«Ակրոստիքոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չNo edit summary |
||
Տող 17. | Տող 17. | ||
'''Վ'''այր է թափում, այնպես առատ, |
'''Վ'''այր է թափում, այնպես առատ, |
||
'''Ա'''յնպես անգութ երկրում իմ որբ, |
'''Ա'''յնպես անգութ երկրում իմ որբ, |
||
'''Ն'''այիր` թափված քանի՜ |
'''Ն'''այիր` թափված քանի՜ կորյուն- |
||
'''Ո'''րքա՜ն, որքա՜ն արյուն- |
'''Ո'''րքա՜ն, որքա՜ն արյուն- |
||
'''Վ'''երքեր-վարդեր արնոտ ու բորբ... |
'''Վ'''երքեր-վարդեր արնոտ ու բորբ... |
02:31, 11 Նոյեմբերի 2009-ի տարբերակ
Ակրոստիքոս - անտիկ պոեզիայից սկիզբ առնող բանաստեղծական ձև, որի տողերի առաջին տառերը, վերևից ներքև կարդալիս, կազմում են որևէ բառ կամ արտահայտություն։
Հաճախ սկզբնատառերից կազմվում է այն անձի անուն-ազգանունը, որին ձոնված է բանաստեղծությունը։ Անցյալում ակրոստիքոսի ձևն օգտագործվել է գրաքննությունը շրջանցելու կամ երկի հեղինակի անունը թաքուն տարածելու համար։ Կիրառվել է նաև չափածո հանելուկների մեջ, որի առաին տառերից կազմվել է պատասխանը։
Ակրոստիքոսի ձևին հայ բանաստեղծներից դիմել է Եղիշե Չարենցը. իր «Գիրք ճանապարհի» ժողովածուի մեջ նա չորս ակրոստիքոս է նվիրել դստերը` Արփենիկ Չարենցին։ Ակրոստիքոս է նաև հետևյալ բանաստեղծությունը, որի տողերի սկզբնատառերը կազմում են ռուս բանաստեղծ Վեչեսլավ Իվանովի անուն- ազգանունը.
Վարդավառի վարդերը վառ
Երգող երգչիդ երգում եմ ես.
Չըկար երկրիս նման պարտեզ-
Եվ նա ավե՜ր, չարին ավա՜ր...
Սրտի երգիչ, դու բոցավառ
Լուսե երգով ասա հրկեզ,
Արդյոք «հարյա՜վ» պիտի երգես,
Վառսիրտ երգիչ, երկրիս համար...
Ինչպես կարկուտն արտն անարատ
Վայր է թափում, այնպես առատ,
Այնպես անգութ երկրում իմ որբ,
Նայիր` թափված քանի՜ կորյուն-
Որքա՜ն, որքա՜ն արյուն-
Վերքեր-վարդեր արնոտ ու բորբ...