[go: nahoru, domu]

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From navn +‎ gi.

Verb

edit

navngi (imperative navngi, present tense navngir, passive navngis, simple past navnga or navngav, past participle navngitt)

  1. to name (publicly implicate, identify by name)
    Han navngav en av tyveneHe named one of the thieves.
    Kan du navngi fem norske komponister?Can you name five Norwegian composers?

References

edit