απαρεμπόδιστος

Greek

Adjective

απαρεμπόδιστος • (aparempódistos) m (feminine απαρεμπόδιστη, neuter απαρεμπόδιστο)

1. unimpeded, unconstrained, free, not stymied

Declension

Declension of απαρεμπόδιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαρεμπόδιστος •	απαρεμπόδιστη •	απαρεμπόδιστο •	απαρεμπόδιστοι •	απαρεμπόδιστες •	απαρεμπόδιστα •
genitive	απαρεμπόδιστου •	απαρεμπόδιστης •	απαρεμπόδιστου •	απαρεμπόδιστων •	απαρεμπόδιστων •	απαρεμπόδιστων •
accusative	απαρεμπόδιστο •	απαρεμπόδιστη •	απαρεμπόδιστο •	απαρεμπόδιστους •	απαρεμπόδιστες •	απαρεμπόδιστα •
vocative	απαρεμπόδιστε •	απαρεμπόδιστη •	απαρεμπόδιστο •	απαρεμπόδιστοι •	απαρεμπόδιστες •	απαρεμπόδιστα •

Related terms

• see: παρεμποδίζω (parempodízo, “to block, to impede”)