[go: nahoru, domu]

Polish

edit

Etymology

edit

From do- +‎ cenić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /dɔˈt͡sɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: do‧ce‧nić

Verb

edit

docenić pf (imperfective doceniać)

  1. (transitive) to appreciate (to be grateful for something)

Conjugation

edit
Conjugation of docenić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive docenić
future tense 1st docenię docenimy
2nd docenisz docenicie
3rd doceni docenią
impersonal doceni się
past tense 1st doceniłem,
-(e)m docenił
doceniłam,
-(e)m doceniła
doceniłom,
-(e)m doceniło
doceniliśmy,
-(e)śmy docenili
doceniłyśmy,
-(e)śmy doceniły
2nd doceniłeś,
-(e)ś docenił
doceniłaś,
-(e)ś doceniła
doceniłoś,
-(e)ś doceniło
doceniliście,
-(e)ście docenili
doceniłyście,
-(e)ście doceniły
3rd docenił doceniła doceniło docenili doceniły
impersonal doceniono
conditional 1st doceniłbym,
bym docenił
doceniłabym,
bym doceniła
doceniłobym,
bym doceniło
docenilibyśmy,
byśmy docenili
doceniłybyśmy,
byśmy doceniły
2nd doceniłbyś,
byś docenił
doceniłabyś,
byś doceniła
doceniłobyś,
byś doceniło
docenilibyście,
byście docenili
doceniłybyście,
byście doceniły
3rd doceniłby,
by docenił
doceniłaby,
by doceniła
doceniłoby,
by doceniło
doceniliby,
by docenili
doceniłyby,
by doceniły
impersonal doceniono by
imperative 1st niech docenię doceńmy
2nd doceń doceńcie
3rd niech doceni niech docenią
passive adjectival participle doceniony doceniona docenione docenieni docenione
anterior adverbial participle doceniwszy
verbal noun docenienie

Further reading

edit
  • docenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • docenić in Polish dictionaries at PWN