ocena

See also: òcena

Polish

Etymology

Deverbal from ocenić. First attested in the 19th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈt͡sɛ.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛna
• Syllabification: o‧ce‧na

Noun

ocena f

1. assessment, evaluation (act of giving one's view if something is good or not based on certain criteraia)

   Synonyms: diagnoza, krytyka, opinia, osąd

2. estimate, evaluation (indication of the approximate size or extent of something)

   Synonym: ewaluacja

3. estimate (determining the monetary value of something)

   Synonyms: taksacja, wycena

4. grade, mark (evaluation in school or at work) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]

   Synonym: cenzurka

Declension

Declension of ocena

	singular	plural
nominative	ocena	oceny
genitive	oceny	ocen
dative	ocenie	ocenom
accusative	ocenę	oceny
instrumental	oceną	ocenami
locative	ocenie	ocenach
vocative	oceno	oceny

Derived terms

nouns

• ocena bardzo dobra
• ocena celująca
• ocena dobra
• ocena dopuszczająca
• ocena dostateczna
• ocena naganna
• ocena niedostateczna
• ocena nieodpowiednia
• ocena państwowa
• ocena poprawna
• ocena wzorowa
• ocena zadowalająca

 

Descendants

• → Kashubian: òcena
• → Silesian: ôcyna

Further reading

• ocena in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ocena in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “ocena”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 542

Serbo-Croatian

Alternative forms

• ȍcjena (Ijekavian)

Pronunciation

• IPA^(key): /ôt͡sena/
• Hyphenation: o‧ce‧na

Noun

ȍcena f (Cyrillic spelling о̏цена)

1. grade, mark (quality of something)
2. estimate, evaluation

Declension

Declension of ocena

	singular	plural
nominative	ocena	ocene
genitive	ocene	ocena
dative	oceni	ocenama
accusative	ocenu	ocene
vocative	oceno	ocene
locative	oceni	ocenama
instrumental	ocenom	ocenama