[go: nahoru, domu]

Aller au contenu

dwingend

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Participe présent du verbe dwingen.
Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée dwingend dwingender dwingendst
Forme déclinée dwingende dwingendere dwingendste  
Forme partitive dwingends dwingenders

dwingend \Prononciation ?\

  1. Impératif.
    • dwingende bepalingen : dispositions impératives.
    • dwingend recht : droit impératif, droit coercitif.
    • met dwingende blik : d’une pression du regard.

dwingend \Prononciation ?\

  1. Impérativement.
    • dwingend voorschrijven : prescrire de façon impérative.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,5 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]