poka

See also: pōkā and pöka

English

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpoʊkə/

• Audio (US):

  (file)

Noun

poka

1. Misspelling of polka.

Finnish

Etymology

From Old Swedish boghi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpokɑ/, [ˈpo̞kɑ̝]
• Rhymes: -okɑ
• Syllabification^(key): po‧ka

Noun

poka

1. (colloquial, usually in the plural) frame (of a window, etc.)
2. frame of a bow saw

Declension

Inflection of poka (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative		poka	pokat
genitive		pokan	pokien
partitive		pokaa	pokia
illative		pokaan	pokiin
		singular	plural
nominative		poka	pokat
accusative	nom.	poka	pokat
	gen.	pokan
genitive		pokan	pokien pokain rare
partitive		pokaa	pokia
inessive		pokassa	pokissa
elative		pokasta	pokista
illative		pokaan	pokiin
adessive		pokalla	pokilla
ablative		pokalta	pokilta
allative		pokalle	pokille
essive		pokana	pokina
translative		pokaksi	pokiksi
abessive		pokatta	pokitta
instructive		—	pokin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of poka (Kotus type 10/koira, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative pokani pokani accusative nom. pokani pokani gen. pokani genitive pokani pokieni pokaini rare partitive pokaani pokiani inessive pokassani pokissani elative pokastani pokistani illative pokaani pokiini adessive pokallani pokillani ablative pokaltani pokiltani allative pokalleni pokilleni essive pokanani pokinani translative pokakseni pokikseni abessive pokattani pokittani instructive — — comitative — pokineni second-person singular possessor singular plural nominative pokasi pokasi accusative nom. pokasi pokasi gen. pokasi genitive pokasi pokiesi pokaisi rare partitive pokaasi pokiasi inessive pokassasi pokissasi elative pokastasi pokistasi illative pokaasi pokiisi adessive pokallasi pokillasi ablative pokaltasi pokiltasi allative pokallesi pokillesi essive pokanasi pokinasi translative pokaksesi pokiksesi abessive pokattasi pokittasi instructive — — comitative — pokinesi first-person plural possessor singular plural nominative pokamme pokamme accusative nom. pokamme pokamme gen. pokamme genitive pokamme pokiemme pokaimme rare partitive pokaamme pokiamme inessive pokassamme pokissamme elative pokastamme pokistamme illative pokaamme pokiimme adessive pokallamme pokillamme ablative pokaltamme pokiltamme allative pokallemme pokillemme essive pokanamme pokinamme translative pokaksemme pokiksemme abessive pokattamme pokittamme instructive — — comitative — pokinemme second-person plural possessor singular plural nominative pokanne pokanne accusative nom. pokanne pokanne gen. pokanne genitive pokanne pokienne pokainne rare partitive pokaanne pokianne inessive pokassanne pokissanne elative pokastanne pokistanne illative pokaanne pokiinne adessive pokallanne pokillanne ablative pokaltanne pokiltanne allative pokallenne pokillenne essive pokananne pokinanne translative pokaksenne pokiksenne abessive pokattanne pokittanne instructive — — comitative — pokinenne third-person possessor singular plural nominative pokansa pokansa accusative nom. pokansa pokansa gen. pokansa genitive pokansa pokiensa pokainsa rare partitive pokaansa pokiaan pokiansa inessive pokassaan pokassansa pokissaan pokissansa elative pokastaan pokastansa pokistaan pokistansa illative pokaansa pokiinsa adessive pokallaan pokallansa pokillaan pokillansa ablative pokaltaan pokaltansa pokiltaan pokiltansa allative pokalleen pokallensa pokilleen pokillensa essive pokanaan pokanansa pokinaan pokinansa translative pokakseen pokaksensa pokikseen pokiksensa abessive pokattaan pokattansa pokittaan pokittansa instructive — — comitative — pokineen pokinensa

Derived terms

compounds

• pokasaha

 

Further reading

• “poka”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03

Anagrams

• kapo, pako

Icelandic

Etymology

From poki (“bag”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰɔːka/

  Rhymes: -ɔːka

Verb

poka (weak verb, third-person singular past indicative pokaði, supine pokað)

1. (transitive) to bag (put in a bag)
2. (intransitive) to bulge

Conjugation

poka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að poka
supine (sagnbót)		pokað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pokandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég poka	við pokum	present (nútíð)	ég poki	við pokum
	þú pokar	þið pokið		þú pokir	þið pokið
	hann, hún, það pokar	þeir, þær, þau poka		hann, hún, það poki	þeir, þær, þau poki
past (þátíð)	ég pokaði	við pokuðum	past (þátíð)	ég pokaði	við pokuðum
	þú pokaðir	þið pokuðuð		þú pokaðir	þið pokuðuð
	hann, hún, það pokaði	þeir, þær, þau pokuðu		hann, hún, það pokaði	þeir, þær, þau pokuðu
imperative (boðháttur)	poka (þú)	pokið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	pokaðu	pokiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pokast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að pokast
supine (sagnbót)		pokast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pokandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pokast	við pokumst	present (nútíð)	ég pokist	við pokumst
	þú pokast	þið pokist		þú pokist	þið pokist
	hann, hún, það pokast	þeir, þær, þau pokast		hann, hún, það pokist	þeir, þær, þau pokist
past (þátíð)	ég pokaðist	við pokuðumst	past (þátíð)	ég pokaðist	við pokuðumst
	þú pokaðist	þið pokuðust		þú pokaðist	þið pokuðust
	hann, hún, það pokaðist	þeir, þær, þau pokuðust		hann, hún, það pokaðist	þeir, þær, þau pokuðust
imperative (boðháttur)	pokast (þú)	pokist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	pokastu	pokisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pokaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pokaður	pokuð	pokað		pokaðir	pokaðar	pokuð
accusative (þolfall)	pokaðan	pokaða	pokað		pokaða	pokaðar	pokuð
dative (þágufall)	pokuðum	pokaðri	pokuðu		pokuðum	pokuðum	pokuðum
genitive (eignarfall)	pokaðs	pokaðrar	pokaðs		pokaðra	pokaðra	pokaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pokaði	pokaða	pokaða		pokuðu	pokuðu	pokuðu
accusative (þolfall)	pokaða	pokuðu	pokaða		pokuðu	pokuðu	pokuðu
dative (þágufall)	pokaða	pokuðu	pokaða		pokuðu	pokuðu	pokuðu
genitive (eignarfall)	pokaða	pokuðu	pokaða		pokuðu	pokuðu	pokuðu

Ido

Etymology

Borrowed from Italian poco, Spanish poco, from Latin paucus.

Pronunciation

• IPA^(key): /po.ka/

Adjective

poka

1. little, few, not many.

   Me havas poka amiki.

   I have few friends.

Antonyms

• multa (“many”)

Swazi

Verb

-póka

1. to haunt

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish foca (“seal”), from Latin phōca, from Ancient Greek φώκη (phṓkē, “seal, sea dog”).

Pronunciation

• (Standard Tagalog) IPA^(key): /ˈpoka/ [ˈpoː.xɐ]
• Rhymes: -oka
• Syllabification: po‧ka

Noun

poka (Baybayin spelling ᜉᜓᜃ)

1. seal (mammal)

   Synonym: karnerong-dagat

Further reading

• “poka”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018