kıyamet

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قیامت (kıyâmet), from Arabic قِيَامَة (qiyāma, “resurrection, upheaval”), from قَامَ (qāma, “to stand up (to rise from lying or sitting position), to get up”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɯ.jaːˈmet/
• Hyphenation: kı‧yа‧met

Noun

kıyamet (definite accusative kıyameti, plural kıyametler)

1. (religion) judgement day, apocalypse
2. (figuratively) uproar
3. (figuratively) Very bad weather.

Declension

Inflection
Nominative	kıyamet
Definite accusative	kıyameti
	Singular	Plural
Nominative	kıyamet	kıyametler
Definite accusative	kıyameti	kıyametleri
Dative	kıyamete	kıyametlere
Locative	kıyamette	kıyametlerde
Ablative	kıyametten	kıyametlerden
Genitive	kıyametin	kıyametlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kıyametim kıyametlerim 2nd singular kıyametin kıyametlerin 3rd singular kıyameti kıyametleri 1st plural kıyametimiz kıyametlerimiz 2nd plural kıyametiniz kıyametleriniz 3rd plural kıyametleri kıyametleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kıyametimi kıyametlerimi 2nd singular kıyametini kıyametlerini 3rd singular kıyametini kıyametlerini 1st plural kıyametimizi kıyametlerimizi 2nd plural kıyametinizi kıyametlerinizi 3rd plural kıyametlerini kıyametlerini Dative Singular Plural 1st singular kıyametime kıyametlerime 2nd singular kıyametine kıyametlerine 3rd singular kıyametine kıyametlerine 1st plural kıyametimize kıyametlerimize 2nd plural kıyametinize kıyametlerinize 3rd plural kıyametlerine kıyametlerine Locative Singular Plural 1st singular kıyametimde kıyametlerimde 2nd singular kıyametinde kıyametlerinde 3rd singular kıyametinde kıyametlerinde 1st plural kıyametimizde kıyametlerimizde 2nd plural kıyametinizde kıyametlerinizde 3rd plural kıyametlerinde kıyametlerinde Ablative Singular Plural 1st singular kıyametimden kıyametlerimden 2nd singular kıyametinden kıyametlerinden 3rd singular kıyametinden kıyametlerinden 1st plural kıyametimizden kıyametlerimizden 2nd plural kıyametinizden kıyametlerinizden 3rd plural kıyametlerinden kıyametlerinden Genitive Singular Plural 1st singular kıyametimin kıyametlerimin 2nd singular kıyametinin kıyametlerinin 3rd singular kıyametinin kıyametlerinin 1st plural kıyametimizin kıyametlerimizin 2nd plural kıyametinizin kıyametlerinizin 3rd plural kıyametlerinin kıyametlerinin

Derived terms

• kış kıyamet
• kıyamet kopmak
• kıyamet kopmak
• kıyamete kalmak
• kızılca kıyamet

 

Related terms

• ikamet
• istikamet
• kaim
• kaime
• kamet
• kavim
• kaymakam
• kayme
• kayyum
• kıvam
• kıyam
• kıymet
• makam
• mukavemet
• takvim

 

Descendants

• Armenian: ղիամաթ (ġiamatʻ)

Further reading

• “kıyamet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kıyamet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2649