Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աբու ալ-Մանսուր |
|
Նախորդող
|
Աբու ալ-Աբբաս
|
Հաջորդող
|
Մահդի
|
|
Մասնագիտություն՝
|
քաղաքական գործիչ, բանաստեղծ և Խալիֆա
|
Դավանանք
|
Իսլամ
|
Ծննդյան օր
|
նոյեմբեր 713[1]
|
Ծննդավայր
|
Հումեիմա, Q12204636?, Օմայյան խալիֆայություն
|
Վախճանի օր
|
հոկտեմբերի 7, 775[2] (61 տարեկան)
|
Վախճանի վայր
|
Մեքքա, Աբասյան խալիֆայություն[3]
|
Թաղված
|
Jannat al-Mu'alla
|
Դինաստիա
|
Աբբասյաններ
|
Հայր
|
Մուհամմադ իբն Ալի իբն Աբդալլահ
|
Մայր
|
Սալլամա
|
Ամուսին
|
Umm Musa al-Hamriyah?, Fatimah bint Muhammad al-Taymi? և Hamada bint Issa?
|
Զավակներ
|
Ալ-Մահդի, Sulayman ibn Abi Ja'far?, Aliyah bint al-Mansur?, Salih al-Miskin?, Ja'far ibn Abdallah al-Mansur? և Ja'far al-Ashgar?
|
|
Աբու Ջաֆար Աբդալլահ իբն Մուհամմադ ալ-Մանսուր (արաբ․՝ أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور, նոյեմբեր 713[1], Հումեիմա, Q12204636?, Օմայյան խալիֆայություն - հոկտեմբերի 7, 775[2], Մեքքա, Աբասյան խալիֆայություն[3])[4],, Արաբական խալիֆա (754-775)։ Աբբասյանների դինաստիայից։ Մանսուր (նշանակում է «Հաղթական»), ամրապնդել է Աբբասյանների նորաստեղծ պետությունը։ Անց է կացրել վարչական-ֆինանսական բարեփոխումներ, ծանրացրել է հարկերը (Արմինիա կուսակալությունը տարեկան վճարել է 13 միլիոն արծաթ դիրհեմ), 762 թվականին հիմնել է Բաղդադը, որը դարձել է խալիֆայության մայրաքաղաքը։
Արմինիա կուսակալություն
Աբու ալ-Մանսուրը 750-753 թվականներին եղել Արմինիայի ոստիկան։ Խալիֆա դառնալուց հետո, նրա հրամանով վերացվում է զինվորական նպաստը, որի վերացվելուց հետո այն այլևս չի վերականգնվում ու նաև վերացվում է նախարարների և նրանց հեծելազորի քանակը պահելու անհրաժեշտությունը[5][6]։ Մանսուրի օրոք Արմինիայում բռնկվել է (774-775) ապստամբություն Մուշեղ Մամիկոնյանի գլխավորությամբ, և մոտ մեկ տարի երկիրը գտնվել է ապստամբների ձեռքին։
Գրականություն
- «Армения и арабский халифат», Տեր-Ղևոնդյան Ա. Ի., Երևան, 1977, էջ 105-110.
Ծանոթագրություն
- ↑ 1,0 1,1 الجزري ا. ا. الكامل في التاريخ (արաբ.) — عَمَّان: بيت الأفكار الدولية, 2005. — P. 663. — 2000 p.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.britannica.com/biography/al-Mansur-Abbasid-caliph
- ↑ 3,0 3,1 3,2 الطبري م. ب. ج. تاريخ الأمم والملوك، تاريخ الطبري (արաբ.): طبعة مقدم لها بتوضيح في أسانيد الطبري وبيان المؤاخذات عليها، وصححت النسخة على أصح النسخ الموجودة، وخدمت بفهارس للآيات وفهارس للأحاديث، وفهارس للموضوعات — عَمَّان: بيت الأفكار الدولية, 2004. — P. 1588. — ISBN 978-9957-21-152-3
- ↑ Al-Souyouti, Tarikh Al-Kholafa'a (The History of Caliphs)
- ↑ «Ղեւոնդեայ վարդ. Պատմութիւն Հայոց», Սանկտ-Պետերբուրգ, 1887, 128.
- ↑ «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում», Նիկողայոս Ադոնց, Երևան, 1987, էջ 312.
Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
---|
| |
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 240)։
|