρωικό Πόλεμο. Μόνο αυτός ο Δηίπυλος αναφέρεται στην Ιλιάδα (Ε 325).
  2. Γιος του Ιάσονα και της Υψιπύλης, βασιλίσσας της Λήμνου. Αναφέρεται και ως Θόας ή Νεβρόφονος. Με τον αδερφό του Εύνηο προσπάθησε να απελευθερώσει τη μητέρα του, που είχε πουληθεί ως δούλη και υπηρετούσε στο παλάτι του βασιλιά της Νεμέας, πιθανώς του Λυκούργου.
  3. Γιος του Πολυμήστορα, βασιλιά της Θράκης, και της Ιλιόνης, κόρης του βασιλιά της Τροίας Πριάμου. Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου του Πολυδώρου, ο Δηίπυλος σκοτώθηκε από τον πατέρα του αντί του Πολυδώρου.[1]

Επωνυμίες

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Πολυμήστορας». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 205
  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969