rein

Frysk

Haadwurd

• rein ? ^1980 2015

1. wetter dat ut de wolken falt.

Sjoch ek

• Wikipedy-side - rein.

Oersettings

• Atajal: qualux, mwalukh, kwārahu
• Deensk: regn (da)
• Dútsk: Regen (de)
• Finsk: sade (fi)
• Fjetnameesk: mưa (vi)
• Frânsk: pluie (fr)
• Galisysk: choiva (gl), chuvia (gl)
• Hebriuwsk: גשם‎‎ (he)
• Ingelsk: rain (en)
• Italjaansk: pioggia (it)
• Japansk: 雨 (ja)
• Katalaansk: pluja (ca)
• Koerdysk: baran (ku)
• Koreaansk: 비 (ko)
• Litouwsk: lietus (lt)
• Nederlânsk: regen (nl)
• Oekraynsk: дощ (uk)
• Persysk: باران‎‎ (fa)
• Poalsk: deszcz (pl)
• Portugeesk: chuva (pt)
• Roemeensk: ploaie (ro)
• Russysk: дождь (ru)
• Servokroätysk:

  Romaansk: kiša (sh)

• Sloveensk: dež (sl)
• Slowaaksk: dážď (sk)
• Spaansk: lluvia (es)
• Sweedsk: regn (sv)
• Toroko: kúyuh, kuzuch
• Tupinamba: amana
• Tsjechysk: déšť (cs)
• Turksk: yağmur (tr)

Ingelsk

Haadwurd

• rein ^(en)

1. leie - rime as koarde om in ryddier as lêstdier mei stjoere te kinnen.

Tiidwurd

• rein ^(en)

1. stjoere

• rein in

1. tebeksette

Nederlânsk

• û (g reine)
• meartrime reiner ^(nl)
• measttrime reinst ^(nl)

1. skjin - fan smetten frij.