tochtig

Dutch

From Middle Dutch tuchtich. Equivalent to tocht +‎ -ig.

tochtig (comparative tochtiger, superlative tochtigst)

draughty, drafty, windy, having currents of air
- 1986, S. F. Kelly & R. J. Kelly, Hypnose als therapie bij mentale en lichamelijke problemen, Tjalling Bos (tr.), 166.
  Hij heeft zijn handen en voeten naar de stralingswarmte van het vuur uitgestrekt, maar hij leunt met zijn hoofd tegen een koud en tochtig raam.
  (please add an English translation of this quotation)
(livestock, especially cattle) being in oestrus, being on heat
Coordinate terms: (of animals and people) hitsig, ritsig, rits, (of larger mammals) bronstig, (of sows) berig, (of cows) buls, (of cats) krols, (of dogs) loops, (of mares) hengstig

Declension of tochtig
uninflected	tochtig
inflected	tochtige
comparative	tochtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		tochtig	tochtiger	het tochtigst het tochtigste
indefinite	m./f. sing.	tochtige	tochtigere	tochtigste
	n. sing.	tochtig	tochtiger	tochtigste
	plural	tochtige	tochtigere	tochtigste
definite		tochtige	tochtigere	tochtigste
partitive		tochtigs	tochtigers	—