κατατίθημι

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.tí.tʰɛː.mi/ → /ka.taˈti.θi.mi/ → /ka.taˈti.θi.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.tí.tʰɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈti.tʰe̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈti.θi.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈti.θi.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈti.θi.mi/

Verb

κᾰτᾰτίθημι • (katatíthēmi)

1. to put down, set down, lay down

Conjugation

   Present: κατατῐ́θημῐ, κατατῐ́θεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατατῐ́θημῐ	κατατῐ́θης	κατατῐ́θησῐ(ν)	κατατῐ́θετον	κατατῐ́θετον	κατατῐ́θεμεν	κατατῐ́θετε	κατατῐθέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κατατῐθῶ	κατατῐθῇς	κατατῐθῇ	κατατῐθῆτον	κατατῐθῆτον	κατατῐθῶμεν	κατατῐθῆτε	κατατῐθῶσῐ(ν)
	optative	κατατῐθείην	κατατῐθείης	κατατῐθείη	κατατῐθεῖτον, κατατῐθείητον	κατατῐθείτην, κατατῐθειήτην	κατατῐθεῖμεν, κατατῐθείημεν	κατατῐθεῖτε, κατατῐθείητε	κατατῐθεῖεν, κατατῐθείησᾰν
	imperative		κατατῐ́θει	κατατῐθέτω	κατατῐ́θετον	κατατῐθέτων		κατατῐ́θετε	κατατῐθέντων
middle/ passive	indicative	κατατῐ́θεμαι	κατατῐ́θεσαι	κατατῐ́θεται	κατατῐ́θεσθον	κατατῐ́θεσθον	κατατῐθέμεθᾰ	κατατῐ́θεσθε	κατατῐ́θενται
	subjunctive	κατατῐθῶμαι	κατατῐθῇ	κατατῐθῆται	κατατῐθῆσθον	κατατῐθῆσθον	κατατῐθώμεθᾰ	κατατῐθῆσθε	κατατῐθῶνται
	optative	κατατῐθείμην	κατατῐθεῖο	κατατῐθεῖτο, κατατῐθοῖτο	κατατῐθεῖσθον, κατατῐθοῖσθον	κατατῐθείσθην, κατατῐθοίσθην	κατατῐθείμεθᾰ, κατατῐθοίμεθᾰ	κατατῐθεῖσθε, κατατῐθοῖσθε	κατατῐθεῖντο, κατατῐθοῖντο
	imperative		κατατῐ́θεσο	κατατῐθέσθω	κατατῐ́θεσθον	κατατῐθέσθων		κατατῐ́θεσθε	κατατῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατατῐθέναι				κατατῐ́θεσθαι
participle	m	κατατῐθείς				κατατῐθέμενος
	f	κατατῐθεῖσᾰ				κατατῐθεμένη
	n	κατατῐθέν				κατατῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κατετῐ́θην, κατετῐθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατετῐ́θην	κατετῐ́θεις	κατετῐ́θει	κατετῐ́θετον	κατετῐθέτην	κατετῐ́θεμεν	κατετῐ́θετε	κατετῐ́θεσᾰν
middle/ passive	indicative	κατετῐθέμην	κατετῐ́θεσο	κατετῐ́θετο	κατετῐ́θεσθον	κατετῐθέσθην	κατετῐθέμεθᾰ	κατετῐ́θεσθε	κατετῐ́θεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: καταθήσω, καταθήσομαι, κατατεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καταθήσω	καταθήσεις	καταθήσει	καταθήσετον	καταθήσετον	καταθήσομεν	καταθήσετε	καταθήσουσῐ(ν)
	optative	καταθήσοιμῐ	καταθήσοις	καταθήσοι	καταθήσοιτον	καταθησοίτην	καταθήσοιμεν	καταθήσοιτε	καταθήσοιεν
middle	indicative	καταθήσομαι	καταθήσῃ, καταθήσει	καταθήσεται	καταθήσεσθον	καταθήσεσθον	καταθησόμεθᾰ	καταθήσεσθε	καταθήσονται
	optative	καταθησοίμην	καταθήσοιο	καταθήσοιτο	καταθήσοισθον	καταθησοίσθην	καταθησοίμεθᾰ	καταθήσοισθε	καταθήσοιντο
passive	indicative	κατατεθήσομαι	κατατεθήσῃ	κατατεθήσεται	κατατεθήσεσθον	κατατεθήσεσθον	κατατεθησόμεθᾰ	κατατεθήσεσθε	κατατεθήσονται
	optative	κατατεθησοίμην	κατατεθήσοιο	κατατεθήσοιτο	κατατεθήσοισθον	κατατεθησοίσθην	κατατεθησοίμεθᾰ	κατατεθήσοισθε	κατατεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		καταθήσειν			καταθήσεσθαι		κατατεθήσεσθαι
participle	m	καταθήσων			καταθησόμενος		κατατεθησόμενος
	f	καταθήσουσᾰ			καταθησομένη		κατατεθησομένη
	n	καταθῆσον			καταθησόμενον		κατατεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κατέθηκᾰ, κατεθηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατέθηκᾰ	κατέθηκᾰς	κατέθηκε(ν)	κατεθήκᾰτον	κατεθηκᾰ́την	κατεθήκᾰμεν	κατεθήκᾰτε	κατέθηκᾰν
	subjunctive	καταθήκω	καταθήκῃς	καταθήκῃ	καταθήκητον	καταθήκητον	καταθήκωμεν	καταθήκητε	καταθήκωσῐ(ν)
	optative	καταθήκαιμῐ	καταθήκειᾰς, καταθήκαις	καταθήκειε(ν), καταθήκαι	καταθήκαιτον	καταθηκαίτην	καταθήκαιμεν	καταθήκαιτε	καταθήκειᾰν, καταθήκαιεν
	imperative		κατάθηκον	καταθηκᾰ́τω	καταθήκᾰτον	καταθηκᾰ́των		καταθήκᾰτε	καταθηκᾰ́ντων
middle	indicative	κατεθηκᾰ́μην	κατεθήκω	κατεθήκᾰτο	κατεθήκᾰσθον	κατεθηκᾰ́σθην	κατεθηκᾰ́μεθᾰ	κατεθήκᾰσθε	κατεθήκᾰντο
	subjunctive	καταθήκωμαι	καταθήκῃ	καταθήκηται	καταθήκησθον	καταθήκησθον	καταθηκώμεθᾰ	καταθήκησθε	καταθήκωνται
	optative	καταθηκαίμην	καταθήκαιο	καταθήκαιτο	καταθήκαισθον	καταθηκαίσθην	καταθηκαίμεθᾰ	καταθήκαισθε	καταθήκαιντο
	imperative		κατάθηκαι	καταθηκᾰ́σθω	καταθήκᾰσθον	καταθηκᾰ́σθων		καταθήκᾰσθε	καταθηκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		καταθῆκαι			καταθήκᾰσθαι
participle	m	καταθήκᾱς			καταθηκᾰ́μενος
	f	καταθήκᾱσᾰ			καταθηκᾰμένη
	n	καταθῆκᾰν			καταθηκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κατέθετον, κατεθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				κατέθετον	κατεθέτην	κατέθεμεν	κατέθετε	κατέθεσᾰν
	subjunctive	καταθῶ	καταθῇς	καταθῇ	καταθῆτον	καταθῆτον	καταθῶμεν	καταθῆτε	καταθῶσῐ(ν)
	optative	καταθείην	καταθείης	καταθείη	καταθεῖτον, καταθείητον	καταθείτην, καταθειήτην	καταθεῖμεν, καταθείημεν	καταθεῖτε, καταθείητε	καταθεῖεν, καταθείησᾰν
	imperative		κάταθες	καταθέτω	κατάθετον	καταθέτων		κατάθετε	καταθέντων
middle	indicative	κατεθέμην	κατέθου	κατέθετο	κατέθεσθον	κατεθέσθην	κατεθέμεθᾰ	κατέθεσθε	κατέθεντο
	subjunctive	καταθῶμαι	καταθῇ	καταθῆται	καταθῆσθον	καταθῆσθον	καταθώμεθᾰ	καταθῆσθε	καταθῶνται
	optative	καταθείμην	καταθεῖο	καταθεῖτο, καταθοῖτο	καταθεῖσθον	καταθείσθην	καταθείμεθᾰ	καταθεῖσθε	καταθεῖντο
	imperative		κατάθου	καταθέσθω	κατάθεσθον	καταθέσθων		κατάθεσθε	καταθέσθων
		active			middle
infinitive		καταθεῖναι			καταθέσθαι
participle	m	καταθείς			καταθέμενος
	f	καταθεῖσᾰ			καταθεμένη
	n	καταθέν			καταθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κάτθετον, κατθέμην, καττέθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				κάτθετον	κατθέτην	κάτθεμεν	κάτθετε	κάτθεσᾰν
	subjunctive	κατθῶ, κατθῶμῐ	κατθῇς, κατθῇσθᾰ	κατθῇ, κατθῇσῐ	κατθῆτον	κατθῆτον	κατθῶμεν	κατθῆτε	κατθῶσῐ(ν)
	optative	κατθείην	κατθείης	κατθείη	κατθεῖτον	κατθείτην	κατθεῖμεν	κατθεῖτε	κατθεῖεν
	imperative		κᾶτθες	κατθέτω	κάτθετον	κατθέτων		κάτθετε	κατθέντων
middle	indicative	κατθέμην	κάτθου	κάτθετο	κάτθεσθον	κατθέσθην	κατθέμε(σ)θᾰ	κάτθεσθε	κάτθεντο
	subjunctive	καταθείομαι	κατθῇ	κατθῆται	κατθῆσθον	κατθῆσθον	κατθώμε(σ)θᾰ	κατθῆσθε	κατθῶνται
	optative	κατθείμην	κατθεῖο	κατθεῖτο, κατθοῖτο	κατθεῖσθον	κατθείσθην	κατθείμε(σ)θᾰ	κατθεῖσθε	κατθείᾰτο
	imperative		κάτθου	κατθέσθω	κάτθεσθον	κατθέσθων		κάτθεσθε	κατθέσθων
passive	indicative	καττέθην	καττέθης	καττέθη	καττέθητον	καττεθήτην	καττέθημεν	καττέθητε	καττέθησᾰν
	subjunctive	καττεθῶ	καττεθῇς	καττεθῇ	καττεθῆτον	καττεθῆτον	καττεθῶμεν	καττεθῆτε	καττεθῶσῐ(ν)
	optative	καττεθείην	καττεθείης	καττεθείη	καττεθεῖτον, καττεθείητον	καττεθείτην, καττεθειήτην	καττεθεῖμεν, καττεθείημεν	καττεθεῖτε, καττεθείητε	καττέθειεν, καττεθείησᾰν
	imperative		καττέθηθῐ	καττεθήτω	καττέθητον	καττεθήτων		καττέθητε	καττεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κατθέμεν(αι)			κατθέσθαι		καττεθῆναι
participle	m	κατθείς			κατθέμενος		καττεθείς
	f	κατθεῖσᾰ			κατθεμένη		καττεθεῖσᾰ
	n	κατθέν			κατθέμενον		καττεθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “κατατίθημι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κατατίθημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κατατίθημι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κατατίθημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κατατίθημι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • appropriate idem, page 37.
  • bestow idem, page 76.
  • commit idem, page 148.
  • compose idem, page 152.
  • confide idem, page 158.
  • deposit idem, page 212.
  • enshrine idem, page 276.
  • garner idem, page 354.
  • hoard idem, page 402.
  • lay idem, page 480.
  • make idem, page 508.
  • pay idem, page 600.
  • preserve idem, page 637.
  • put idem, page 660.
  • settle idem, page 758.
  • store idem, page 820.
  • stow idem, page 821.
  • treasure idem, page 891.