rekja

Faroese

rekja (third person singular past indicative rakti, third person plural past indicative rakt, supine rakt)

Conjugation of rekja (group v-16)
infinitive	rekja
supine	rakt
participle (a5)¹	rekjandi	raktur
	present	past
first singular	reki	rakti
second singular	rekir	rakti
third singular	rekir	rakti
plural	rekja	raktu
	imperative
singular	rek!
plural	rekið!
¹Only the past participle being declined.

rekja (weak verb, third-person singular past indicative rakti, supine rakið)

^{The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

rekja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rekja
supine (sagnbót)		rakið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rekjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rek	við rekjum	present (nútíð)	ég reki	við rekjum
	þú rekur	þið rekið		þú rekir	þið rekið
	hann, hún, það rekur	þeir, þær, þau rekja		hann, hún, það reki	þeir, þær, þau reki

past (þátíð)	ég rakti	við röktum	past (þátíð)	ég rekti	við rektum
	þú raktir	þið röktuð		þú rektir	þið rektuð
	hann, hún, það rakti	þeir, þær, þau röktu		hann, hún, það rekti	þeir, þær, þau rektu

imperative (boðháttur)	rek (þú)	rekið (þið)
	rektu	rekiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rekjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rekjast
supine (sagnbót)		rakist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rekjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rekst	við rekjumst	present (nútíð)	ég rekjist	við rekjumst
	þú rekst	þið rekjist		þú rekjist	þið rekjist
	hann, hún, það rekst	þeir, þær, þau rekjast		hann, hún, það rekjist	þeir, þær, þau rekjist

past (þátíð)	ég raktist	við röktumst	past (þátíð)	ég rektist	við rektumst
	þú raktist	þið röktust		þú rektist	þið rektust
	hann, hún, það raktist	þeir, þær, þau röktust		hann, hún, það rektist	þeir, þær, þau rektust

imperative (boðháttur)	rekst (þú)	rekist (þið)
	rekstu	rekisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rakinn	rakin	rakið	raktir	raktar	rakin
accusative (þolfall)	rakinn	rakta	rakið	rakta	raktar	rakin
dative (þágufall)	röktum	rakinni	röktu	röktum	röktum	röktum
genitive (eignarfall)	rakins	rakinnar	rakins	rakinna	rakinna	rakinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rakti	rakta	rakta	röktu	röktu	röktu
accusative (þolfall)	rakta	röktu	rakta	röktu	röktu	röktu
dative (þágufall)	rakta	röktu	rakta	röktu	röktu	röktu
genitive (eignarfall)	rakta	röktu	rakta	röktu	röktu	röktu

rekja f (genitive singular rekju, no plural)

rekja (singular past indicative rakti, plural past indicative rǫktu, past participle rakiðr or raktr)

Conjugation of rekja — active (weak class 1)

Conjugation of rekja — mediopassive (weak class 1)

“rekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press