biblioznawca

See also: biblioznawcą

Polish

Etymology

From biblio- +‎ znawca. First attested in 1862.

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡sa/
• Rhymes: -aft͡sa
• Syllabification: bi‧blio‧znaw‧ca

Noun

biblioznawca m pers

1. biblicist, biblist (Bible scholar or expert)

   Synonym: biblista

Declension

Declension of biblioznawca

	singular	plural
nominative	biblioznawca	biblioznawcy/biblioznawce (deprecative)
genitive	biblioznawcy	biblioznawców
dative	biblioznawcy	biblioznawcom
accusative	biblioznawcę	biblioznawców
instrumental	biblioznawcą	biblioznawcami
locative	biblioznawcy	biblioznawcach
vocative	biblioznawco	biblioznawcy

Derived terms

adjective

• biblioznawczy

 

Related terms

noun

• biblioznawstwo

 

Further reading

• biblioznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biblioznawca in Polish dictionaries at PWN