بیابان درختچهای بینالنهرین
بیابان درختچهای بینالنهرین (انگلیسی: Mesopotamian shrub desert) یک بومناحیه بیابانی و درختچهزاری خشک در غرب آسیا است که در بخشهایی از اسرائیل، اردن، سوریه، عراق و ایران گسترش یافتهاست.
بیابان درختچهای بینالنهرین | |
---|---|
بومگاه | |
زیستبوم | مناطق خشک بیابانی |
مرزها | |
جغرافیا | |
مساحت | ۲۱۱٬۴۴۵ کیلومتر مربع (۸۱٬۶۳۹ مایل مربع) |
کشورها | عراق، ایران، اسرائیل، اردن، دولت فلسطین و سوریه |
نگهداری | |
وضعیت نگهداری | آسیبپذیر[۱] |
محافظتشده | ۰٫۷۵٪[۲] |
جغرافیا
ویرایشبیابان درختچهای میانرودان یک منطقه گذار میان استپهای نیمهخشک شمال میانرودان و منطقه شام در سمت شمال و بیابان عربی در جنوب است. بخش غربی این بومناحیه از فلاتهای صخرهای یا ماسهای تشکیل شدهاست که شامل بیابان شام در جنوب سوریه و شمال اردن و بخشهایی از بیابان حرات الشام در شرق اردن که از سنگهای بازالتی سیاه تشکیل شده، میگردد. بخشهای شرقی بومناحیه شامل میانرودان مرکزی و رودهای دجله و فرات میشود که از میان این بخش میگذرند.
اقلیم
ویرایشاقلیم این بومناحیه از نوع نیمهحارهای خشک است. میانگین بارندگی ۱۲۰ میلیمتر در سال است است که در ماههای زمستان متمرکز است. دمای هوا در طول روز اغلب از ۴۰ درجه سانتیگراد در ماههای تابستان فراتر میرود. زمستانها خنکتر است و دما در شبهای زمستان میتواند به زیر صفر برسد.
منابع
ویرایش- ↑ "Mesopotamian shrub desert". Terrestrial Ecoregions. World Wildlife Fund.
- ↑ "Mesopotamian shrub desert". Digital Observatory for Protected Areas Explorer 4. Accessed 29 October 2020.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Mesopotamian shrub desert». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶ اکتبر ۲۰۲۳.