[go: nahoru, domu]

Galician

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese caesçer, from Latin calēscere (to heat up), frequentative of caleō (to be warm). Cognate with Portuguese aquecer and Asturian calecer.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kɛˈθeɾ/, (western) /kɛˈseɾ/

Verb

edit

quecer (first-person singular present quezo, first-person singular preterite quecín, past participle quecido)
quecer (first-person singular present queço, first-person singular preterite quecim or queci, past participle quecido, reintegrationist norm)

  1. (intransitive) to warm up
    • c. 1300, R. Martínez López, General Estoria. Versión gallega del siglo XIV, Oviedo: Publicacións de Archivum, page 89:
      as pedras, que jaziam sempre quedas et frias, sem toda natura de alma, et nũca se mouyam nẽ caesçiam senõ seas mouya ou caentaua outro
      the stones, which were always quiet and cold, absolutely soulless, which never moved or warmed up except if another moved or warmed them
  2. (transitive) to heat
    Synonym: quentar
  3. (intransitive) to heat (when a mammal is aroused sexually or where it is especially fertile)

Conjugation

edit
edit

References

edit
  • caesçer” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • quecer” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • quecer” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • quecer” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “caliente”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos