[go: nahoru, domu]

Polish

edit

Etymology

edit

From o- +‎ szukać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɔˈʂu.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: o‧szu‧kać

Verb

edit

oszukać pf (imperfective oszukiwać)

  1. (transitive) to deceive
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  2. (reflexive with się) to be delusional
  3. (reflexive with się) to deceive each other
  4. (reflexive with się) to make a wrong judgement

Conjugation

edit
Conjugation of oszukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oszukać
future tense 1st oszukam oszukamy
2nd oszukasz oszukacie
3rd oszuka oszukają
impersonal oszuka się
past tense 1st oszukałem,
-(e)m oszukał
oszukałam,
-(e)m oszukała
oszukałom,
-(e)m oszukało
oszukaliśmy,
-(e)śmy oszukali
oszukałyśmy,
-(e)śmy oszukały
2nd oszukałeś,
-(e)ś oszukał
oszukałaś,
-(e)ś oszukała
oszukałoś,
-(e)ś oszukało
oszukaliście,
-(e)ście oszukali
oszukałyście,
-(e)ście oszukały
3rd oszukał oszukała oszukało oszukali oszukały
impersonal oszukano
conditional 1st oszukałbym,
bym oszukał
oszukałabym,
bym oszukała
oszukałobym,
bym oszukało
oszukalibyśmy,
byśmy oszukali
oszukałybyśmy,
byśmy oszukały
2nd oszukałbyś,
byś oszukał
oszukałabyś,
byś oszukała
oszukałobyś,
byś oszukało
oszukalibyście,
byście oszukali
oszukałybyście,
byście oszukały
3rd oszukałby,
by oszukał
oszukałaby,
by oszukała
oszukałoby,
by oszukało
oszukaliby,
by oszukali
oszukałyby,
by oszukały
impersonal oszukano by
imperative 1st niech oszukam oszukajmy
2nd oszukaj oszukajcie
3rd niech oszuka niech oszukają
passive adjectival participle oszukany oszukana oszukane oszukani oszukane
anterior adverbial participle oszukawszy
verbal noun oszukanie
edit
adjective
nouns

Further reading

edit
  • oszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oszukać in Polish dictionaries at PWN