autocracia

Grafías semellantes:     autocràcia

Galego

• Etimoloxía: composto de "auto- +‎ "-cracia", do grego antigo αὐτοκρατής (autokrates, “un que goberna só”), de αὐτός (autos, “só, mesmo”) + κράτος (kratos, “poder”).

• Pronuncia: /awtoˈkɾaθja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

autocracia f (sg: autocracia; pl: autocracias)

1. (Política) Goberno en que a vontade dun individuo é soberana, por encima do pobo. Situación imposta por conquista, herdanza ou outras.

Termos relacionados

• absolutismo

Traducións

• Africáner: alleenheerskapy ^(af)
• Alemán: Autokratie ^(de), Selbstherrschaft ^(de), Selbstherrlichkeit ^(de)
• Castelán: autocracia ^(es).
• Catalán: autocràcia ^(ca)
• Esperanto: aŭtokratio ^(eo)
• Francés: autocratie ^(fr).
• Ido: autokrateso ^(io), autokratismo ^(io)
• Inglés: autocracy ^(en), absolute power ^(en), absolute rule ^(en)
• Italiano: autocrazia ^(it).
• Neerlandés: alleenheerschappij ^(nl), autocratie ^(nl)
• Papiamento: outokrasia ^(pap)
• Portugués: autocracia ^(pt).
• Ruso: автократия ^(ru)
• Vasco: autokrazia ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da política

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo αυτοκρατής.

Substantivo feminino

autocracia (sg: autocracia; pl: autocracias)

1. (Política) Autocracia.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo αυτοκρατής.

Substantivo feminino

autocracia (sg: autocracia; pl: autocracias)

1. (Política) Autocracia.