Telescopio espacial James Webb
| James Webb Space Telescope | |
|---|---|
 Concepção artística do telescópio | |
| Descrição | |
| Tipo | Telescópio |
| Operador(es) |  NASA / Agência Espacial Europeia / Agência Espacial Canadiana / STScI[1]
|
| Website | jwst.nasa.gov sci.esa.int/jwst asc-csa.gc.ca stsci.edu/jwst |
| Duração da missão | 5 anos, podendo se estender até 10 anos |
| Propriedades | |
| Massa | 6,500 kg |
| Potência elétrica | 2,000 watts |
| Missão | |
| Contratante(s) | Northrop Gruman, Ball Aerospace |
| Data de lançamento | novembro de 2021[2] |
| Veículo de lançamento | Ariane 5 |
| Local de lançamento | Kourou ELA-3 |
| Periastro | 374 000 km (230 000 mi)[3] |
| Apoastro | 1 500 000 km (930 000 mi)[3] |
| Período orbital | 6 meses |
 Portal Astronomia
| |
Categoria:!Artigos bons na Wikipédia em basco Categoria:!Infobox de nave espacial com parâmetros obsoletos Categoria:!Páginas com argumentos formatnum não numéricos O James Webb Space Telescope ou JWST é un proxecto dunha misión non tripulada norteamericana da Administración Nacional de Aeronáutica e Espazo (NASA), co propósito de colocar un observatorio no espazo para capturar radiación infravermella. O telescopio deberá observar a formación das primeiras galaxias e estrelas, estudar a evolución das galaxias, ver a produción dos elementos por parte das estrelas e ver os procesos de formación de estrelas e planetas.
Chamouse inicialmente Next Generation Space Telescope (Telescopio Espacial de Nova Xeración) ou NGST. O termo "próxima xeración" refírese ao feito de que se pretende substituír ao Hubble, porque despois do seu lanzamento desenvolvéronse novas tecnoloxías que permitiron a construción do novo telescopio baixo un novo concepto.
Posteriormente foi renomeado en 2002, en homenaxe a un antigo administrador da axencia espacial estadounidense, James Edwin Webb, que encabezou o programa do Proxecto Apollo alén dunha serie doutras importantes misións espaciais.
Este telescopio está destinado a substituír parcialmente as funcións do telescopio espacial Hubble. Deberá ter un espello primario moito maior cun diámetro 2,5 veces maior ou unha superficie do espello seis veces maior, permitindo captar moita máis luz. Tamén debería ter un mellor equipamento para captar a radiación infravermella. Tamén se espera que funcione moito máis lonxe da Terra, orbitando ao redor do halo que constitúe o segundo punto de Lagrange L2 .
O telescopio tardará uns tres meses en chegar á súa órbita final. O punto L2 de Lagrange está máis alá da órbita da Lúa e como o transbordador espacial non podería alcanzalo, o telescopio está pensado para non precisar mantemento e debería ter unha curta vida útil en comparación co telescopio Hubble.
A construción do telescopio contará coa participación da Axencia Espacial Canadense, a Axencia Espacial Europea e a NASA.
Após consecutivos atrasos, o lanzamento está previsto para novembro de 2021.[2]
Misión
A misión principal do JWST será examinar a radiación infravermella resultante da gran expansión (Big Bang) e facer observacións sobre a infancia do Universo.
Para levar a cabo estes estudos cunha sensibilidade sen precedentes, todo o Observatorio debe ser mantido frío e hai que bloquear grandes fontes de interferencia infravermella como o Sol, a Terra e a Lúa.
Para conseguilo, o JWST deberá levar consigo un grande protector solar plegábel metalizado, que terá que abrirse no espazo e bloquear todas estas fontes de radiación infravermella.
O telescopio realizará unha órbita seguindo un dos puntos de Lagrange, o Sol e a Terra ocuparán a mesma posición relativa e isto facilitará as observacións do telescopio.
Despois do seu lanzamento, haberá un período de axuste de seis meses e logo comezará o período de observación, que debería durar un mínimo de 5 anos, coa posibilidade de que a misión se estenda.
Instrumentos
Os tres principais módulos de instrumentos do telescopio son:
- Integrated Science Instrument Module - (ISIM);
- Optical Telescope Element - (OTE);
- Space Support Module - (SSM).
ISIM é un sistema totalmente distribuído que consiste nun módulo crioxénico que está integrado co OTE e co software, circuítos de procesadores e outros instrumentos electrónicos, situados na parte quente do SSM.
ISIM proporciona estrutura, ambiente e transporte para os datos que sexan recolectados polos tres módulos científicos: NIRCam, NIRSpec e MIRI. Ademais do sensor de axuste fino (Fine Guidance Sensor - FGS):
- Near Infrared Camera (NIRCam) = Cámara infravermella;
- Mid Infrared Instrument (MIRI) = Instrumentos de infravermellos;
- Near Infrared Spectrograph (NIRSpec) = Espectrógrafo de infravermellos.
Northrop Grumman Space Technology é o principal contratista responsábel do desenvolvemento e integración do Observatorio. Súa é a responsabilidade do desenvolvemento e construción da nave, que inclúe ambos; o corpo principal e o escudo solar. Ball Aerospace foi subcontratada para desenvolver e construír o elemento do telescopio óptico Optical Telescope Element (OTE). Goddard Space Flight Center é o responsábel de fornecer o módulo de instrumentos científicos integrados (ISIM).
Véxase tamén
- Grandes Observatorios Espaciais
- ↑ «NASA JWST FAQ "Who are the partners in the Webb project?"». NASA. Consultado em 18 de novembro de 2011
- ↑ 2,0 2,1 Berger, Eric (1 de junho de 2021). «Webb telescope launch date slips again». Ars Technica. Consultado em 1 de junho de 2021
- ↑ 3,0 3,1 «JWST (James Webb Space Telescope)». ESA eoPortal. Consultado em 29 de junho de 2015