amiko

Esperanto

amiko
pronunciación (AFI)	[aˈmi.ko] ⓘ

Etimología

Del italiano amico, y este del latín amicus, a su vez de amare y el sufijo -icus.

Sustantivo

	Singular	Plural
Nominativo	amiko	amikoj
Acusativo	amikon	amikojn

1

Amigo.

• "Ejemplos:

"Ĉu vi ŝatus, ke viaj amikoj rakontu ĉion pri vi al nekonato?". Piron, Claude. Gerda malaperis! ^{[referencia incompleta]}

"Ĉu vi ne povas pasigi la vesperon kun viaj amikoj? Ha, vi ne havas amikojn?" Matthias, Ulrich. Fajron sentas mi interne ^{[referencia incompleta]}

Véase también

• amika
• amikaĵo
• amikeco
• amike
• amikino
• amikiĝi
• amikumi
• koramikino
• koramiko
• malamika
• malamikeco
• malamike
• malamiko

Tsotsil

amiko
pronunciación	falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

1

Amigo