شمسالدین واعظی
شمسالدین واعظی شمسالدین واعظی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹۳۶ |
وبگاه |
شمسالدین واعظی (به عربی: شمس الدين الواعظي) (با نام کامل (به عربی: الشيخ شمس الدين بن الشيخ حامد بن الشيخ عبد القهّار الواعظي)[۱]) یکی از مراجع تقلید شیعه دوازده امامی در عراق میباشد.
وی از شاگردان سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم در شهر نجف عراق بود.[نیازمند منبع] ایشان بدنبال نا آرامی ها در عراق که پس از روی کار آمدن صدام و اخراج ایرانیان مقیم رخ داد از آنکشور (عراق)خارج و به کویت و از آنجا به قم مراجعه نمود(لازم به ذکر است که اجداد ایشان ایرانی و ساکن سبزوار بودند)
لیکن پس از مدتی قم را [بخاطر حسادت حاسدان و اینکه گویا ایشان با متصوفه و دراویش حشر و نشر داشته و باطنا از طبقه دراویش بوده] ترک و آنجا را بدتر از عراق دانسته مجدد به عراق بازگشت.
استادان
تعدادی از استادان وی عبارتند از:
- سید میرزا حسن موسوی بجنوردی
- سید ابوالقاسم موسوی خویی
- پدرش، حامد واعظی
- محمّد سبزواری
- فاضل لنکرانی
- مجتبی لنکرانی
- سید حسن حیدری
- کاظم تبریزی
- استاد احمد امین[۱]
آثار
بخشی از آثار وی عبارتند از:
- الإشارات إلی التبلیغ والمبلِّغ والمبلَّغ له.
- کتاب الإشارات فی مدارک الأحکام .
- بدایة الوصول لکنه علم الأُصول.
- الإشارات إلی أسرار البسملة.
- تعلیقه علی منهاج الصالحین.
- رسالة فی أحکام النساء.
- کتاب الکشف الجلی.
- المسائل المستحدثة.
- مسائل فی الخمس.
- رسالة فی الخمس.
- منهاج الصالحین.
- رسالة فی التقیة.
- رسالة فی الربا.
- مناسک الحج[۱]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ زندگینامه شیخ شمسالدین واعظی بایگانیشده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine (عربی)
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Shamsodin Vaezi». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ مرداد ۱۳۹۰.