|
| « En la tempo de la Viena kongreso Rusio evidente estis la plej pova potenco en la kontinento. Meze de la 20-a jarcento ĝi akiris statuson de unu el du tutmondaj superpotencoj kaj restis en ĝi preskaŭ 40 jarojn antaŭ ol disfali, perdinte multajn el siaj vastaj akiroj de antaŭaj jarcentoj dum nuraj kelkaj monatoj. » | — Henry Kissinger, Diplomatio [1994] |
|
|
| « La centra strategia dilemo de la superpotencoj iĝis ne akumulado de aldona povo, sed limigado de troviĝanta je ilia dispono grandega armilaro. Neniu el la flankoj sukcesis plenumi tiun ĉi taskon. » | — Henry Kissinger, Diplomatio [1994] |
|