[go: nahoru, domu]

پرش به محتوا

شمس‌الدین واعظی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Khak sar110 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

شمس‌الدین واعظی
شمس‌الدین واعظی
زادهٔ۱۹۳۶
وبگاه

شمس‌الدین واعظی (به عربی: شمس الدين الواعظي) (با نام کامل (به عربی: الشيخ شمس الدين بن الشيخ حامد بن الشيخ عبد القهّار الواعظي)[۱]) یکی از مراجع تقلید شیعه دوازده امامی در عراق می‌باشد.

وی از شاگردان سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم در شهر نجف عراق بود.[نیازمند منبع] ایشان بدنبال نا آرامی ها در عراق که پس از روی کار آمدن صدام و اخراج ایرانیان مقیم رخ داد از آنکشور (عراق)خارج و به کویت و از آنجا به قم مراجعه نمود(لازم به ذکر است که اجداد ایشان ایرانی و ساکن سبزوار بودند)

لیکن پس از مدتی قم را [بخاطر حسادت حاسدان ‌و اینکه گویا ایشان با متصوفه و دراویش حشر و نشر داشته و باطنا از طبقه دراویش بوده] ترک و آنجا را بدتر از عراق دانسته مجدد به عراق بازگشت.

استادان

تعدادی از استادان وی عبارتند از:

  1. سید میرزا حسن موسوی بجنوردی
  2. سید ابوالقاسم موسوی خویی
  3. پدرش، حامد واعظی
  4. محمّد سبزواری
  5. فاضل لنکرانی
  6. مجتبی لنکرانی
  7. سید حسن حیدری
  8. کاظم تبریزی
  9. استاد احمد امین[۱]

آثار

بخشی از آثار وی عبارتند از:

  1. الإشارات إلی التبلیغ والمبلِّغ والمبلَّغ له.
  2. کتاب الإشارات فی مدارک الأحکام .
  3. بدایة الوصول لکنه علم الأُصول.
  4. الإشارات إلی أسرار البسملة.
  5. تعلیقه علی منهاج الصالحین.
  6. رسالة فی أحکام النساء.
  7. کتاب الکشف الجلی.
  8. المسائل المستحدثة.
  9. مسائل فی الخمس.
  10. رسالة فی الخمس.
  11. منهاج الصالحین.
  12. رسالة فی التقیة.
  13. رسالة فی الربا.
  14. مناسک الحج[۱]

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shamsodin Vaezi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مرداد ۱۳۹۰.

پیوند به بیرون