Icíar Bollaín

Icíar Bollaín
	; (2020) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Icíar Bollaín Pérez-Mínguez
Jaiotza	Madril, 1967ko ekainaren 12a (57 urte)
Herrialdea	Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria, gidoilaria eta zinema aktorea
	Parte-hartzailea 1999 Cannes Film Festival (en) ;
Lan nabarmenak	ikusi Flores de otro mundo; Te doy mis ojos; También la lluvia; Katmandú, un espejo en el cielo; Maixabel;
Jasotako sariak	ikusi Zuzendari onenaren Goya Saria (2004) : Te doy mis ojos; Gidoi original onenaren Goya Saria (2004) : Te doy mis ojos; Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina (2021) ; [[]] (2012) ;

Icíar Bollain Pérez-Mínguez (Madril, 1967ko ekainaren 12a) madrildar aktorea eta zinema-zuzendaria da.

Biografia

Icíar Bollaín Pérez-Mínguez ingeniari aeronautiko baten eta musika irakasle baten alaba da. Marina izeneko ahizpa bikia du.^[1] 15 urterekin egin zuen debuta aktore gisa, eta urtebete geroago, 16 urte zituela, Víctor Erice bizkaitar zinema-zuzendari ospetsuak aukeratu zuen El sur izeneko lehen filmaren protagonista izateko. Handik aurrera, hainbat film luze, Miguel Servet, la sangre y la ceniza telebista-seriea eta opera bat egin zituen. Arte Ederretan matrikulatu zen Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean, eta handik denbora batera ikasketak utzi zituen, zineman aritzeko.^[1]^[2] Pintura inpresionistaren zalea da eta erretratuak margotzea gustatzen zaio.

Lan ibilbidea

1991aren hasieran, La Iguana Ekoiztetxea sortu zuen, Santiago García de Leánizekin eta Gonzalo Tapiarekin batera, eta zuzendaritzarako lehen urratsak eman zituen harekin. Baja corazón (1993) eta Los amigos del muerto (1994) izan ziren lehen lanetako batzuk. La Iguana ekoiztetxeak sortu zenetik ia hogei film ekoitzi ditu.

1995ean, Icíarrek bira bat egin zuen bere ibilbidean, Ken Loach errealizadorearekin, zeinekin Tierra y libertad lanean lan egin zuen (1995), La canción de Carla (1996) filmatzen ari zela, zuzendari ingelesari eta haren lanari buruzko liburu bat idazteko, Ken Loach, un observador solidario, 1996an El País-Aguilar argitaletxeak argitaratu zuena.

Cartelera Turia aldizkariak 1992ko Espainiako Aktore Onena izendatu zuen eta 1993an Espainiako Irrati Nazionalaren II. Milurteko Ojo Crítico izeneko Saria. Ciudad de Cuenca saria ere jaso zuen, II. Zinemaldian egindako 'Mujeres en Dirección' ibilbidearengatik. Espainiako Arte eta Zientzia Zinematografikoen Akademiako kidea da. 2006an, beste zinemagile batzuekin batera, CIMA sortu zuen (Emakume Zinemagileen eta Ikus-entzunezko Baliabideen Elkartea ), eta orduz geroztik Zuzendaritza Batzordeko kide da.

Zuzendariak uste du zinea oso tresna ahaltsua dela gizartea aldatzeko eta berdintasun handiagoko gizartea sortzeko.^[3]

Bizitza pertsonala

Paul Laverty gidoilari eskoziarraren bikotekidea da, Ken Loachen filmetako ohiko gidoilaria. Lurra eta askatasuna filmatzen ari zirela ezagutu zuen, eta hiru seme-alaba ditu.^[4]

Aktore lanak

Film luzeak

El Sur (Víctor Erice, 1983)
Las dos orillas (Juan Sebastián Bollaín, 1986)
Al acecho (Gerardo Herrero, 1987)
Mientras haya luz (Felipe Vega, 1987)
Malaventura (Manuel Gutiérrez Aragón, 1989)
Venecias (Pablo Llorca, 1989)
El mejor de los tiempos (Felipe Vega, 1990)
Doblones de a ocho (Andrés Linares, 1990)
Sublet (Chus Gutiérrez, 1991)
Un paraguas para tres (Felipe Vega, 1992)
Entretiempo (Santiago García de Leániz, 1992)
Dime una mentira (Juan Sebastián Bollaín, 1993)
Tocando fondo (José Luis Cuerda, 1993)
Jardines colgantes (Pablo Llorca, 1993)
Land and Freedom (Ken Loach, 1994)
El techo del mundo (Felipe Vega, 1995)
Menos de cero (Ernesto Tellería, 1996)
Niño nadie (José Luis Borau, 1997)
Subjudice (Josep María Forn, 1997)
Leo (José Luis Borau, 2000)
Sara, una estrella (José Briz Méndez, 2002)
Nos miran (Norberto Pérez Amado, 2002)
La balsa de piedra (George Sluizer, 2003)
La noche del hermano (Santiago García de Leániz, 2005)
Rabia/ Amorrua (Sebastián Cordero, 2010)

Film laburrak

Polvo enamorado (Javier López Izquierdo, 1990)
24 mentiras (2012)

Zuzendari lanak

Film luzeak


Urtea	Pelikula	Oharrak
1995	Hola, ¿estás sola?
1999	Flores de otro mundo	Canneseko Zinemaldiko Kritikaren Asteko film onena
2003	Te doy mis ojos	Film onenaren Goya saria
2007	Mataharis
2010	También la lluvia	Film onenaren CEC domina
2011	Katmandú, un espejo en el cielo
2016	El olivo
2018	Yuli
2020	La boda de Rosa
2021	Maixabel
2024	Soy Nevenka	Donostiako Zinemaldian aurkeztua^[5]

Film laburrak

Baja, corazón (1993)
Los amigos del muerto (1994)
Amores que matan (2000). Te doy mis ojos Filmaren kimua.
Viajes con mi abuela (2002)
¡Hay motivo! (segmento Por tu propio bien, 2004)
1, 2, 3... CASA (2012)
Hazte extranjero (2013)

Musika-bideoak

Romper "Dramas y Caballeros", diskokoa, Luis Ramirorena (2009)

Dokumentalak

En tierra extraña (2014)

Idazkiak

Ken Loach, un observador solidario. Madrid, El País-Aguilar, 1996.

Sariak eta aintzatespenak

Goya Sariak

Urtea	Kategoria	Pelikula	Emaitza
1995	Zuzendari berri onena	Hola, ¿estás sola?	Izendatua
1999	Jatorrizko gidoi onena	Flores de otro mundo	Izendatua
2000	Aktore onena	Leo	Izendatua
2003	Zuzendari onena	Te doy mis ojos	Irabazlea
2003	Jatorrizko gidoi onena	Te doy mis ojos	Irabazlea
2007	Zuzendari onena	Mataharis	Izendatua
2007	Jatorrizko gidoi onena	Mataharis	Izendatua
2010	Zuzendari onena	También la lluvia	Izendatua
2010	Jatorrizko gidoi onena	También la lluvia	Izendatua
2011	Egokitutako gidoi onena	Katmandú, un espejo en el cielo	Izendatua
2020	Zuzendari onena	La boda de Rosa	Izendatua
2020	Jatorrizko gidoi onena	La boda de Rosa	Izendatua
2021	Pelikula onena	Maixabel	Izendatua
	Zuzendari onena		Izendatua
	Jatorrizko gidoi onena		Izendatua

Idazle Zinematografikoen Zirkuluaren dominak

Urtea	Kategoria	Pelikula	Emaitza
2003	Zuzendari onena	Te doy mis ojos	Irabazlea
2003	Jatorrizko gidoi onena	Te doy mis ojos	Irabazlea
2007	Zuzendari onena	Mataharis	Izendatua
2007	Jatorrizko gidoi onena	Mataharis	Irabazlea
2010	Zuzendari onena	También la lluvia	Irabazlea
2020	Zuzendari onena	La boda de Rosa	Irabazlea
2020	Jatorrizko gidoi onena	La boda de Rosa	Izendatua
2021	Zuzendari onena	Maixabel	Izendatua
2021	Jatorrizko gidoi onena	Maixabel	Izendatua

Festival Internacional de Cine de Cannes

Urtea	Kategoria	Pelikula	Emaitza
1999	Mercedes-Benz Saria	Flores de otro mundo	Irabazlea

Donostiako Nazioarteko Zinemaldia

Urtea	Kategoria	Pelikula	Emaitza
2003	CEC Saria	Te doy mis ojos	Irabazlea
2003	SIGNIS Saria, Aipamen berezia	Te doy mis ojos	Irabazlea

Huescako Nazioarteko Zinemaldia

Urtea	Kategoria	Emaitza
2012	Huesca Hiria Saria	Irabazlea

Beste sari batzuk

Publikoaren saria Nantes 2019ko zinemaldi espainiarrean, Yuli filmagatik.^[6]

2018an, Gizarte Lanaren Estatuko VI. Saria jaso zuen, komunikabideen eta ikus-entzunezkoen modalitatean. Giza eskubideen aldeko konpromiso soziala eta salaketa publikoa.^[7]
2017an, Clecek Konpromiso Sariak eman zituen III. edizioan, eta Icíar Bollaínek aipamen berezia jaso zuen, "zinemak genero-indarkeriaren gizarte-arazoari buruzko kontzientzia sortzeko eta haren erretratua egiteko tresna garrantzitsua delako".
2021ean Mujeres de Cine saria.^[8]
2021ean Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina.

Erreferentziak

↑ ^a ^b «Icíar Bollain - Biografía - decine21.com» Decine21.
↑ «Icíar Bollain biografía, filmografía» www.lahiguera.net.
↑ Icíar Bollain: "Cada película es una apuesta" | Tribuna Feminista. 21 de junio de 2018.
↑ «Icíar Bollain - Biografía - decine21.com» Decine21.
↑ «'Soy Nevenka' aurkeztu du Iciar Bollainek, inpunitatearen aurkako «ekintza politikotzat» daukan lana» Berria 2024-09-21 (Noiz kontsultatua: 2024-09-26).
↑ «'Petra', de Jaime Rosales, gana el Festival de cine español de Nantes» La Vanguardia 8 de abril de 2019.
↑ Consejo General del Trabajo Social. .
↑ «Icíar Bollaín recibirá en Gijón el XI Premio Mujer de Cine» Panorama Audiovisual 2021-11-09.

Kanpo estekak

Datuak: Q270279
Multimedia: Icíar Bollaín / Q270279

[Icíar_Bollain_1-1] «Icíar Bollain - Biografía - decine21.com» Decine21.

[2] «Icíar Bollain biografía, filmografía» www.lahiguera.net.

[3] Icíar Bollain: "Cada película es una apuesta" | Tribuna Feminista. 21 de junio de 2018.

[Icíar_Bollain_12-4] «Icíar Bollain - Biografía - decine21.com» Decine21.

[5] «'Soy Nevenka' aurkeztu du Iciar Bollainek, inpunitatearen aurkako «ekintza politikotzat» daukan lana» Berria 2024-09-21 (Noiz kontsultatua: 2024-09-26).

[6] «'Petra', de Jaime Rosales, gana el Festival de cine español de Nantes» La Vanguardia 8 de abril de 2019.

[7] Consejo General del Trabajo Social. .

[8] «Icíar Bollaín recibirá en Gijón el XI Premio Mujer de Cine» Panorama Audiovisual 2021-11-09.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Icíar Bollaín
(2020) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Icíar Bollaín Pérez-Mínguez
Jaiotza	Madril, 1967ko ekainaren 12a (57 urte)
Herrialdea	Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria, gidoilaria eta zinema aktorea
Parte-hartzailea 1999 Cannes Film Festival ^(en)
Lan nabarmenak	ikusi Flores de otro mundo Te doy mis ojos También la lluvia Katmandú, un espejo en el cielo Maixabel
Jasotako sariak	ikusi Zuzendari onenaren Goya Saria (2004) : Te doy mis ojos Gidoi original onenaren Goya Saria (2004) : Te doy mis ojos Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina (2021) [[]] (2012)