[go: nahoru, domu]

پرش به محتوا

شفق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:سحرگاه
Amicsalman (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{کاربردهای دیگر}}
{{کاربردهای دیگر}}
[[پرونده:RedSunrise2.jpg|بندانگشتی|250px|شفق در هنگامه صبح، ایران]]
[[پرونده:RedSunrise2.jpg|بندانگشتی|250px|شفق در هنگام صبح، ایران]]


'''شفق'''، نور ضعیفی است که نواحی مختلف زمین را بعد از [[غروب]] آفتاب روشن می‌کند؛ و اساساً در حالی که خود خورشید در زیر [[افق]] قرار دارد، از بازتاب [[نور خورشید]] از لایه‌های بالای جو در روی زمین ناشی می‌شود. در [[ادبیات فارسی]] از شفق به عنوان روشنایی پیش از غروب آفتاب که سرخ رنگ می‌باشد یاد شده‌است.
'''شفق''' نور ضعیفی است که بعد از [[غروب]] یا پیش از [[طلوع]] آفتاب، وقتی خورشید در زیر [[افق]] قرار دارد، با بازتاب [[نور خورشید]] از لایه‌های بالای جو در روی [[زمین]] ناشی می‌شود که زمین را روشن می‌کند.


== نگارخانه ==
== نگارخانه ==
خط ۱۳: خط ۱۳:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[گرگ‌ومیش]]
* [[نیمتاب]]
* [[مهتاب]]
* [[اخترتاب]]
* [[نور سفید|آفتاب]]
* [[زمین‌تاب]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
* مالکی، محمدمهدی، فرهنگ زمین‌شناسی، سرواژهٔ "Twilight".
* مالکی، محمدمهدی، فرهنگ زمین‌شناسی، سرواژهٔ "Twilight".
* سریری فر، محمدرضا، واژگان طبیعت در ادبیات پارسی، نشر ناهید هنر، تهران، ۱۳۷۴، ص ۲۶۳ تا ۲۶۵
* سریری‌فر، محمدرضا، واژگان طبیعت در ادبیات پارسی، نشر ناهید هنر، تهران، ۱۳۷۴، ص ۲۶۳ تا ۲۶۵


{{شبانه‌روز}}
{{شبانه‌روز}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۶

شفق در هنگام صبح، ایران

شفق نور ضعیفی است که بعد از غروب یا پیش از طلوع آفتاب، وقتی خورشید در زیر افق قرار دارد، با بازتاب نور خورشید از لایه‌های بالای جو در روی زمین ناشی می‌شود که زمین را روشن می‌کند.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • مالکی، محمدمهدی، فرهنگ زمین‌شناسی، سرواژهٔ "Twilight".
  • سریری‌فر، محمدرضا، واژگان طبیعت در ادبیات پارسی، نشر ناهید هنر، تهران، ۱۳۷۴، ص ۲۶۳ تا ۲۶۵