թրթնջուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾtʰnd͡ʒuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)ր•թ(ը)ն•ջուկ
Ստուգաբանություն
Կազմված է -ուկ վերջածանցով՝ *թրթունջ կամ *թրթինջ հիմքից, որ, թերևս, գալիս է *(s)ter- «պինդ, ամուր, բույսի բուն կամ ցողուն» արմատով՝ կրկնությամբ, աճականով և ածանցով․ հմմտ․ օրինակ, *streu հիմքային ձևից՝ միջին վերին գերմաներեն strūzach «թփուտ»․ հմմտ․ նաև հայերեն թորթ և թորթոշ։ Կարո՞ղ է արդյոք բաղարկված լինել թնջուկ և, որոշ դեպքերում, պարսկերեն turs «թրթնջուկ» բառի հետ։
Գոյական
- կաթնախոտազգիների ընտանիքին պատկանող բույս, որի թթվաշ տերևները գործ են ածում ապուրների մեջ, ավելուկ ◆ Բեկը վեր կացավ… խոտերի միջից պոկեց թրթնջուկի մի հաստ ցողուն ու տարավ բերանը։ Սերո Խանզադյան
- (խոհր․) համեմում Են խնձորաթթվով, կիտրոնաթթվով հարուստ տերևներով զանազան կերակուրներ, աղցաններ, պատրաստում ապուրներ, խյուսեր, նախուտեստներ, աղ դնում, պահածոյացնում
Հոմանիշներ
- գառնականջ, գսանադմակիկ, թթռկիչ, շողշողուկ
Արտահայտություններ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։