խանձատեմ
Old Armenian
editEtymology
editFrom խանձ- (xanj-) + -ատ- (-at-).
Verb
editխանձատեմ • (xanjatem) (aorist indicative խանձատեցի)
- (transitive) to burn, to scorch, to singe
- (mediopassive, intransitive) to be burnt
Conjugation
editactive
| infinitive | խանձատել (xanjatel) | participle | խանձատեցեալ, խանձատեալ (xanjatecʻeal, xanjateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խանձատեց- (xanjatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատեմ (xanjatem) | խանձատես (xanjates) | խանձատէ (xanjatē) | խանձատեմք (xanjatemkʻ) | խանձատէք (xanjatēkʻ) | խանձատեն (xanjaten) | |
| imperfect | խանձատէի, խանձատեի* (xanjatēi, xanjatei*) | խանձատէիր, խանձատեիր* (xanjatēir, xanjateir*) | խանձատէր (xanjatēr) | խանձատէաք, խանձատեաք* (xanjatēakʻ, xanjateakʻ*) | խանձատէիք, խանձատեիք* (xanjatēikʻ, xanjateikʻ*) | խանձատէին, խանձատեին* (xanjatēin, xanjatein*) | |
| aorist | խանձատեցի (xanjatecʻi) | խանձատեցեր (xanjatecʻer) | խանձատեաց (xanjateacʻ) | խանձատեցաք (xanjatecʻakʻ) | խանձատեցէք, խանձատեցիք (xanjatecʻēkʻ, xanjatecʻikʻ) | խանձատեցին (xanjatecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիցեմ (xanjaticʻem) | խանձատիցես (xanjaticʻes) | խանձատիցէ (xanjaticʻē) | խանձատիցեմք (xanjaticʻemkʻ) | խանձատիցէք (xanjaticʻēkʻ) | խանձատիցեն (xanjaticʻen) | |
| aorist | խանձատեցից (xanjatecʻicʻ) | խանձատեսցես (xanjatescʻes) | խանձատեսցէ (xanjatescʻē) | խանձատեսցուք (xanjatescʻukʻ) | խանձատեսջիք (xanjatesǰikʻ) | խանձատեսցեն (xanjatescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խանձատեա՛ (xanjateá) | — | — | խանձատեցէ՛ք (xanjatecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | խանձատեսջի՛ր (xanjatesǰír) | — | — | խանձատեսջի՛ք (xanjatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խանձատեր (mí xanjater) | — | — | մի՛ խանձատէք (mí xanjatēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | խանձատել, խանձատիլ* (xanjatel, xanjatil*) | participle | խանձատեցեալ, խանձատեալ (xanjatecʻeal, xanjateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խանձատեց- (xanjatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիմ (xanjatim) | խանձատիս (xanjatis) | խանձատի (xanjati) | խանձատիմք (xanjatimkʻ) | խանձատիք (xanjatikʻ) | խանձատին (xanjatin) | |
| imperfect | խանձատէի (xanjatēi) | խանձատէիր (xanjatēir) | խանձատէր, խանձատիւր (xanjatēr, xanjatiwr) | խանձատէաք (xanjatēakʻ) | խանձատէիք (xanjatēikʻ) | խանձատէին (xanjatēin) | |
| aorist | խանձատեցայ (xanjatecʻay) | խանձատեցար (xanjatecʻar) | խանձատեցաւ (xanjatecʻaw) | խանձատեցաք (xanjatecʻakʻ) | խանձատեցայք (xanjatecʻaykʻ) | խանձատեցան (xanjatecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խանձատիցիմ (xanjaticʻim) | խանձատիցիս (xanjaticʻis) | խանձատիցի (xanjaticʻi) | խանձատիցիմք (xanjaticʻimkʻ) | խանձատիցիք (xanjaticʻikʻ) | խանձատիցին (xanjaticʻin) | |
| aorist | խանձատեցայց (xanjatecʻaycʻ) | խանձատեսցիս (xanjatescʻis) | խանձատեսցի (xanjatescʻi) | խանձատեսցուք (xanjatescʻukʻ) | խանձատեսջիք (xanjatesǰikʻ) | խանձատեսցին (xanjatescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խանձատեա՛ց (xanjateácʻ) | — | — | խանձատեցարո՛ւք (xanjatecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | խանձատեսջի՛ր (xanjatesǰír) | — | — | խանձատեսջի՛ք (xanjatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խանձատիր (mí xanjatir) | — | — | մի՛ խանձատիք (mí xanjatikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
edit- Armenian: խանձատել (xanjatel)
References
edit- Petrosean, Matatʻeay (1879) “խանձատեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy