hava

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: häva and havâ

Albanian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /haˈva/
  • Rhymes: -va
  • Hyphenation: ha‧vá

Noun

[edit]

hava f (definite havája) (uncountable, colloquial)

  1. weather
    Synonyms: mot, klimë, kohë (figurative)
  2. (also figurative) air, sky
    Synonyms: ajër, erë

References

[edit]
  1. ^ Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “hava”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 196

Further reading

[edit]
  • “hava”, in FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎[1] (in Albanian), 1980
  • hava”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [hɑˈvɑ]
  • Hyphenation: ha‧va
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

hava (definite accusative havanı, plural havalar)

  1. air
    təmiz havaclean air
    açıq havaopen air
  2. weather (especially in the plural)
    həftəlik hava proqnozuweekly weather forecast
    Havalar yenə soyuyur.The weather is getting cold, again.
  3. (music) tune, melody, motive, motif

Declension

[edit]
    Declension of hava
singular plural
nominative hava
havalar
definite accusative havanı
havaları
dative havaya
havalara
locative havada
havalarda
ablative havadan
havalardan
definite genitive havanın
havaların
    Possessive forms of hava
nominative
singular plural
mənim (my) havam havalarım
sənin (your) havan havaların
onun (his/her/its) havası havaları
bizim (our) havamız havalarımız
sizin (your) havanız havalarınız
onların (their) havası or havaları havaları
accusative
singular plural
mənim (my) havamı havalarımı
sənin (your) havanı havalarını
onun (his/her/its) havasını havalarını
bizim (our) havamızı havalarımızı
sizin (your) havanızı havalarınızı
onların (their) havasını or havalarını havalarını
dative
singular plural
mənim (my) havama havalarıma
sənin (your) havana havalarına
onun (his/her/its) havasına havalarına
bizim (our) havamıza havalarımıza
sizin (your) havanıza havalarınıza
onların (their) havasına or havalarına havalarına
locative
singular plural
mənim (my) havamda havalarımda
sənin (your) havanda havalarında
onun (his/her/its) havasında havalarında
bizim (our) havamızda havalarımızda
sizin (your) havanızda havalarınızda
onların (their) havasında or havalarında havalarında
ablative
singular plural
mənim (my) havamdan havalarımdan
sənin (your) havandan havalarından
onun (his/her/its) havasından havalarından
bizim (our) havamızdan havalarımızdan
sizin (your) havanızdan havalarınızdan
onların (their) havasından or havalarından havalarından
genitive
singular plural
mənim (my) havamın havalarımın
sənin (your) havanın havalarının
onun (his/her/its) havasının havalarının
bizim (our) havamızın havalarımızın
sizin (your) havanızın havalarınızın
onların (their) havasının or havalarının havalarının
[edit]

Blagar

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

hava

  1. house

References

[edit]

Faroese

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną (to have), durative of *habjaną (to lift, take up), from Proto-Indo-European *keh₂p- (to take, seize, catch).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

hava (third person singular past indicative hevði, third person plural past indicative høvdu, supine havt)

  1. to have

Conjugation

[edit]
Conjugation of hava (irregular)
infinitive hava
supine havt
participle (a7)1 havandi havdur
present past
first singular havi hevði
second singular hevur hevði
third singular hevur hevði
plural hava høvdu
imperative
singular hav!
plural havið!
1Only the past participle being declined.

Hungarian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈhɒvɒ]
  • Hyphenation: ha‧va

Etymology 1

[edit]

From the hav- stem of (snow) +‎ -a (possessive suffix).

Noun

[edit]

hava

  1. third-person singular single-possession possessive of
    A Kilimandzsáró hava[2]The Snows of Kilimanjaro (by Ernest Hemingway)
Declension
[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative hava
accusative havát
dative havának
instrumental havával
causal-final haváért
translative havává
terminative haváig
essive-formal havaként
essive-modal havául
inessive havában
superessive haván
adessive havánál
illative havába
sublative havára
allative havához
elative havából
delative haváról
ablative havától
non-attributive
possessive - singular
haváé
non-attributive
possessive - plural
haváéi

Etymology 2

[edit]

From the hav- stem of (month, archaic or formal) +‎ -a (possessive suffix).

Noun

[edit]

hava

  1. third-person singular single-possession possessive of
    Karácsony havathe month of Christmas, December (archaic)
Declension
[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative hava
accusative havát
dative havának
instrumental havával
causal-final haváért
translative havává
terminative haváig
essive-formal havaként
essive-modal havául
inessive havában
superessive haván
adessive havánál
illative havába
sublative havára
allative havához
elative havából
delative haváról
ablative havától
non-attributive
possessive - singular
haváé
non-attributive
possessive - plural
haváéi

Norwegian Bokmål

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

hava n pl

  1. definite plural of hav

Norwegian Nynorsk

[edit]

Etymology 1

[edit]

Noun

[edit]

hava n pl

  1. definite plural of hav

Etymology 2

[edit]

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną (to have), durative of *habjaną (to lift, take up), from Proto-Indo-European *keh₂p- (to take, seize, catch).

Alternative forms

[edit]

Verb

[edit]

hava (present tense hev, past tense havde, past participle havt, passive infinitive havast, present participle havande, imperative hav)

  1. (pre-2012) alternative form of ha

Old Swedish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną.

Verb

[edit]

hava

  1. to have
  2. to hold

Conjugation

[edit]

Descendants

[edit]
  • Swedish: ha, hava, hafva (pre-1906 spelling)

Serbo-Croatian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Noun

[edit]

hàva f (Cyrillic spelling ха̀ва)

  1. (regional) air

Declension

[edit]

Swedish

[edit]

Verb

[edit]

hava (present haver, preterite hade, supine haft, imperative hav)

  1. Dated form of ha.

Further reading

[edit]

Tat

[edit]

Etymology

[edit]

Compare Persian هوا (havâ).

Noun

[edit]

hava

  1. air

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /hɑˈvɑ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ha‧va

Noun

[edit]

hava (definite accusative havayı, plural havalar)

  1. weather
  2. air
  3. tune
  4. affectation

Declension

[edit]
Inflection
Nominative hava
Definite accusative havayı
Singular Plural
Nominative hava havalar
Definite accusative havayı havaları
Dative havaya havalara
Locative havada havalarda
Ablative havadan havalardan
Genitive havanın havaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular havam havalarım
2nd singular havan havaların
3rd singular havası havaları
1st plural havamız havalarımız
2nd plural havanız havalarınız
3rd plural havaları havaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular havamı havalarımı
2nd singular havanı havalarını
3rd singular havasını havalarını
1st plural havamızı havalarımızı
2nd plural havanızı havalarınızı
3rd plural havalarını havalarını
Dative
Singular Plural
1st singular havama havalarıma
2nd singular havana havalarına
3rd singular havasına havalarına
1st plural havamıza havalarımıza
2nd plural havanıza havalarınıza
3rd plural havalarına havalarına
Locative
Singular Plural
1st singular havamda havalarımda
2nd singular havanda havalarında
3rd singular havasında havalarında
1st plural havamızda havalarımızda
2nd plural havanızda havalarınızda
3rd plural havalarında havalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular havamdan havalarımdan
2nd singular havandan havalarından
3rd singular havasından havalarından
1st plural havamızdan havalarımızdan
2nd plural havanızdan havalarınızdan
3rd plural havalarından havalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular havamın havalarımın
2nd singular havanın havalarının
3rd singular havasının havalarının
1st plural havamızın havalarımızın
2nd plural havanızın havalarınızın
3rd plural havalarının havalarının

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Uneapa

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Oceanic *qawa.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

hava

  1. mouth

Further reading

[edit]
  • Ross, Malcolm D. (2016) Andrew Pawley, editor, The lexicon of Proto-Oceanic: Volume 5, People: body and mind, Canberra: Australian National University, →ISBN, →OCLC; republished as Meredith Osmond, editor, (Please provide a date or year)