kül

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic күл
Abjad

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [kyl]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

kül (definite accusative külü, plural küllər)

  1. ash (the solid remains of a fire)

Declension

[edit]
    Declension of kül
singular plural
nominative kül
küllər
definite accusative külü
külləri
dative külə
küllərə
locative küldə
küllərdə
ablative küldən
küllərdən
definite genitive külün
küllərin
    Possessive forms of kül
nominative
singular plural
mənim (my) külüm küllərim
sənin (your) külün küllərin
onun (his/her/its) külü külləri
bizim (our) külümüz küllərimiz
sizin (your) külünüz külləriniz
onların (their) külü or külləri külləri
accusative
singular plural
mənim (my) külümü küllərimi
sənin (your) külünü küllərini
onun (his/her/its) külünü küllərini
bizim (our) külümüzü küllərimizi
sizin (your) külünüzü küllərinizi
onların (their) külünü or küllərini küllərini
dative
singular plural
mənim (my) külümə küllərimə
sənin (your) külünə küllərinə
onun (his/her/its) külünə küllərinə
bizim (our) külümüzə küllərimizə
sizin (your) külünüzə küllərinizə
onların (their) külünə or küllərinə küllərinə
locative
singular plural
mənim (my) külümdə küllərimdə
sənin (your) külündə küllərində
onun (his/her/its) külündə küllərində
bizim (our) külümüzdə küllərimizdə
sizin (your) külünüzdə küllərinizdə
onların (their) külündə or küllərində küllərində
ablative
singular plural
mənim (my) külümdən küllərimdən
sənin (your) külündən küllərindən
onun (his/her/its) külündən küllərindən
bizim (our) külümüzdən küllərimizdən
sizin (your) külünüzdən küllərinizdən
onların (their) külündən or küllərindən küllərindən
genitive
singular plural
mənim (my) külümün küllərimin
sənin (your) külünün küllərinin
onun (his/her/its) külünün küllərinin
bizim (our) külümüzün küllərimizin
sizin (your) külünüzün küllərinizin
onların (their) külünün or küllərinin küllərinin

Derived terms

[edit]

Karaim

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kül.

Noun

[edit]

kül

  1. ash

References

[edit]
  • N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “kül”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Khalaj

[edit]
Perso-Arabic کۆل

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kül (smoke).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [kʏl], [kʏ̹l], [kɪl]
  • (Talxâbî) IPA(key): [kyl]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [ki̞ˑl], [kɪl]

Noun

[edit]

kül (definite accusative külü, plural küllər)

  1. ash

Declension

[edit]

References

[edit]

Salar

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

[edit]
  • (Xunhua, Qinghai, Ili, Xinjiang) IPA(key): /kʰyl/

Noun

[edit]

kül (3rd person possessive küli, plural küller)

  1. ash

References

[edit]
  • Tenishev, Edhem (1976) “kül”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow, page 402
  • 林 (Lin), 莲云 (Lianyun) (1992) “kül”, in 撒拉汉汉撒拉词汇 [Salar-Chinese, Chinese-Salar Vocabulary], 成都: 四川民族出版社, →ISBN, page 97
  • Yakup, Abdurishid (2002) “kül”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon[1], Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, page 147

Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kȫl (lake).

Noun

[edit]

kül

  1. lake

Turkish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈcyl/, [ˈcʰyᵝʎ̟̊]

Etymology 1

[edit]

From Ottoman Turkish كول (kül), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kül), from Proto-Turkic *kül.

Noun

[edit]

kül (definite accusative külü, plural küller)

  1. ash (solid remains of a fire)
Declension
[edit]
Inflection
Nominative kül
Definite accusative külü
Singular Plural
Nominative kül küller
Definite accusative külü külleri
Dative küle küllere
Locative külde küllerde
Ablative külden küllerden
Genitive külün küllerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular külüm küllerim
2nd singular külün küllerin
3rd singular külü külleri
1st plural külümüz küllerimiz
2nd plural külünüz külleriniz
3rd plural külleri külleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular külümü küllerimi
2nd singular külünü küllerini
3rd singular külünü küllerini
1st plural külümüzü küllerimizi
2nd plural külünüzü küllerinizi
3rd plural küllerini küllerini
Dative
Singular Plural
1st singular külüme küllerime
2nd singular külüne küllerine
3rd singular külüne küllerine
1st plural külümüze küllerimize
2nd plural külünüze küllerinize
3rd plural küllerine küllerine
Locative
Singular Plural
1st singular külümde küllerimde
2nd singular külünde küllerinde
3rd singular külünde küllerinde
1st plural külümüzde küllerimizde
2nd plural külünüzde küllerinizde
3rd plural küllerinde küllerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular külümden küllerimden
2nd singular külünden küllerinden
3rd singular külünden küllerinden
1st plural külümüzden küllerimizden
2nd plural külünüzden küllerinizden
3rd plural küllerinden küllerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular külümün küllerimin
2nd singular külünün küllerinin
3rd singular külünün küllerinin
1st plural külümüzün küllerimizin
2nd plural külünüzün küllerinizin
3rd plural küllerinin küllerinin
Derived terms
[edit]

References

[edit]

Etymology 2

[edit]

From Ottoman Turkish كل (kül), from Arabic كُلّ (kull).

Noun

[edit]

kül (definite accusative küllü, uncountable) (archaic)

  1. all, the whole (of something uncountable)
  2. every one (of something countable)

References

[edit]
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “kül2”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “كل”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1559
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Volapük

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French cul, from Latin cūlus.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kül (nominative plural küls)

  1. anus, arse, ass, asshole

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]