ást

See also: Appendix:Variations of "ast"

Faroese

Etymology

From Old Norse ást.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔst/

  Rhymes: -ɔst

  Homophone: ost

Noun

ást f (genitive singular ástar, plural ástir)

1. love

Declension

Declension of ást
f2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	ást	ástin	ástir	ástirnar
accusative	ást	ástina	ástir	ástirnar
dative	ást	ástini	ástum	ástunum
genitive	ástar	ástarinnar	ásta	ástanna

Synonyms

• kærleiki

Icelandic

Etymology

From Old Norse ást, from Proto-Germanic *anstiz. Cognate with Faroese ást, Norwegian Nynorsk åst, Old English æst, est (“consent, kindness, pleasure”), Old High German anst (“joy, favour, gratitude”), Gothic 𐌰𐌽𐍃𐍄𐍃 (ansts).

Pronunciation

• IPA^(key): /aust/

  Rhymes: -aust

Noun

ást f (genitive singular ástar, nominative plural ástir)

1. love
2. term of endearment love

   Hvað sagðirðu, ástin mín? ― What did you say, my dear?

Declension

declension of ást

f-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	ást	ástin	ástir	ástirnar
accusative	ást	ástina	ástir	ástirnar
dative	ást	ástinni	ástum	ástunum
genitive	ástar	ástarinnar	ásta	ástanna

Synonyms

• (love): amor, kærleiki, kærleikur

Derived terms

Derived terms

• ástfanginn
• ástfolginn
• ástheitr
• ástkær
• ástlingr

Old Norse

Alternative forms

• ǫ́st

Etymology

From Proto-Germanic *anstiz.

Noun

ást f (genitive ástar, plural ástir)

1. love

Declension

  Declension of ást (strong i-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	ást	ástin	ástir	ástirnar
accusative	ást	ástina	ástir	ástirnar
dative	ást	ástinni	ástum	ástunum
genitive	ástar	ástarinnar	ásta	ástanna

Descendants

• Icelandic: ást
• Faroese: ást
• Norwegian Nynorsk: åst
• Norwegian Bokmål: åst
• Danish: ast
• → Swedish: ast