podmowny

Polish

Etymology

From podmowa +‎ -ny. First attested in 1743–1745.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈmɔv.nɘ/
• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: pod‧mow‧ny

Adjective

podmowny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete, rare) tricky; deceitful (of an action; tricking someone into doing something)
   • 1860, Konopacki Szymon, Chronologja dziejów Królestwa Polskiego dla młodego pokolenia. T. 2. Dodatek, Spis alfabetyczny przedmiotów w 2 tomach tej chronologii zawartych‎^[1], page 29:

     List Nalewajka hetmana kozackiego do króla Zygmunta III ze skargą na panów litewskich, gdzie wyznaje że on z Kozakami na odezwy podmowne cesarza niemieckiego, w państwie tureckiém wiele wsi około Białogrodu popalił.

     Letter of the Cossack Hetman Nalewajk to King Zygmunt III with a tricky complaint against the Lithuanian lords, where he confesses that he and the Cossacks had set fire to many villages around Białogrod in the Turkish state.

Declension

Declension of podmowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	podmowny		podmowna	podmowne	podmowni	podmowne
genitive	podmownego		podmownej	podmownego	podmownych
dative	podmownemu		podmownej	podmownemu	podmownym
accusative	podmownego	podmowny	podmowną	podmowne	podmownych	podmowne
instrumental	podmownym		podmowną	podmownym	podmownymi
locative	podmownym		podmownej	podmownym	podmownych

Related terms

nouns

• (obsolete) podmawiacz
• (obsolete) podmowa
• (obsolete) podmówca

 

verbs

• mówić impf
• podmówić pf, podmawiać impf