Ralph Giordano: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
|||
Linio 9:
En ĉ. 100 filmoj li ankaŭ temigis problemojn de la [[Tria mondo]] kaj kvazaŭ unuafoje starigis demandojn pri la germana kulpo dum la kolonia epoko ("Heia Safari – Die Legende von der deŭtsĉen Kolonialidylle in Afrika"). Stile karakteriza estis por li komenci per sortoj de unuopuloj kaj dedukti el ili ĝeneralajn sociajn malbonajn. En la libro ''Die Spur'' (1984) Giordano faris bilancon pri sia televida laboro. En 1982 li aperigis la romanon ''Die Bertinis'', pri familio dum la nazia diktaturo; ĝi estas la rezulto de 40 jarojn daŭrinta okupiĝo de la aŭtoro kun la propra familia historio.
Ties germanlingva kaj internacia sukceso (tradukoj estis en la danan, la svedan, la norvegan, la finnan, la francan kaj la hebrean) sekvigis filmigon kiel serion realigitan de [[ZDF]] en kvin partoj: ankaŭ en [[Israelo]] ĝi projekciitis kaj akceptitis. En 1987 Giordano publikigis la politikan libron ''Die zweite Schuld oder Von der Last Deutscher zu sein'' kie temas ĉefe pri la publika subpremo de krimoj faritaj ĝis 1945. Tamen la intereso de Giordano ne nur limiĝis je la nacisocialismo sed tuŝis ankaŭ multajn samtempajn evoluojn. En la
Lia politika engaĝiĝo faris lin celo de dekstra brutaleco. En nur unu jaro li ricevis pli ol 200 minacoj pri ebla murdo. Kiam li en 1992 per malferma letero adresita al kanceliero [[Helmut Kohl]] postulis pli efikajn ŝtatajn reagojn, li ricevis nekomprenon kaj eĉ rebaton. Pro malsufiĉa esplorado pri la rilato de orientgermanaj anoj de [[PEN-klubo internacia|PEN-klubo]] kaj [[Stasi|GDR-kaŝpolico]] Giordano eksmembriĝis de la germana PEN-klubo. Ankaŭ post la formiĝo de la registaro inter socialdemokratoj kaj verduloj en 1998 (sub la estrado de kanceliero [[Gerhard Schröder]]) li faris kritikojn.
| |||